Alle inzendingen over dood

...Mann baseerde de hoofdpersoon uit zijn roman 'Dood in Venetië', de dichter Gustav von Aschenbach, deels op jou. In november 1835 was je in Syracuse, waar je ziek werd. Je overleed op 5 december 1835 door koliekpijnen en jouw alcoholisme. Je werd 39 jaar en je bent in de tuin van jouw Villa...

De poëzie is niet dood, je kunt er alleen niet van leven.

...Ze schenkt zichzelf nog een borrel in. Jorrit dood, wat moet ze met die kennis. Ze voelt haar borsten. 'De een is groter dan de ander'. Dat schuchtere blozen, dat onhandige gefriemel van zijn warme, vochtige handen, dat te vroeg klaarkomen. Alles zo anders, zo vreemd en belachelijk...

Ze zei altijd maar: "Prachtig!, Prachtig!" ten overstaan van elk willekeurig natuurverschijnsel: de herfstkleuren van de bomen, de paddenstoelen, de weelderig woekerende mossen, alsof zij geen andere woorden tot haar beschikking had; alsof de Nederlandse taal haar geen andere woorden bood. De...

...huis eens de hand aan zichzelf had willen slaan en die eens, lang geleden, de Oostenrijkse zomerweiden met mij beklom tijdens een fabuleuze vakantie. De dood vond mijn vriendin maar deze nam haar slechts tot zich door de moordende COPD, die in de hand gewerkt was door de nicotineverslaving...

...ze best eng. Ze kon maar niet geloven dat hij nu dood was, ik ook niet. Samen hebben we een poosje gehuild om die malle ouwe poes. Morgen gaan we haar begraven in de tuin, dat mag eigenlijk niet, maar we doen het gewoon! Papa zoekt een plekje voor haar onder een mooie struik. Ik hoop dat we...

...kater naast me te spinnen. Dezelfde Mops die vorige week trots een dood muisje naar binnensjouwde. Instinct of niet, op zo'n moment kan hij maar beter vluchten. De dood van een diertje, gewoon natuur. En toch doet het je er even bij stilstaan dat aan alles een einde komt. Ik ril en geef Mops...

Londen is een grote stad met veel dingen te zien en te doen. Maar desondanks heb je deze stad niet gezien zonder dat je naar London Zoo geweest bent. Sommige mensen beginnen in deze dierentuin bij het begin, herkenbaar aan een bordje met ingang er op, en lopen zo snel mogelijk langs alle kooien om...

...Opa’s hoofd zakte opzij……. Opa was dood……. Oma drukte Opa’s ogen toe, streek z’n haar glad en kuste hem op het voorhoofd.. Een paar tranen vielen op Opa’s handen. “ Nu heeft Opa geen pijn meer”, zei Oma tegen me.. Ik moest heel erg huilen, maar Oma legde haar hand...

...wij onszelf, overleeft “onze ziel”, maar toch blijft de vraag hangen…: is de dood zacht….. Danny cant. © 2004

...het dringt niet tot me door, maar je bent echt dood, ik zal je nooit meer zien. Jij lieve opa waar ik zoveel van hou, zoveel van heb geleerd, die zoveel voor me heeft gedaan. Nu laat je me alleen ik zal altijd aan je denken. Ik hou van je, zorg voor me opa, word alsjeblieft mijn...

ik loop naar je toe, ik kus je maar het is niet meer hetzelfde, je bent een ander, een vreemde? je bent niet meer wie je was, ik herken je niet maar, maar herken jij mij nog wel, ik betwijfel het. Wazig kijk je voor je uit, ik slik mijn tranen weg, wat erg om jou zo te zien, degene die mij vroeger...

...de mensen heeft ze lief, maar ze haat wat de mensen liefhebben en ze heeft lief, wat de mensen haten en vrezen. De dood heeft ze lief boven het leven en de duisternis boven het licht. [wordt vervolgd]

...bene hier aan tafel iemand zo’n beetje zat dood te gaan. Ondertussen praatte Gerard door mijn gedachten heen: - Nee hoor, we gaan nog heel wat van die kranten bezorgen, voordat ik er zelf in sta. Je blijft toch wel bij ons, Erik? Zoveel goeie bezorgers hebben we niet hoor. Die jongens...

... Men kent het gezegde wel, ‘de ene zijn dood….., wel, dit is meer dan ooit van toepassing. Vaak wordt gezegd, ‘hij of zij is overleden, maar wij zitten met de zorgen.’ Meestal bedoelen ze daar dan wel de financiële kant mee, want heus, na het overlijden van dierbaren, weet je wel...

