Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

ZO GAY

Zoals ik in het verhaaltje scheren heb verteld is mijn buurman een beetje wereldvreemd. Hij kijkt geen tv en leest geen krant. Het nieuws dat hij half en half meekrijgt komt via de radionieuws flitsen.

Hij zegt daarover: ’Buurman, weet je wat het is ik wil het niet meer aanhoren al die ellende, dus ben ik een nieuwsmijder geworden. Wat heb ik er aan om al die oorlogen, oorlogsellende, bomaanslagen, liquidaties, verdrinkende asielzoekers, honger, milieurampen, corruptie en dergelijke aan te horen. Ik word er echt niet vrolijk, zorgeloos of gelukkig van.
Dus op vakantie ga ik ook al jaren niet. Trouwens gisteren zijn we wel naar Amsterdam geweest. Mijn vrouw wou er een dagje tussenuit, de Nachtwacht zien en het huis van Anna Frank en Artis en een rondvaart door de grachten maken. Nou met hangen wurgen hebben we de Nachtwacht gezien, voor het Anna Frank huis stond een rij van hier tot ginder, dus dat hebben we overgeslagen. En Artis, daar kom ik nooit weer. Kloten, al die beesten in hokjes en kooitjes, het is schandalig dat zoiets nog in deze tijd bestaat.’
‘Maar verder wel genoten, buurman?’
‘Niet echt, maar ik kon mijn vrouw die er per se heen wou natuurlijk niet alleen laten gaan.

‘Maar het is je dus slecht bevallen,’ viste ik.
‘Nou en of. Weet je de Nachtwacht was heel mooi, maar toen wou ze ook nog met zo’n rondvaartboot. Dus wij naar de Dam de beroemde duifjes bekijken (je weet wel die van alle duifjes op de dam shalalala shalalali) en daarna naar zo’n boot. Stond
er aangekondigd: Start Gay Pride.
Er lagen een hele serie rondvaartboten en wat een drukte daar. Ik wist dat Amsterdam toeristisch was, maar zo erg; te gek man. Ik dacht, wat ik nog van school wist dat gay zoiets als vrolijk en zorgeloos betekende en vermoedde dat met pride wel zoiets als optocht moest worden bedoeld.
Dus zei ik tegen mijn vrouw: “Daar wil ik aan mee doen. Leuk initiatief tegenover alle ellende in de wereld, eindelijk eens iets vrolijks.”
“Zou je dat nou echt wel doen?’ zei ze, “nou goed dan, dan stappen we op de boot. Jij bent tenslotte ook met mij mee naar Artis geweest.”
Wij lekker op de boot – het was nog gratis ook – en we werden enthousiast door de overwegend jonge mensen ontvangen. Wat me opviel was dat ze wel heel erg vrolijk waren. Toen we een stukje op weg waren, viel me pas op dat die kerels met half ontblote lichamen en met leren petjes op en zweepjes in de hand, wel een beetje vreemd waren. Ook de dames waren extreem uitgedost en ze zwaaiden en draaiden met hun konten. “Moet je die meiden zien, niet normaal,” zei ik tegen m’n vrouw.
“Man,’ zei ze, dat zie je toch, dat zijn geen vrouwen, dat zijn mannen.” Een van die kerels, vroeg me of ik ook een ‘trans’ was.
Nee, zei ik en wat interesseert het jou of ik Frans heet.
“Nou," zei hij, ‘je hoort eigenlijk op die achterste boot thuis, waar de oudere homo’s en transen opzitten.“
“Waar heeft die vent het over,” vroeg ik mijn vrouw.
“Doe niet zo achterlijk, je weet tocht wel wat de Gay Pride is. Je volgt toch wel een klein beetje het nieuws?”’
Natuurlijk had ik de kreet wel eens gehoord, maar wat het precies inhield, interesseerde me niet. Dus zij heeft het mij ter plekke even uitgelegd.
O god, dacht ik.
‘En het wordt ook nog live uitgezonden op tv,’ wist ze, ‘met een samenvattende herhaling’.
‘O nee toch, straks zien de buren mij nog hier tussen die mafketels staan en wat zullen die wel niet denken. We konden niet meer van de boot af en dus maar wat rondkijken. Ongelooflijk wat je wel niet zag. De wereld lijkt wel gek geworden. Gay oké, maar deze ‘vrolijkheid’ gaat wel heel ver.
‘Moet je zien, die boot, barstens vol met zwaaiend politiepersoneel. Ik dacht dat die wel wat beters te doen hadden, met al die criminaliteit in dit ‘Sodom en Gomorra’ van Nederland. Waar het totale verval van normen, waarden en fatsoen regeert.’
‘Ja,’ zei ze, ‘die Henri Bontenbal (ze heeft blijkbaar een vooruitziende politieke blik) die krijgt het er straks maar druk mee. Maar niet zeuren nou, jij moest zo nodig op die boot, de vrolijke Frans uithangen.’

‘Buurman. Je snapt wel dat ik blij ben dat ik weer thuis ben. De wereld is aan het vergaan. Ik steek m’n kop maar in het zand en tussen de plantjes van m’n tuintje. Zorgeloos gelukkig en echt gay zijn, zoals ik denk dat gay bedoeld is.

Schrijver: catrinus
18 augustus 2023


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.5 met 2 stemmen 97



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)