Alle inzendingen over Schijnbare tegenstan

Nooit geweten dat-ie er was, maar de nationale opschoondag komt er weer aan. Kan ik me iets bij voorstellen, dus wie weet ga ik ook meedoen. Je kunt je opgeven om zwerfvuil te gaan rapen. Prima, goed idee. Je kunt ook thuis of op je werk aan de slag om je computerbestanden op te schonen. Ook niet...

Zondag keek ik naar Focus, een programma dat tijdens Studio Sport wordt uitgezonden en daardoor te weinig wordt bekeken. Deze aflevering ging over de maffia-gen. Het blijkt dat een bepaald type misdadigers een gemeenschappelijke gen hebben, die hen, zoals een wetenschapper zei, niet aanzet tot...

Hij was, door de afstand die ons scheidde in het verduisterde klaslokaal, mooi om te zien; elegant, slank en goed gebouwd. Vaak dwaalden mijn blikken af naar de mysterieuze, spannende driehoek in zijn pantalon, bij gebrek aan de mogelijkheid tot bezichtiging van een èchte Apollo, die kennelijk in...

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en sfeervolle restaurants met vriendelijk, attent en wellevend personeel hebben we elkaar ontmoet, mijn oude tante en ik, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had...

Ik heb een afspraak bij de contactlenzenspecialist. In zijn kleine "optische" laboratorium waar hij zijn beroep uitoefent, beschikt hij over instrumenten waarvan de exacte werking mij ontgaat, maar waarmee hij de toestand van mijn ogen, van de mij dierbare lichtgroene ogen, van de spiegels en...

De zware toegangsdeur van het nieuwe Wijkcentrum was gesierd door een "erehaag" van kleurige ballonnen. Vandaag zou het officieel geopend worden. Gaandeweg kwamen er meer bezoekers binnen in de "Ontmoetingsruimte", die verlicht werd door heldere bolronde lampen, die neerhingen aan lange...

We schrijven de drieëntwintigste februari 2014. In het Nederlands Textielmuseum ga ik vandaag afscheid nemen van een fabriek, van de AaBe-fabriek die in mijn jeugd haar beschermende muur uitstrekte naast ons arbeidershuisje en onder wiens rokende schoorsteen die helemaal bovenaan in trotse gele...

Vandaag is het een helderej oktoberdag met kou in de lucht en met matig zonlicht; vandaag heb ik aangebeld op huisnummer 39 in de Gouverneurslaan; ik was dit al langer van plan. De laan ligt er schijnbaar nog zo bij als vijfendertig jaar geleden, maar opeenvolgende bewoners hebben het huis...

Hoera, onze banken zijn geslaagd voor de test, ze doen het goed. Een stresstest nog wel, nou dat wil kennelijk heel wat zeggen, het klinkt in ieder geval best wel belangrijk. De journalisten komen dan ook woorden tekort om ons dit heuglijke feit te vertellen. Heel even lijkt het alsof die...

Er wapperen vanen met het trotse logo van de GGZ aan lange vlaggenstokken op het parkachtige terrein rond de inrichting en in de hal, waarin ook het restaurant is ondergebracht, is in een vitrine het Latijnse boekwerk te bezichtigen over de man, wiens naam het instituut draagt, Ioannes Wierus, en...

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en representatieve restaurants met vriendelijk, attent en meelevend personeel, hebben we elkaar ontmoet, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had huisgehouden in onze...

"Armoede en eenzaamheid","Eenzaamheid en armoede"; de woorden liggen op je lippen, je spreekt ze hardop en in gedachten uit, je zendt ze in de ijle, luchtledige ruimte die ze niet weerkaatst of beantwoordt, je proeft ze en savoureert ze als een tot nu toe onbekend buitenlands gerecht, dat...

Ik had te vroeg aangebeld aan de deur van de therapeute en moest wachten in een ruimte die bij nadere, tweede beschouwing erg kaal leek; kaler dan kaal, met in een uithoek aan de muur een klein boekenrek met een hoogst bescheiden verzameling boeken; verder nauwelijks gemeubileerd, maar wel met...

Ik snel langs titels in een boekwinkel. Volle tafels, bekend en onbekend werk. 'Ik ben pelgrim' knalt uit een kaft. Pak het boek. Het is zwaar. Loop ermee naar de leestafel. Sla het open. De eerste zin. Ik schrijf het op papier: 'Er zijn van die plekken die ik me mijn hele leven zal...

Het is een grijze dag in Biezenmortel. Onder een dichtgetrokken, grauwe hemel staan berkenbomen zij aan zij op het terrein van de inrichting en even verderop zie je de weelderige kruinen van kastanjebomen, verlevendigd door vele witte kaarsjes. Binnen, in de paviljoens, die fantasierijke namen...

