Alle inzendingen over Verliefde fietsen

...Sancties zijn ingesteld om ook na school bij de fietsenstalling de gevreesde toenadering te voorkomen. Zij boven wij beneden, waar we het begeerde volkje om kwart over tien in slagorde de granieten trappen af zien dalen. Met uitgerekte nekken kunnen we ze, half uit de bank hangend, observeren....

De mooiste weg. Verstopt vanaf het fietspad langs de grote weg zie je hem niet. Verscholen ligt hij lichtjes uitgediept in het platte poldervlak. Een t-kruising en een naambordje markeren het begin. Strak onbesproken zwart asfalt, met aan beide zijden ietsjes hoger gelegen groene...

...dan alsnog goed? Nee hè? Die Fritz. Verongelijkt sprak hij voor de televisiecamera: “Ik ben wel een Duitser, maar niet eentje die fietsen jat.” Mag ik deze badinerende opmerking even in je gezicht laten ontploffen, Fritz? Een fiets past niet in je jaszak!

...we morgen die frites wel, ben te moe om weer te fietsen. Gelukkig heb ik nog betrouwbaar water. Hij wil ook. De boterhammen van oma. Altijd lekker, altijd goed. De hele zomer blijft hij er. Alleen bij die tante? Nee, met zijn zusje. Grote broers heeft hij ook. Maar die zijn thuis, of...

...lijkt ook niet ok. De jongens wijzen mij een fietsenmaker. Vier kilometer terug. Bedankt, ik waag het er maar op. Schoonhoven moet ik kunnen halen. En anders word het gestrand in Ottoland of Vuilendam. ‘Dan zien we dan wel weer’ zeg ik stoer tegen de boys. Maar ik moet er niet aan denken...

Mijn broer zit al aan tafel als ik ´s morgens de kamer binnenkom. Hij eet een boterham met jam en maakt ondertussen zijn nagels schoon. Hij is lang en mager en heeft lange, bleke handen met grote nagels, waaraan nu één voor één een wit randje verschijnt. Af en toe spreidt hij keurend zijn...

Als ik op school kom is het al ver over half negen en het zou stil moeten zijn voor de school, maar op straat zie ik iedereen druk met elkaar in gesprek. Er heerst een nerveuze spanning. Ik hoef niets te vragen. Ik zoek mijn klasgenoten op en luister naar de ontgrendelende waarheid. Als we even...

...aan, we moesten en zouden fietsen naar B. Onze fietsen, dat was niet veel zaaks, goed genoeg om niet direct bij het station gestolen te worden. Gelukkig gaf Cornelis me een doos vol rammelend gereedschap mee. Niet dat ik had geweten wat ermee te doen, maar goed. Zo begonnen we onze expeditie....

...aan. Ook al heb ik er nu schoon genoeg van dat fietsen. 'Ik weet het niet Woemi, omdat ik het moet'. Verzamelen en weggooien, herinneren en vergeten, naar Brabant en naar huis, een eeuwige cadans, eb en vloed, een nooit eindigende copulatie. Naast me spurt de jongen naar een denkbeeldige...

...direct nodig heeft. Hij loopt naar de rij met dagfietsen, neemt de eerste en probeert ‘m naar zich toe te trekken. De controleur schudt even z’n hoofd. “Om 'm van het slot te halen moet u de sleutel gebruiken meneer. Het nummer op de sleutel moet hetzelfde zijn als het nummer van de...

...direct nodig heeft. Hij loopt naar de rij met dagfietsen, neemt de eerste en probeert ‘m naar zich toe te trekken. De controleur schudt even z’n hoofd. “U moet de sleutel gebruiken meneer. Het nummer op de sleutel moet hetzelfde zijn als het nummer van de fiets”. De man pakt de sleutel,...

...en lekkere cocktails in de schaduw, maar is het fietsen in de brandende zon. Want Woemi heeft nog een zwak: ze houdt van mij en daarom doet ze het. Maar voor het uitzicht op de Waal moet je niet in Tiel zijn. Ze hebben er de hele kade volgestampt met koekblik. Tja, je moet die auto’s toch...

...fiets steelt. In het verleden had hij veel fietsen gestolen en hij was nooit betrapt en had ook niet het gevoel, dat God hem strafte, dus wat kan me gebeuren, dacht hij. Hij sloot de deur achter zich en wandelde op zijn gemak naar het huis van Wim, de bijbelvorser. Lang hoefde hij niet te...

...‘Zie je wel mama, ik kan al op mijn nieuwe fiets naar school’. ‘Ik vind dat je goed fietst, maar mama wil nog iets vaker met jou samen oefenen, voordat we in de ochtend naar school fietsen.’ ‘Waarom nou niet’, kijkt hij boos. ‘Nou jij kan het misschien wel, zeg ik, maar mama...

...van Radoslaw Lesisz: Honderd Jaar Fietsen in Nederland van 1850 -1950. Een uitgelezen bron voor wie meer wil weten over de geschiedenis van het stalen ros. Tot slot een deel van het ‘wielruiterslied’ van een vélocipédes club, in 1871 door middelbare scholieren opgericht; een...

