Antifascistisch tot op het bot

(voor Amelia Pincherle Rosselli (1870 - 1954))

Jij bent geboren op 16 januari 1870 in Venetië. Jouw ouders waren Giacomo Pincherle Moravia en Emilia Capon, rijke, niet praktiserende Joden. Jouw neef was de schrijver/journalist Alberto Moravia. Op 3 april 1892 trouwde jij in Rome met Giuseppe Emanuele Rosselli, geboren op 10 augustus 1867 in Florence. Jullie kregen samen drie zonen; Aldo, Carlo Alberto, geboren op 16 november 1899, en Sabatino Enrico (Nello), geboren op 29 november 1900. In augustus 1903 ben jij van Giuseppe gescheiden en verhuisde jij met de kinderen naar Florence. Jullie woonden op de Via Giuseppe Giusti 38-40 in Florence. Je was nog wel bevriend met de zieke Gioseppe, want je hielp hem tot zijn overlijden op 9 september 1911 in Florence. Hij werd 44 jaar.

Voor de Eerste Wereldoorlog was jij het eens met het interventionisme van de vakbondsman/politicus/militair/journalist Filippo Corridoni, een vriend van Benito Mussolini. Filippo werd op 23 oktober 1915 in San Martino del Carso vermoord. Hij kreeg een kogel van een vijandelijke Oostenrijker in zijn voorhoofd. Hij werd 28 jaar. In Corridonia (eerder Pausula) staat het grote, bronzen, fascistische standbeeld van Filippo, gemaakt door Oddo Aliventi. Dit Monument voor de Gevallenen staat tegenover de Kerk van San Francesco en het werd in 1936 door Mussolini ingehuldigd. Je ziet Filippo op het moment, dat hij door een dodelijke kogel geraakt wordt. Op 27 maart 1916 werd Aldo tijdens een gevecht in Carnia vermoord. Jij opende een opvanghuis voor weeskinderen of kinderen van strijders. In 1917 richtte je in Florence de Vereniging van Italiaanse Vrouwen op, samen met de schrijfster Gina Elena Zefora en Olga Monsani. Ter nagedachtenis aan Aldo richtte je in een basisschool in Timau een bibliotheek op.

Voor uitgeverij Le Monnier in Florence, opgericht in 1840 door Felice Le Monnier, stelde jij tot 1926 de reeks kinderboeken samen, Biblioteca delle giovani italiane. Vanaf 1920 begon jij de antifascistische praktijken van Nello en Carlo te steunen. Jij was de eerste, Italiaanse theaterschrijfster en in 1898 was 'Anima' verschenen, met kritiek op de bekrompenheid van de samenleving en de burgerlijke taboes. In 1901 verschenen 'Illusione', 'Un traguardo' en 'Felicità perduta' etcetera. Je schreef drama's, komedies, korte verhalen en kinderboeken. De historicus/journalist/antifascist Nello was getrouwd met Maria Todesco, met wie hij vier kinderen kreeg. Carlo was getrouwd met Marion Catherine Cave en zij kregen samen drie kinderen; Giovanni Andrea, Amelia (Melina) en Andrew. Op 9 juni 1937 werden Nello en Carlo in Bagnoles-de-l'Orne door fascisten van La Cagoule vermoord. De criminele leider van La Cagoule was Jean Filiol en hij leidde de moordaanslagen, op bevel van Mussoline en Ciano, getipt door de Italiaanse Militaire Inlichtingendienst.

Na het overlijden van Nello en Carlo verhuisde jij naar Frankrijk, Zwitserland, Engeland en in 1940 naar Amerika, met twee schoondochters en zeven kleinkinderen, o.a. Amelia Rosselli, geboren op 28 maart 1930 in Parijs, de dochter van Carlo en Marion (1896 - 1949). Amelia studeerde literatuur, filosofie en muziek. Ze verdiepte zich in muziektheorie, etnomusicologie en compositie. Ze was een briljante dichteres en in 1948 werkte ze als vertaalster Engels voor uitgeverijen in Rome en Florence en voor de Rai. Ze was bevriend met de schrijver/schilder Carlo Levi en de schrijver/dichter Rocco Scotellaro, die op 15 december 1953 door een hartaanval overleed. Hij werd 30 jaar. Via hen bezocht zij de literaire kringen en ontmoette zij o.a. Alice Ceresa, Umberto Eco, Gianni Celati, Nanni Cagnone, Orestes Del Buono, Giordano Falzoni, bevriend met André Breton, Marina Mizzau, Rossana Ombres, Carla Vasio, Gaetano Testa en Luigi Malerba.

In 1964 verscheen haar dichtbundeldebuut 'Variazioni belliche' bij Garzanti in Milaan. Aldo Garzanti nam in 1939 de uitgeverij Fratelli Treves over, opgericht in 1861 door de Joodse Emilio Treves, die vanaf 1870 werd bijgestaan door zijn jongere broer Giuseppe. Amelia publiceerde vele, literaire recensies in kranten en jouw overlijden bracht haar nerveuze uitputtingen. Ze kon het niet verkroppen, dat ze de diagnose paranoïde schizofrenie had gekregen. Op 11 februari 1996 pleegde zij zelfdoding in haar woning aan de Via del Corallo in Rome. Ze werd 65 jaar en ze is in de Cimitero acattolico di Roma begraven.

Jij overleed na een lange ziekte op 26 december 1954 in jouw huis aan de Via Giusti in Florence. Jij werd 84 jaar en jij bent in de Cimitero Comunale Monumentale Campo Verano begraven, net als jouw ex-man en vriend Giuseppe.

Amelia Pincherle Rosselli

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 65