Alle inzendingen over Mer

...het pakje ligt in een blauwe kast met blauwe klerenhangers en blauwe knoopjes gemaakt door harde inspanning en niet waargemaakt door elfjes, o nee. Ik ben het wezenlijke van blauw. Mijn meren zijn diep. Vorige week heb ik met mijn blauwe naaimachine een mooi gordijn gemaakt van vlaggetje....

...dan opeens die wonderstad: New Orleans… Zo Amerikaans, zo Frans, zo.. Mensen in alle kleuren, stijlen, leeftijd, ras. Zijn ze blank, bruin, zwart, geel? Ze zijn. Kroegen, ontelbare kroegen met altijd een podium. Huizen met waranda’s. “Wil je wat eten?” Eten, ik? Er is muziek en...

Zij moest leren Als hij terug kwam van Leiden geen vragen te stellen…na twee jaren was dit voor haar geen probleem. eenmaal terug was hij weer helemaal blij. Zij moest leren Dat de gesprekken die hij voerde met Baba niets was om jaloers op te zijn… ze begreep dat het te maken had...

...voor te veel geld bruggen verven zonder de verf af te vangen. Ondertussen klaagt de aannemer dat hij zoveel belasting moet betalen.

...door zijn hoofd geschoten. Hij werd 28 jaar en hij is in Ricaldone begraven. Samen met Dalida deed hij mee met het San Remo zangfestival, maar hun nummer 'Ciao Amore Ciao' werd geschrapt. Dat zou de reden van zijn zelfdoding zijn geweest, wat natuurlijk nogal dubieus is voor zo'n...

...als ik de affiche van het optreden in mijn werkkamer hang. Twee werkdagen later heeft de realiteit zijn verdovende uitwerking gehad. En vandaag gloeit het weer, die herinnering, dat vermoeden van méér. Wij zijn maar gewone stervelingen, Ramses, beetje mutserig en geneigd tot drie keer kijken...

...in de huiskamer, die niets heeft van een huiskamer, maar méér van een gevangenis, grijpt zij mij bij beide handen en bedankt ze voor minstens de vijfde keer voor het uitstapje. Een verpleegster beziet het hele tafereel alsof zij water ziet branden, maar mij is de spraak benomen van...

Na de hittegolf van deze julimaand, die velen méér gekweld heeft dan ook maar enigszins wenselijk was, was de koelte weer ingetreden en ben ik mijn jaarlijkse bezoek aan de Tilburgse Kermis af gaan leggen, nog voordat de attracties weer onttakeld zouden zijn en we ze op de Ringbanen voorbij...

...toebedeeld. Na afloop mogen de kinderen met de rups om hun nek op de foto voor Facebook en ik zal het levenloze beest een plaatsje geven in mijn woonkamer als symbool van de onuitputtelijkheid van de menselijke verlangens in het algemeen en van de onverzadigbaarheid van mijn eigen wensen in het...

Na de hittegolf van afgelopen juli die velen méér gekweld heeft dan ook maar enigszins wenselijk was, was de koelte weer ingetreden en ben ik mijn jaarlijkse bezoek aan de Tilburgse Kermis af gaan leggen, nog vóórdat de attracties weer onttakeld zouden zijn en we ze op de Ringbanen voorbij...

Het is een grijze dag in Biezenmortel. Onder een dichtgetrokken, grauwe hemel staan berkenbomen zij aan zij op het terrein van de inrichting en even verderop zie je de weelderige kruinen van kastanjebomen, verlevendigd door vele witte kaarsjes. Binnen, in de paviljoens, die fantasierijke namen...

...greep ik in de witte, stille ziekenhuiskamer de verkrampte hand van de moeder, van mijn moeder en schreeuwde: "Ik zal u nooit vergeten!", in het ongewisse of mijn schreeuw het welhaast bewusteloze brein van mijn allerliefste had bereikt.... Met een zwaar gemoed aanvaardde ik mijn...

...een kromme vinger op de anders gekleurde huisnummers. Kijk, daar zie, gaan ze me ook begraven, in Frankrijk potdomme want het Abeelse kerkhof ligt op Frans grondgebied. Een zweem van weemoed hing over ons beiden. Ik knikte of schudde maar door, naargelang. Hij zuchtte diep en blijkbaar...

...die dertig dagen. Het komt er gewoon op aan om elke dag ‘te leven’, echt te leven. Als alles opgebruikt is, merken we dit vanzelf wel. Maar, als het even kan….niet nu, liever nog wat later!

...het de zin en het doel van het leven in een ruimer perspectief dan in dat van ons kortstondig verblijf op dit ondermaanse. U en ik zijn geen blijvertjes. U en ik zullen het leven verlaten, maar hét leven waaraan wij deel hadden gaat in de mensheid verder. Weliswaar zonder ons, maar niet zonder...

