Alle inzendingen over arme onwetenden

...het samentrekken van de voorhoofdsspieren waarmee hij slecht nieuws van een persoonlijke touch voorziet, het is spel van begin tot eind. En het wordt pas echt pijnlijk als je hem achter elkaar op verschillende momenten dezelfde stoplappen op dezelfde manier ziet uitdragen, of gladjes hoort...

Bij de uitreiking van Oscars hield Patricia Arquette een gepassioneerde speech over de beloning die vrouwelijke actrices krijgen in de Amerikaanse filmindustrie. Vrouwen krijgen veel minder dan hun even hard werkende mannelijke collega’s. De dames op de voorste rijen klapten het vel van hun...

...vergat. ‘Wacht zei ze, ik moet nog bijbetalen.’ ‘Het is wel goed zo,’ zei ik. ‘Verdorie, wil je ruzie met mij!’ Het lieve arme mensje gaf mij het bedrag met een rijkelijk dikke fooi. Wie er nu echt rijk is en wie arm, is vaak zo moeilijk te zien.

Wat kan ik me ontzettend storen aan de tegenwoordige tijd als het gaat om contact onderhouden, ja je leest het goed. Waar het over gaat? Zal ik even haarfijn uitleggen. Wanneer je bijvoorbeeld een afspraak wilt maken bij je huisarts, om met het makkelijkste te beginnen, gaan we ervan uit dat we...

Eerst had ik hierboven de uitdrukking ‘met je ziel onder je arm lopen’ willen zetten, maar dat dekt de lading niet. Het betekent zoiets als: niets te doen hebben, lanterfanten of soms verwijst het indirect naar eenzaamheid. Tegenwoordig ga ik met mezelf lopen c.q. wandelen, niet omdat ik niets...

...en bedrog - die moeten worden onderbouwd - door onwetenden. Hoe heerlijk vertrouwd klinkt deze verkleinende aanduiding als een ego verheffende liefdesrelatie tot jezelf, als een kleinerend onderwerp naar de ander toe. Een schrik - en onrustbarend verschijnsel in deze samenleving die meer en meer...

Muziek weerklinkt door de kamer, Kuhlau componeerde zijn sonatine niet voor een dove en het radiostation zendt haar uit tot vreugde en ontroering van de toehoorders. Er is eigenlijk niet veel aan de hand. De lidcactus zuigt ijverig en gulzig het water op en toont als resultaat haar zachtroze...

In die tijd hield ik in mijn kamer, in een kooi, een kleine citroengele kanarie die op zijn kopje een mosgroen vlekje droeg..... Vaak, als de tranen opwelden achter mijn ogen om mijn eenzaamheid en armoede vroeg ik het beestje: "Zing eens een liedje voor het vrouwtje". De vogel scheen mijn...

(voor Yolande Beekman-Unternährer (1911 - 1944)) Je bent geboren Yolande Elsa Maria Unternährer op 28 oktober 1911 in Parijs. Je vader Jacob was een zakenman en je ouders waren van Zwitserse afkomst. Je groeide op in Parijs en Londen. Je sprak Duits, Frans, Engels en wat Italiaans. Je moeder...

Meer dan twintig lange jaren waren we "bevriend" totdat de excessen van haar psychische ziekte begonnen te overheersen en deze onze "relatie" verpletterden en onder het massieve gewicht van haar psychische ontregeling stierf uiteindelijk ons contact. Zelfs de meest nietszeggende of futiele...

De welhaast negentiende-eeuwse foto's, vervaardigd door een vooraanstaand fotograaf, die haar lang-overleden ouders tonen; statig, trots en trouw; zij aan zij, waren nog altijd in mijn bezit en toen ik mijn eenennegentigjarige en laatst-overgebleven tante bezocht, overhandigde ik haar deze Haar...

Een hemel vertoont zich aan mijn venster in de vroege morgen: een hemel met wisselende bonte kleuren en met een panorama van pasteltinten. De nieuwe dag is aangebroken; een nieuwe dag voor mij? De jonge vrouw was nog idealistisch op haar vierentwintigste. Ze bracht een florissant herfstboeketje...

...welhaast een cliché van de goegemeente, onwetenden, ondeskundigen en weinig geïnteresseerden, die nauwelijks op de hoogte zijn van de weidse wetenschappelijke terreinen waarop de medische kennis zich in al haar uitgebreide finesses wenst te profileren. Jij had dus vocht achter de...

Af en toe kom ik hem tegen; mijn onbekende buurman die al twintig jaar in alle anonimiteit bivakkeert in de woning beneden mij op de begane grond. Nogmaals: de anonimiteit en onwetendheid omtrent elkaar heersen hier in het appartementencomplex met haar vier verdiepingen. De overleden eveneens...

