Alle inzendingen over boot tocht

...fooi. Ik kreeg toen vier bonnen voor een boottocht op het IJsselmeer. Thuis gekomen zei ik tegen mijn vrouw: ''Dini, we zijn uitgenodigd voor een leuke dag met een salonboot op het IJsselmeer en we mogen twee gasten meenemen. Laten we dan wulpse Alie en Wim vragen. Ik bel ze even. Wat...

...en de gesprekken zouden zich voortzetten. Ondanks alles waren het uitstapje naar Leerdam en de tocht over de rivier de Linge mooi geweest....

...nog eens overziend denk ik toch, dat ik mij volgend jaar maar een motortje achter de Volksboot aanschaf: alsmaar peddelen is ook niet alles....

Ik dacht het eeuwige leven te hebben, helaas gaat mijn streefgewicht richting Magere Hein, een zak met botten.

Het grote NIKS, er was niemendal en was noppes, NADA, kortom er was geen moer. Leegte, een grote overzienbare niets ziende, leegte als een woestijn. Zo leeg. Zonder iets. En toen ontstond er iets, gewoon een simpel IETS waaruit weer verdere dingen ontstonden en de cyclus was in gang gezet. Maar...

...die er tegenwoordig huist onder de wapengestuurde idioten, elke dag een stille tocht houden!

...komt." Een zelf? Helderheid? Wat voor een tocht? "Waar ben ik? Wat doe ik hier?" "Niet het waar je bent, maar het wanneer je bent maakt je vraag helder." Het antwoord van de oude man kabbelt door mijn hoofd, maar vindt geen aansluiting. Ik kom overeind en kijk om me heen. Ons...

...bij onze steiger hoort en dat we bijna bij de boot zijn. “Hoop boten”, brengt ze er op de steiger simpeltjes uit. Er zijn inderdaad weinig schepen weg uit de boxen. Waarschijnlijk omdat het seizoen nog jong en het weer nu niet bepaald om over naar huis te schrijven is. “Zo Lot”, zeg ik...

Sommige mensen lukt het zó te leven, dat ze niet constant geraakt worden door wat buiten en binnen hen gebeurt. Dat is haar niet gegeven. Alles gaat tot op het bot, blijkbaar heeft ze te weinig "vet" op haar lichaam. Het heeft zo z'n voor- en z'n nadelen. Het leven is nooit saai, het begrip...

...pad zoeken. Meerdere keren heb ik lange voettochten gemaakt. De ervaringen liggen opgeslagen in mijn wezen. In het dagelijks leven kan ik daar bij als ik er naar reik. Ook duiken ze regelmatig zomaar op als link naar wat op dat moment aan de orde is. Altijd is op de achtergrond de metafoor...

Wie graag in troebel water vist moet zijn aas goed in de gaten houden, je vangt zomaar bot.

...wolken drijven op een zoele wind voorbij. De boot wordt steeds kleiner en verdwijnt aan de horizon. Ik luister naar de laatste vogels in de schemering zonder me af te hoeven vragen of het een ringtone of een app is. De knoppen van de appelbloesem wringen zich uit het dorre winterhout en...

...vrouwen gekleed in lange roze jurken roeiden de boot en in het midden zat een grote man met krullend zwart haar. Henk zag het al, het was Kloris, de versierder. Hij zag duidelijk, dat hij de vrouw voor hem af en toe in haar kont kneep, waarna zij een gilletje gaf. Inwendig had Henk de grootste...

...dansende en dinerende mede-passagiers op de Rijnboot; woordeloos en zwijgend zag hij hen in het gezicht; hij vreesde hun vragen; hij vreesde boven alles de kwetsuur van hun onbegrip. Hij vormde toch wel een moeilijk aanvaardbare uitzondering te midden van hen; onder invloed van zijn gedachten en...

...en zij zonden de klanken in de rondte. Onze tocht over het water liep ten einde. In Tilburg zouden we nog vergast worden op een lunch en men zou gretig toetasten. De Bingo, tenslotte, kon niet achterwege blijven. Het spel met de cijfertjes werd enthousiast beoefend en menigmaal zou de...

...een foto he he dat was toch wel de moeite van de tocht waard hij vindt mama lief want zij het nog goed verstand en hij luistert naar haar want alleen kan hij dit natuurlijk niet en hij stapt snel weer de auto in na een pafke en dan rijden we weer naar zijn appartement met de zuster en de pillen...