Het moet nu zowat acht jaren geleden zijn. De dag dat mijn moeder een brief ontving, waardoor zij zich gratis kon laten onderzoeken op borstkanker. Ze was net vijftig geworden, en volgens dat schrijven kwam zij nu toch wel in de risicozone terecht. Ik herinner mij ook nog heel goed haar eerste...

Het leven is een ballentent. Met ballentent bedoel ik in dit geval geen teleurstellende kroeg maar een attractie waarvan er op iedere kermis nog wel één te vinden is. De pacifistische tegenhanger van de schiettent. Je houdt de kansen letterlijk in eigen hand. Drie ballen voor een euro. Hoe meer...

...ruimte op kleiduiven schieten, die hebben, zo door de lucht vliegend, toch al wat weg van een Talibanner die op een landmijn stapt. De doodstraf bestaat in ons land niet. Dat is bij de wet verboden. Kan iemand mij uitleggen waarom ons land dan wel mag doden in andere landen?

Ze hebben haar beroofd. Wanneer is niet bekend. Wie het was evenmin, of waar hij heenging met de buit. Niemand die wist wat het was, het geroofde, dus opsporen was onbegonnen werk. Hij had een stukje genomen en kwam later terug. Voor nog een stukje, een heel kleintje maar. En zij voelde zich een...

...kan houden Alleen al als ik er aan denk, dood te zijn, krijg ik koude rillingen over mijn lichaam Maar tegelijkertijd krijg ik het ook warm en besef ik dat ik geen andere kant meer op kan Ik ben niets meer, ik kan niets meer. Zo was het vroeger en zo is het nog steeds Het spijt me...

...er een ‘happy ending story’ van door de dood weg te moffelen. Dood zou geen taboe mogen zijn. Niet bij de mensen, niet in de natuur. Dood heeft recht op stille overpeinzing, heeft recht op de fluisterende woorden van Vasalis: ‘Het werd, het was, het is gedaan.’

...Martine kwam. Inmiddels is ze al bijna twee jaar dood, maar ik, met m'n mobiels die ik veel te lang aanhoud, ik had haar sms'jes nog. Verplaatste afspraken voor bezoekjes, die toch in het ziekenhuis plaats moesten vinden, omdat het 'even niet zo lekker ging'. Grenzenloos optimisme over...

...lichaam nog een keer op te jagen, om de dood te ontlopen. Soms, soms lukt het. Krijgt iemand nog een jaar, of minder. Maar vaker, veel vaker is het zinloos. Eerst beginnen wij. Voorzichtig. Spreken onze zorg uit. De dochter staat huilend aan het bed, maar begrijpt het, ziet het. De...

...en de pijn. Alle kranten berichtten over de dood van een bijzonder mens. Aandacht. Aandacht, daar was Harry dol op. In het licht, stralend middelpunt zijn. Van elk gelegenheid maakte hij een feest. Zijn feest. Hoe neem je afscheid van zoveel levenslust? Vrienden had Harry overal. Op...

Jouw dood was niet vergeefs, want jij gaf mij mijn leven.

...gaan bepalen besef je tegelijkertijd dat leven dood betekent. En dat maakt opstandig, dat wil je niet, maar het gebeurt toch. Vervolgens plant je je zaad, gelijk flora die haar einde voelt naderen, je produceert lokstoffen zodat gevleugelte haarfijn meeldraden kussen, honingzoet de daad vernemen...

...ons geheugen als die twee vrouwen die vanavond dood zijn gegaan. We tellen onze punten. Kissebissen als kleine kinderen met de nachtdienst. ‘Dat is een drie’. ‘Nee, dat is een vier’. Mag je iemand nog tellen aan het eind van je dienst als ie al uren daarvoor verdwenen is? ‘Ja,...

...wat helaas al veel te vroeg weer eindigt in de dood. Zal ik toch maar halverwege uitstappen? Wat kan een mens aan? Misschien nog even wachten....is hier het eindstation? Er kondigt zich wederom nieuw leven aan..........tijd om opgelucht adem te halen na deze helse rit? Jammer joh, zo makkelijk...

Mijn broer zit al aan tafel als ik ´s morgens de kamer binnenkom. Hij eet een boterham met jam en maakt ondertussen zijn nagels schoon. Hij is lang en mager en heeft lange, bleke handen met grote nagels, waaraan nu één voor één een wit randje verschijnt. Af en toe spreidt hij keurend zijn...

...mijn oom, die ook dood is - die ook heel jong doodgegaan is – besef ik nu. Ik zie opnieuw de ogen van mijn moeder. De tranen in haar ogen - om haar broer, weet ik nu. En ik fiets zo hard als ik kan naar huis. - Hoe was het? vraagt mijn moeder. - Koud, zeg ik. - Maar het was wel een mooie...