Met de expertise van hun volwassenheid en levenservaring die geheel tegengesteld is aan mijn weerloosheid, kwetsbaarheid en argeloosheid kwebbelen en babbelen de grijsharige dames naar hartenlust op de achterbank van de Opstapbus die als een mislukte cake-walk hobbelend, hotsend en botsend haar weg...

...hoor ik en ik worstel krampachtig met onwillige armen, benen en spieren, met zweet en zwaartekracht op de veerkrachtige plastic mat, die vanuit een bergplaats aangesleept is, als een soort oneigenlijk martelwerktuig, zoals ook de oefeningen martelend zijn en niet haalbaar voor een 55+-er wiens...

Het was een uitspraak aan haar adres van de radioloog van het Verbeeten Instituut, bij uitstek een oord van onheil en verdoemenis, door stadsbewoners gemeden als de pest: "U is niets bespaard gebleven". En zo was het ook. Ze had veertien jaar geleden voor mij gekozen om samen te wandelen op...

Eens kwamen wij samen in het oude huis, in de achterkamer en schaarden wij ons rond de tafel onder het lamplicht en dan rikten we en speelden we yahtzee; vader en moeder en oma die bij ons inwoonde in de kamer op de eerste verdieping, mijn zus Cecile en ik. Wij allen speelden de spellen met de...

Daar, in die buurt, de buurt waarin tien van mijn woelige jeugdjaren voorbijvlogen als de ijlende, rusteloze wind, verheffen zich nu de muren, verheft zich nu de façade waarachter zich een drama ontrolt. Van buiten af kan men die stenen façade nietsvermoedend beschouwen, onwetend als men is van...

Haar ouders hebben haar "Victoire" genoemd, lang geleden. Ze moeten triomfantelijk en intens-gelukkig en trots geweest zijn om de geboorte van het dochtertje. De babypop van Victoire, een overblijfsel uit haar verre, voorbije jeugd is nu slordig weggeworpen in mijn berging, naast de hele...

Ik beweer dat de overheden (degenen die vanuit historische instituties het mandaat hebben weten te bemachtigen over de rechten en geboden van een volk bindende beslissingen te nemen) in praktisch alle opzichten schromelijk tekort schieten de huidige situatie en hun overwegingen en motieven...

Ik noemde haar steeds heel familiair "Ans". Hoe ik erop kon vertrouwen dat ik overgestapt was op deze "aanspreektitel", die toch wellicht aan haar zozeer eclatante status en verdiensten als lerares Engels geen recht zou doen en deze wellicht zou aantasten, bleef me lange tijd onduidelijk. Maar...

Ze zou langskomen zoals ze beloofd had en inderdaad belde ze die middag aan. Ze zag er verrassend oud uit met lijnen in haar gezicht en een dubbele ring om de vinger, mogelijk getuigend van veel liefde, maar tevens van veel leed. Haar naam was Wilma en ik was mateloos onbewust en onwetend van...

Niet de jaloerse arme mensen zijn fout maar de jaloersmákers!, de veelbezittende rijken.

...met hem met de veel rijkere Ernst Filsinger, waarmee je de eerste jaren in een ideaal sprookje leefde, terwijl hij je dichtkunst stimuleerde als trouwe fan en je bundel op bundel uitgaf. Je ontving zelfs de eerste Pulitzer Prijs voor Poëzie, waardoor je naast je naaldhakken ging lopen. Ze...

...en vijf jaar praktijk. 'Zie Christus in iedere arme!', leerde je. Jullie werden pastorale medewerkers van het Hôtel-Dieu de Paris, in 651 gebouwd door de heilige Landry. Daarna werkten jullie in het ziekenhuis van Angers, waar je met drie andere zusters samenwerkte met de artsen en de...

Op de Canadese televisie vroeg mevrouw Lang een de neoliberaal Kevin O’Leary wat hij er van vond het fantastisch dat de rijkdom van de 85 rijkste mensen gelijk was aan de rijkdom van de 3,5 miljard armste mensen. Dat de rijke zo rijk zijn, betekent dat iedereen gaat proberen ook zo rijk te...

...gezondheidszorg en sociale aanpassingen, waarbij de enkele zeer succesrijke vluchteling nog geen soelaas biedt in budgettaire...

Ouderen blijven langer wonen in hun huizen, omdat er voor hun levensfase nauwelijks geschikte huizen zijn. De ochtendkrant meldt, dat de grijsaards daarom ‘langer blijven plakken’. Bij de Corona ramp worden senioren wellicht al minder snel geaccepteerd voor de noodzakelijke, maar akelige bedden...

Van geld dat ik eigenlijk niet had wegens mijn nijpende werklozenbudget en dat ik uit mijn eigen mond had gespaard, had ik het kettinkje met de maansteen aangeschaft. Het was bedoeld als remedie tegen haar menstruatieklachten die steeds meer opspeelden. De steen was gedeeltelijk wit en gedeeltelijk...