...is. Gustave keerde baar Trouville-sur-Mer terug om zijn emoties te herbeleven en in deze roman te verwerken. Op 22 februari 1871 overleed Maurice in Baden-Baden en werd jij voor de tweede keer weduwe. Vanwege het landgoed keerde jij naar Trouville terug. Je correspondeerde met Gustave...

‘Hier volgt een extra nieuwsbericht!’ In hartje Brussel, aan het Rogierplein, is deze morgen een terroristische bloemaanslag gepleegd. Tientallen argeloze voorbijgangers werden zwaar tot zeer zwaar geraakt. Het aantal lichtbedolvenen is nauwelijks te tellen. De getroffenen worden nu...

Ik doorkruiste stomtoevallig het stadje, zou het wellicht niet eens herkend hebben. Eigen schuld dat ik er terechtkwam; ik was met een vriend, ook een bezield collectioneur, nog even langs Peters geweest. Een goed oog voor porselein heeft Peters, en dit Loosdrechtse porselein... maar leg dat maar...

...Wie kent niet het beroemde boek 'Van de koele meren des doods', waarin Hedwig, de hoofdpersoon, ook vanuit de diepte opstijgt. Dit boek is goed verfilmd met Renée Soutendijk in een glansrol. De film heb ik eens voor de helft bekeken in Ouddorp-aan-zee. Een vriend uit die tijd sloot toen...

...gekomen greep ik in de witte, stille ziekenhuiskamer de verkrampte hand van de moeder, van mijn moeder en ik schreeuwde: "Ik zal u nooit vergeten!", in het ongewisse of mijn schreeuw het welhaast bewusteloze brein van de oude dame had bereikt. Met een zwaar gemoed aanvaardde ik mijn...

...in de plantenbakken vóór oma's huis en hoe merkwaardig kwamen zij overeen met de tinten van de borduurzij waarmee Angie of oma de theemuts borduurden! Hoe zie ik de zachtgele kleur van het vestje met de ritssluiting nog voor me dat Angie me schonk en hoe goed weet ik nog dat ze zei dat ik...

...rekening van zesenvijftig Euro voor de timmerman leek onvermijdelijk maar Emma was me in de armen gevallen en misschien was het incident door een onbekende macht gepland om haar troost te bieden; mijn schamele troost die ik haar had toegezegd. De dagen verstreken, maar Emma belde niet...

Directeur Louwerens (van Voetbal-Inside) tekent moddervet Talpa-contract! De programmaleider van een der machtigste kijkcijferfenomenen heeft zijn kans gegrepen. De signalen dat big-boss John dit ‘ouwejongens’-tafelgesprek in zijn assortiment wilde opnemen, circuleerden al enige tijd en nu...

...een paradijselijke plaats van vrede en onbelemmerde contacten met den geestenwereld. Daarbij baseren zij zich op de Mayakalender. Maar de Maya’s – waren dat niet de indianen die het hart van hun overwonnen vijanden uitrukten en offerden aan hun zonnegod? Wat voor wijsheid kunnen wij van...

...en erg vermoeid. De specialist knikte beleefd en verwijderde zich om weer aan het werk te gaan. Hij zal niet hebben begrepen, wat Geert met zijn opmerking heeft bedoeld en Geert zal zich voortaan vermoedelijk keer op keer de vraag stellen, wat er nu werkelijk méér is tussen hemel en aarde.

Wij hebben hier in Tilburg onze "Bijsterstede", een toevluchtsoord voor ouderen, met een "Social Sofa" voor de deur waarop men, als men geluk heeft, nogal eens iemand tegenkomt.... Maar hoe dit ook zij, op een nog koude voorjaarsdag moest ik kennelijk in die contreien eindeloos op mijn...

...betreft. Donkere wolken staan garant voor succes. Het liefst zonder dat daar dan druppels uit vallen, maar dat moet je aan de weergoden overlaten. Doorgezomerde barbecuers kijken de avond tevoren naar het SBS-weerbericht van Piet Paulusma. Die heeft het nooit over een droge dag,...

“Het is geen portret geworden van een gek.” Die woorden tekent het ANP op uit de mond van filmmaker Coen Verbraak naar aanleiding van Boudewijn Büch – de dichter, de dodo en het demasqué. Ben ik nou gek of heb ik naar een andere documentaire gekeken? In de eerste vijf minuten prijzen...

...zien we ze zwoegen over Friese grachten en meren. Maar als dat er niet in zit weet de televisie wel raad. Dan zijn mannen die een stuk of honderd rondjes op een vergeten meer rijden ook erg stoer. En als de winter dan eindelijk weer voorbij is hebben we altijd nog voetballers en het...

...Meren’, de grote waterplas waar we ’s zomers in zwemmen en in de winter op schaatsen. De lucht komt ons al tegemoet. Ik hoor hoevengeklik en op de grond zie ik overal plakkaten paardenstront en plakken hooi. Ik zie vrouwen en meisjes lopen met glimmende paardrijlaarzen aan. Ze kijken...