Er gaan bussen in die richting, met in trotse, zelfbewuste, elektronische letters de naam van hun bestemming boven hun voorruit zoals bijvoorbeeld de tekst: "Elisabeth Zkh via Fatima" Maar het panorama dat je voor ogen krijgt in Tilburg Zuid wanneer je daar noodgedwongen of zelfs vrijwillig...

Mijn "oude" leraar Nederlands is niet meer te midden van de levenden. Ik vernam dit door enig gedegen, deducerend speurwerk met behulp van het telefoonboek. Ik zou het mijn ex-klasgenoten willen vertellen, die allen uit het zicht zijn verdwenen, en die wellicht, maar ongetwijfeld op andere wijze,...

Hij was, door de afstand die ons scheidde in het verduisterde klaslokaal, mooi om te zien; elegant, slank en goed gebouwd. Vaak dwaalden mijn blikken af naar de mysterieuze, spannende driehoek in zijn pantalon, bij gebrek aan de mogelijkheid tot bezichtiging van een èchte Apollo, die kennelijk in...

De appelboom in de tuin van Mw G. en mij heeft uitbundig gebloeid in de lente. Uit dorre, schijnbaar dode takken, waar je geen cent meer voor zou geven, barstten in april de knoppen open en daaruit verschenen talloze wit/roze bloemetjes die de tuin het aanzicht gaven van zo’n bewegend Chinees...

In het begin van de negentiger jaren, toen ik nog in Oegstgeest woonde, ging ik eens per twee weken naar Den Haag vanwege twee belangrijke faciliteiten: de muziekbibliotheek in de Anna Paulownastraat en het Omniversum aan de president Kennedylaan. Bij de muziekbibliotheek leende ik cd's van...

In een huis met ruis geboren Gedachten verstoren, alsof gemangeld door gruis, de waan van alledag Wijs’lijk bezworen, verloren, in blind gezag der grijze muizen Met ijs’lijke woorden, voren getrokken in moraliteit van wat vermag Bovenal, waar elke afzonderlijk gespleten perceptie zag Wat...

Ben ik dan de enige? Ja, ik ben schijnbaar de enige, zoals zo vaak. Want de hele wereld viert feest. Feest om een overwinning die geen overwinning is. Ik heb het vanaf het begin af aan al met argusogen bekeken, maar er was geen levend wezen dat mij serieus nam. Wilde nemen beter gezegd, want de...

In de zaak van "Pleïade" aan de Nieuwlandstraat in Tilburg beschikt men over een uitgebreid assortiment "fijnzinnige" artikelen, dan wel prullaria die geschikt zijn voor vele gelegenheden; waarmee men iemand met zich kan verzoenen en waarmee men, figuurlijk gesproken, kan "strelen" of...

Er gaan bussen in die richting met in trotse zelfbewuste oranje letters de naam van hun bestemming boven hun voorruit zoals bijvoorbeeld de tekst: "Elisabeth Zkh via Broekhoven", maar het panorama dat je voor ogen krijgt in Tilburg Zuid wanneer je daar noodgedwongen of zelfs vrijwillig verkeert,...

Je was zeven of acht jaar oud. Je wist dat het tijdstip was aangebroken als de mevrouw met de mintgroene kaarten in de klas kwam. Je wachtte lijdzaam tot je naam werd genoemd, je kwam naar voren en liep mee naar het busje. Vervolgens werd je in het geblindeerde voertuig, via een jou onbekende...

“De stijl van ons tijdsgewricht weerspiegelt het hier geschilderde beeld. De omvang van de steden waarin het individu verloren raakt, gebouwen zo hoog als bergen, een onophoudelijk bombardement door de massamedia, de grote krantenkoppen die drie keer per dag wisselen en niemand de kans geven te...

De Kruidenlaan is lang, langer dan ik verwacht had. Men is hier aan het werk met enorme graafmachines met merkwaardige, mechanische hulpstukken die dienen om het blootliggende gele zand in te scheppen en elders weer te deponeren, een op het oog zinloos karwei dat echter vanzelfsprekend dient ter...

Teder koesterde ik, toen ik nog een kind was, mijn schamele en armzalige bezittingen en ik bewaakte ze streng, als waren het de Kroonjuwelen. Als de tijd weer was aangebroken dat de jaarlijkse Kermis de centrale pleinen van de stad in beslag nam, kreeg ik soms een babypopje met toebehoren als een...

Mijn vriend nodigt me uit een kijkje te komen nemen in zijn nieuwe woning. Het is een koude, winderige dag in de Schubertstraat en rillingen dringen door mijn dikke winterjack. Op de eerste etage bevindt zich een brede gang met grasgroene vloerbedekking, doorweven met zwarte strepen die toegang...

In de zaak van "Pleïade" in de Nieuwlandstraat beschikt men over een groot assortiment "fijnzinnige" artikelen dan wel prullaria die geschikt zijn voor vele gelegenheden, waarmee men een vriendschap of een liefde kan bezegelen, waarmee men iemand met zich kan verzoenen en waarmee men...