Alle inzendingen over doods

(voor Graf August von Platen (1796 - 1835)) Je bent geboren op 2 oktober 1796 in Ansbach, Beieren. Jouw vader graaf Philipp August von Platen-Hallermünde was een hoge ambtenaar en jouw moeder was zijn tweede vrouw, barones Christiane Eichler von Auriz. Je ging naar de cadettenschool in...

De poëzie is niet dood, je kunt er alleen niet van leven.

...zweemt. 'In de zomer lijk je wel een levende doodskist en in de winter...' Ineens stopt ze. Jurgen heeft geen zin om haar aan te vullen, hij wacht tot ze het zegt. Dat ze gewoon een ander heeft, die haar meer te bieden heeft. Eentje waarmee ze wel gezien kan worden. Eentje zonder versleten...

Ze zei altijd maar: "Prachtig!, Prachtig!" ten overstaan van elk willekeurig natuurverschijnsel: de herfstkleuren van de bomen, de paddenstoelen, de weelderig woekerende mossen, alsof zij geen andere woorden tot haar beschikking had; alsof de Nederlandse taal haar geen andere woorden bood. De...

Een van onze laatste afspraken was in de "Hooggaatie",in het trotse en veelkleurige kermisobject; onderdeel van onze beroemde Kermis, dat ons een fabuleus uitzicht over de stad bood. Bij die gelegenheid verklaarde ik haar dat ik liever niet bij een ander "evenement" zou willen zijn, dat...

Is er een poort, waar de doden gaan? Zou er een weg zijn naar een volgend bestaan? Velen willen het geloven, klampen zich eraan vast, putten er soms de nodige moed uit, vinden er hun hoop. Maar… is dit alles niet tegen beter weten in? Is er nog een volgend bestaan? Is er nog wel leven na...

De boze fee hoorde die kreten, waar ze in eenzaamheid rondliep door het grote bos, en haar kleine witte tandjes drukten zich vaster in de volle, rode onderlip, en uit de raadselachtige diepten van haar grote donkerblauwe ogen schoot een blik van haat en smart en medelijden en oneindig verlangen....

Mijn Opa was een lieve man……, vooral een geduldig man. Ik heb veel van hem geleerd en daar heeft hij ongelooflijk veel tijd in gestoken. Nooit werd hij boos of ongedurig . Opa moet ontzettend veel van me gehouden hebben, want echt bijdehand was ik niet ….. en hij moest de meeste dingen...

‘Als ik nou een steentje naar hem had gegooid, mam, was hij misschien nog op tijd weggevlogen!?’ Bedremmeld staart hij naar de rode plek op de rails aan de overkant van het perron. Net was dat nog een vogeltje. Even daarvoor zagen we het beestje tegen de glaswand vliegen. Versuft viel het neer....

Ik kijk naar je, de tranen lopen over mijn wangen, ik voel aan je gezicht, zo koud maar zo vertrouwd. Gedachten schieten door mijn hoofd, dit is de laatste keer dat ik je zie, de laatste keer dat ik je kan aanraken, de laatste keer, nooit weer zal ik je zien. Levenloos lig je voor me, ik kan...

ik loop naar je toe, ik kus je maar het is niet meer hetzelfde, je bent een ander, een vreemde? je bent niet meer wie je was, ik herken je niet maar, maar herken jij mij nog wel, ik betwijfel het. Wazig kijk je voor je uit, ik slik mijn tranen weg, wat erg om jou zo te zien, degene die mij vroeger...

Acht was zij toen Julius in april 1992 werd geboren. In zijn eerste levensjaar was er niet echt sprake van contact tussen hen. Zijn moeder zorgde er wél voor dat Julius zijn handjes niet te enthousiast rondsloeg als zij in de buurt was, want ze kon behoorlijk uithalen en dat deed pijn. Toen...

Londen is een grote stad met veel dingen te zien en te doen. Maar desondanks heb je deze stad niet gezien zonder dat je naar London Zoo geweest bent. Sommige mensen beginnen in deze dierentuin bij het begin, herkenbaar aan een bordje met ingang er op, en lopen zo snel mogelijk langs alle kooien om...

Het moet nu zowat acht jaren geleden zijn. De dag dat mijn moeder een brief ontving, waardoor zij zich gratis kon laten onderzoeken op borstkanker. Ze was net vijftig geworden, en volgens dat schrijven kwam zij nu toch wel in de risicozone terecht. Ik herinner mij ook nog heel goed haar eerste...

Het leven is een ballentent. Met ballentent bedoel ik in dit geval geen teleurstellende kroeg maar een attractie waarvan er op iedere kermis nog wel één te vinden is. De pacifistische tegenhanger van de schiettent. Je houdt de kansen letterlijk in eigen hand. Drie ballen voor een euro. Hoe meer...