...het restaurant een stuk verderop. Een overvol terras met op het plein her en der nog een paar witte fietsen. 'Dat wordt vechten zo', grap ik naar mijn lief.

...toch nog iets goeds aan die crisis”zegt het meisje. Ik lach. Ze is jong. Ze is bleek. Ze houdt vast niet van zon en van fietsen, dat meisje. Maar ze heeft het wel begrepen. Samen helpen we elkaar er wel door. Niet alleen, samen.

...top 2000 dus. Ik ga hier niet veel harder van fietsen, maar het klinkt van oor tot oor als vrolijk fluitende zangvogels bij pas geboren lentelicht op kleurrijke boomtoppen. Pareltjes die het trommelvlies minnekozen. Het doet mij de kilte van deze ochtend eventjes vergeten. Het zonnetje schijnt...

...herberg in de buurt. Ze was uit Leeuwarden komen fietsen en met wind tegen was ze erg moe hier in dit gehucht aangekomen. Ik vertelde haar, dat ze bij mij wel voor een nacht kon blijven, geheel gratis. In mijn huis had ik een logeerkamer met een éénpersoonsbed. Ze keek me aan of ze het in Keulen...

...hij een dag met proefverlof mocht. We gingen fietsen en hij lokte me mee in een hooiberg van zijn oom, die niet thuis was. Laat ik nou niet meer ongesteld worden en mijn moeder had het in de gaten en mijn vader was woest. De huisarts vertelde me, dat ik in verwachting was. Ik vertelde het...

...hij een dag met proefverlof mocht. We gingen fietsen en hij lokte me mee in een hooiberg van zijn oom, die niet thuis was. Laat ik nou niet meer ongesteld worden en mijn moeder had het in de gaten en mijn vader was woest. De huisarts vertelde me, dat ik in verwachting was. Ik vertelde het...

Mijn vriendelijke vrouw van de helpdesk is al een tijd weg. Ik bel haar niet dagelijks en haar collega’s zijn ook erg aardig. Maar ik begin haar te missen en dat knaagt aan me. Ik ben niet verliefd op Kerstin. Nee, ik vind dat ik niet verliefd op haar ben. Toch vraag ik mij af wat er met die...

Het is algemeen bekend dat veel mannen niet graag naar de kapper gaan. Ik ook niet, maar ik geef toe dat er een verschil is aan wie je je haren toevertrouwt. Vroeger, toen ik met mijn vader mee ging, voelde ’s mans knipwerk als een straf. Daarna is het nooit meer echt goed gekomen tussen mij en...

Greet is gescheiden van haar man. Hij dronk teveel en was vaak beschonken en sloeg haar. Kinderen waren uit het huwelijk niet geboren. Ze is pas dertig en kwam uit een eenvoudig milieu. Greet was zachtaardig van karakter en altijd bereid te helpen als je het moeilijk had. Helaas werd daar ook wel...

...Ik knikte en liep mee richting het fietsenhok, zo’n twintig meter verderop aan de overkant van het schoolplein. “Dus die tekening was eigenlijk gewoon huiswerk en geen zaterdagmiddaghobby?”, vroeg ik terwijl ze al lopend haar zonnebril uit haar schooltas haalde. “Ja, het...

...verroest, waar is mijn fiets? Net als bij de fietsen op het schoolplein vraag ik me serieus af: doet het er niet toe, maakt het niet uit, dat ding mis je toch? Wij hadden slechts één fiets, deden er alles mee en hadden ons geen raad geweten als ie verdwenen was. Maar ja, dat was toen en...

...getuigt. Voor een prikje vond ik bij mijn fietsenmaker een design zadeltasje, voorzien van een extra dikke gewatteerde voering. Daarbij heb ik mezelf tegelijk 4 lampjes aangeschaft. In een velletje keukenrol gewikkeld, zullen die kleinoden vanaf morgen mij overal vergezellen. Ten slotte...

In deze gevallen is een mobiele telefoon wel een pre natuurlijk want, als mamma werkt en pappa ook dan zit oma thuis te wachten op de kids die uit school komen, een prima afspraak al zeg ik het zelf. Ze hoeven niet meer te worden opgehaald, je gaat hoogstens op de uitkijk staan als de jongste...

Mien liep naar buiten om haar fiets te pakken, maar ze zag hem niet. Die hebben ze gestolen of zou Wouter hem ergens anders hebben neergezet, dacht ze. Het kleine manneke stond voor het raam om haar uit te wuiven, toen hij door haar gewenkt werd naar buiten te komen. Hij zette zijn geruite pet op...

Elke zaterdagavond hetzelfde ritueel: mijn linkerbeen op de badrand, in mijn rechterhand een Gillette-mesje. Daarna mijn rechterbeen. En scheren maar, als een echte vrouw. Als afsluiter hydrateer ik ze met bodymilk (sensitive care) en bewonder ik ze in de spiegel. Ik laat mijn handen erover...