Alle inzendingen over beren op de weg

Op je allerlaatste tocht, ga je tree voor tree naar boven Een weg terug is er niet meer Toch denkt men telkens weer Aan de weg terug.

...niet alleen vanwege het mooie weer, maar ook vanwege de vrijheid. Nog net niet achter de geraniums zat ze, want daar is ze ook nog eens allergisch voor...echter het is een beetje lastig om door een automatische deur achteruit te parkeren. Manlief houdt dus de deur voor haar open...tja, hij...

...dat doen we allang niet meer, wel heb ik begrip voor de mensen die in grote koophuizen zitten en toch hun boodschappen bij de voordeligste winkels halen… want het is niet bepaald lollig meer hoor, behalve als je het treft met: too good to go!

...beer geweest of rottend schroot, nergens had ik deze bruiloft beter kunnen vieren dan in mijn hoofd. Zin zoekt alleen nog maar onzin, pijn niet nog meer pijn. Vrees niet, jouw verdriet zal er geen waan om laten. Het is een raar gevoel, ik kan niet meer stuk. Het is een sterke geur, ik ruik...

...al gauw in de steek laat op de slechte Russische wegen zodat hij genoodzaakt is per ezel verder te reizen maar die wordt erg moe want het is ver naar Archelansk het uiterste noorden van Moedertje Rusland. Dan besluit hij in een opwelling maar een Russische straaljager te nemen en landt bij het...

...komt hij droes de beer tegen in de winterslaap weg jij zegt hij ik heb slecht humeur hij komt ook zoef de haas tegen met de rolschaatsjes van stoffel de schildpad hij valt en zegt ik ben de snelste stop heb je je id-kaart wel bij je anders krijg je boete snel rent hij naar teun de stier om...

...ons besproken wordt. Dat toen...toen ik jou geworden was. ik voel me mijlever van jou verwijderd, vertel ik grote beer. en kleine beer begrijpt me.

...heeft u heel veel geluk.’ De man neemt de schade op, wat al met al meevalt – hier en daar een vieze plek van de modder. Daarna scheiden hun wegen. Hij loopt verder en ondertussen overdenkt hij het gebeuren: verdorie ze heeft gelijk – ik heb vandaag weer het geluk en de modder aan...

...rond de totempaal. De hele stam kijkt. Zijn einde lijkt nabij, maar dan slaat het beresterke opperhoofd mis met zijn bijl, zijn touw is losgeslagen en hij kan ongehinderd wegrennen. Manitoe's magie, ze lijken wel verdoofd door een of ander geheim brouwsel. Hij groet het verstijfde volk en...

...tot over de ogen viel, maar ze zou een wapen en een beschutting vormen tegen de felle winterkou. En de erwtensoep, geserveerd doot twee dames, smaakte heerlijk.....

...weer terug te komen. Pierre voert ons aan op weg naar de top van de Pic de Bastan. Bovenop is het genieten. We schieten onze digi's vol. Mijn Woemi is er niet bij. Die hoort niet bij de elite, bevindt zich ergens achter in het peloton. En dat heeft een rustochtend genomen, en is niet ver...

...had gemaakt. Ik ging voortaan alleen voor Engelstalige liefde. Nu mijn hart liefde had gevonden was ik de koerier van de zwijgende liefde en de kornuiten van de datingsite vergeten. Er was plaats voor een enkele lieveling in mijn leven. Hij had in leeftijd mijn zoon kunnen zijn, maar hij...

...tijd voor mijn persoontje had”, zegt zij, een zoen op mijn wang als afscheid drukkend. Een zakje koekjes, risolles en snoep vinden hun weg in mijn hand. De terugweg zal letterlijk en figuurlijk gevuld zijn. De geuren, mijmeringen koester ik. De horizontale strepen veranderingen in een grijs...

...zo duidelijk, ineens weet ik, er is altijd een weg, ik draai me om, en loop terug naar huis, straks eerst lekker een bakje koffie.... In mijn hart zingt het: Vader in de hemel, die zoveel om mij geeft, ...

...zoenen? “Mooie kerstboom” zegt ze bij het weggaan. “Vrouwen” glimlach ik. Ik hoor de lift al. Over twee minuten zal alles hier anders zijn. “Bedankt” zegt ze, al in de deur staand. “Ook, ook bedankt” zeg ik, voordat ik me naar de monitor haast. Op de tafel haar lot. Mijn lot.

De berm glijdt af, in de richting van het donkere water. Een buffer tussen twee werelden verbrokkelt en verdwijnt in het kanaal, dat oeverloos voortkabbelt. Het asfalt scheurt, verzakt en dreigt te volgen. De weg beseft de juistheid van zijn naam en geeft gehoor.

...Altijd maar in het spoor van hen die mij de weg uitstippelden? Dus niet. Maar hoe goedsmoeds ik deze beslissing ook had genomen. Hoe ik me ook had voorgenomen het voortaan zelf wel uit te zullen zoeken, ik kwam er achter dat dit zo eenvoudig nog niet was. Want wie was ik. Ik, die niet...

...nog ziet. Ik wil graag door iemand gezien worden, dan weet ik dat ik niet weg ben.

...lekker nou." Back to life, back to reality. Ik kan rechts afslaan, de Ottergemse Steenweg in. Mijn pelgrimstocht is bijna voorbij.

Er is niemand die mijn weg kan lopen, kan rennen, bewandelen of anderszins. Er is niemand die in mijn schoenen kan staan, al hebben ze mijn maat. Niemand is in staat om: zich in mijn leven, in te leven. Natuurlijk hoor ik mensen zuchten en beamen dat het klopt! Je kunt immers een andermans leven...

...zijn de hoofdpersonen in zijn verhaal over ‘Op weg’. En weet je waarom? Hij wilde de wereld tonen dat er nog altijd mensen zijn zoals jij en ik, die hun hart durven volgen. En dat wij voldoening zullen vinden, en nooit spijt krijgen.’ ‘Maar hoe weet u dat zo zeker, opa?’ ‘Dat weet ik...

...op het scherm. Triomfantelijk kijk ik op. Maar de mannen zijn al weg.

...aan de andere kant ik moet het toch zelf oplossen! De wil is er wel nu de weg nog...

...levens doden, wat niet echt de bedoeling van God is. Tank maar eens wat meer uit de liefdesbronnen! Heel wijs, kabinet!

De weg terugvinden naar jezelf kan over hobbelige paden gaan.

De nationalistische gevoelens die op het EK gekoesterd worden, geven aan dat de bevrijding van de mens nog een lange weg heeft te gaan.

...Plus de hulp van paragnosten, astrologen, emotioneel lichaamswerkers, sjamanen en heksen. Mijn memoires ebben weg. Godlof, ik heb niets tegen Korsakov! Leef in het nu!, dat is een hele kunst!

...werd…. Maar het allerbeste wat me overkwam is, achterom kijkend een ‘dame’ die een bepaalde vinger opstak en vervolgens - aan de verkeerde kant van de weg terecht kwam! Kijk, je mag best iemand op een foutje wijzen als je daar trek in hebt, maar dit is het gebruikelijke verhaal van de...

...heb ik er liggen en ik herinner mij momenten van geluk uit vroegere tijd, uit mijn jonge jaren, eens, op de Korvelseweg, te midden van de voorbijgangers, tussen de mensen, te midden van het drukke verkeer......

...laten de wurm zitten waar hij zit.. Ophokplicht weet je nog?" Ik kan nog net wegspringen…