...ruimte op kleiduiven schieten, die hebben, zo door de lucht vliegend, toch al wat weg van een Talibanner die op een landmijn stapt. De doodstraf bestaat in ons land niet. Dat is bij de wet verboden. Kan iemand mij uitleggen waarom ons land dan wel mag doden in andere landen?

Ik ben nooit in een straat geweest die sterker rook dan de Rubroekstraat in Rotterdam. Volks, warm, arm en benauwd rook het er. Het was een geur van natte schimmel, tweedehands kleren en doorgekookt eten, een geur van zwaarlijvige vrouwen die uit het raam hangen, een geur die ik niet kende, die...

Al eens stilgestaan, bij wat ze in de volksmond noemen, ‘zijn of haar laatste dagen, zijn bijna geteld.’ Pijnlijk, dat wel, maar onoverkomelijk, voor ieder van ons. Dan toch nog iets in deze wereld dat een zekere vorm van rechtvaardigheid betracht, alhoewel ook dit zéér relatief is. In...

Ze hebben haar beroofd. Wanneer is niet bekend. Wie het was evenmin, of waar hij heenging met de buit. Niemand die wist wat het was, het geroofde, dus opsporen was onbegonnen werk. Hij had een stukje genomen en kwam later terug. Voor nog een stukje, een heel kleintje maar. En zij voelde zich een...

De tijd is gekomen, de hoogste tijd om te gaan Want ik kan toch niet langer meer op de ze wereld blijven staan Elke avond ik bed, hopend mijn ogen te sluiten voor eeuwig Elke avond weer die krassen in mijn polsen, hopend dood te bloeden Ik kan zo niet meer door gaan Niet nog een nacht met...

Een late, dolende bij snort voorbij. Resten van spinnenwebben hangen verlaten en doelloos tussen de plantskeletten. Geen schijn van kans dat ergens nog groei aanwezig is. Alles wacht op een nieuwe lente, op een nieuwe look. De winterse periode wordt meestal poëtisch beschreven in fraaie...

Het was tijd voor een nieuwe mobiel. Veel te lang met de vorige gedaan, maar de batterij liep leeg als een ballonnetje, dus het moest. Door de jaren heen had ik een collectie bewaar-sms'jes verzameld. Lieve dingen, leuke bedankjes, grappige opmerkingen, geestige beledigingen en een enkel...

We hebben weer een lekker spul bij elkaar liggen. Drie pneumonieën, de een nog zieker dan de ander, op bed 4 een vent die teveel pillen en drank genuttigd heeft en daarna na een gevecht met politie in de cel totaal out gegaan is, een vrouw waar de kanker steeds verder is opgerukt door haar...

Harry is niet meer en met hem ging Henriëtte heen. Hij liep de verkeerde man tegen het frêle lijf. Een mokerslag werd zijn ondergang. Twee weken geleden schreef ik hier over de boosheid en de pijn. Alle kranten berichtten over de dood van een bijzonder mens. Aandacht. Aandacht, daar was...

Jouw dood was niet vergeefs, want jij gaf mij mijn leven.

Gezinsverband uiteengerukt, kleuterschool ontelbaar gelijk, buitenschools opgevangen, je staat op een lijst waar je niet op wil staan, en zo begint het bewustzijn. Tegen de tijd dat hormonen chemisch jouw weg gaan bepalen besef je tegelijkertijd dat leven dood betekent. En dat maakt opstandig,...

Scoren, dat is nog het leukste van een drukke dienst. Een echte patiënt gaat direct voor drie punten, als je ermee aan de loop bent gegaan, naar de Röntgen, of naar de scopiekamer mag je een punt extra in rekening brengen. En natuurlijk als iemand sterft. Dan ga je voor de volle vijf. Wij...

Ik zit in een achtbaan en kan er niet uit. Wanneer komt men er achter dat ik helemaal alleen achtergebleven ben in deze (mijn?) nachtmerrie? Zal ik badend in het zweet wakker worden en ontdekken dat er al een waterig zonnetje schijnt omdat een nieuwe dag is aangebroken? Helaas, de rit in deze...

Mijn broer zit al aan tafel als ik ´s morgens de kamer binnenkom. Hij eet een boterham met jam en maakt ondertussen zijn nagels schoon. Hij is lang en mager en heeft lange, bleke handen met grote nagels, waaraan nu één voor één een wit randje verschijnt. Af en toe spreidt hij keurend zijn...

Als ik op school kom is het al ver over half negen en het zou stil moeten zijn voor de school, maar op straat zie ik iedereen druk met elkaar in gesprek. Er heerst een nerveuze spanning. Ik hoef niets te vragen. Ik zoek mijn klasgenoten op en luister naar de ontgrendelende waarheid. Als we even...