Ramses Shaffy is een zanger van de zestiger jaren. Hij zong. Hij vocht. Hij huilde. Ik weet niet of hij bad, maar dat mogen we aannemen, en lachen, werken en bewonderen deed hij zeker. Maar daar wil ik het niet over hebben. Ramses dacht aan ons. Hij probeerde mensen actief te maken, maar niet...

...mijn vrouw. “Doe niet zo achterlijk, je weet tocht wel wat de Gay Pride is. Je volgt toch wel een klein beetje het nieuws?”’ Natuurlijk had ik de kreet wel eens gehoord, maar wat het precies inhield, interesseerde me niet. Dus zij heeft het mij ter plekke even uitgelegd. O god, dacht...

...friezen en mei buter en brea en griene tsiis die tocht rijden of gewoon voor de buis zien en later veel feest met beerenburg en een leuk liedje van de bonkefeart. Dat willen we allemaal zien en meemaken na zoveel jaar dus op de fiets zonder doping of het ijs even laten bevriezen op een andere...

...en gemoed als het wilde, woeste water om onze boot en de conversatie van de babbelende, grijsharige medepassagiers ontging mij. Als door verstomming overvallen zat ik erbij. We zouden weer afscheid nemen van Nijmegen en van haar Waalbrug en de dorpen in de omgeving passeren: Afferden,...

...zijn best. We blijven staan want er komt nog een boot aanvaren van onder de brug. Op sommige dagen sta je op deze plek en komt er niets. 'Mededinger' staat er op. Op de achterkant staat 'Nieuwegein'. Rakelings passeert hij de tegenligger. Van schrik sla ik mijn hand voor mijn mond. Dat komt...

Heerlijk, het schaatsseizoen is weer begonnen. De komende drie maanden word ik bijna ieder weekend verwend met goedgevormde heren in strakke pakken, die zich zo snel mogelijk over het ijs bewegen. Vrijdagavond zet ik me op de bank en ik kom er niet meer af voor zondagmiddag halfvijf. Mijn moeder is...

...maar in de autistoforme benaderingswijze van Boot die een volledig eigen koers vaart. Als hij die koers niet rigoureus wijzigt, dan voorspel ik dat hij nergens meer een succesvolle haven vindt: niet in Groningen, Amsterdam of Antwerpen of waar ook ter wereld. Met mondige sporters zo werken...

(voor Amelia Pincherle Rosselli (1870 - 1954)) Jij bent geboren op 16 januari 1870 in Venetië. Jouw ouders waren Giacomo Pincherle Moravia en Emilia Capon, rijke, niet praktiserende Joden. Jouw neef was de schrijver/journalist Alberto Moravia. Op 3 april 1892 trouwde jij in Rome met Giuseppe...

(voor Nathalie Wood (1938 - 1981)) Je bent geboren als Natalia Nikolaevna Zacharenko op 20 juli 1938 in San Francisco. Je vader was Nikolai Zacharenko en je moeder was Maria Zudilova. Beiden waren Russische allochtonen. Jij sprak Russisch en Engels. Je vader was dagloner en timmerman. Je opa...

...ik naar het Amsterdam-Rijnkanaal. Er kwam een boot aan. ‘Hans – Nico’ stond erop. Mijn vader, toen al jaren overleden, heette Hans. Zijn broer uit Australië, het jaar daarvoor overleden, heette Nico. Het tintelde van mijn kruin tot aan mijn voeten. Nog net op tijd stapte ik in de trein...

Twee verschillende vrouwen, twee verschillende ziekenhuizen, of nee eigenlijk drie ziekenhuizen want vrouw twee heeft een second opinion gevraagd en gekregen, waar dit over gaat, nou dat leg ik wel even uit, want mijn oren klapperden ervan en dat zegt genoeg denk ik zo. Vrouw 1, we noemen haar...

Stille tochten, condoleanceregisters, kaarsen en bloemen op de plaats delict: schijnheilig plaatsvervangende slachtofferrol, ik word er treurig van.

...dergelijke gemoedstoestand is het zinvol om een tocht door het Schemerrijk te maken. Je ontwaakt uit een diepe slaap en ligt in een vreemd bos. Boven de zwarte boomkruinen is een dofblauwe lucht zichtbaar. Ja, de naam zegt het al: in het Schemerrijk is het nooit echt donker. Spoedig ben je...

Op je allerlaatste tocht, ga je tree voor tree naar boven Een weg terug is er niet meer Toch denkt men telkens weer Aan de weg terug.