Alle inzendingen over vaders

Mijn vader is een opa zoals je er nog nooit een hebt gezien. Als hij binnen komt begint mijn dochter te stralen en wil alleen nog maar streken uithalen. Kom opa ik ga je weer make-up op doen; oke zegt hij maar gebruik ook eens wat groen. De ogen zijn nu klaar nu alleen de nagels nog maar, paars...

...voor hebben gekozen. Ik blijf ook geloven dat vaders belangrijk zijn voor een kind, met je moeder maak je echt geen kans op zo’n ruig ritje door de natuur. Ik draai me om, ze zijn al bijna aan mijn oog onttrokken. Al hoor ik hun stemmen nog wel. “Nee joh gek, die scooter hebbe ze gejat!...

Verbaasd draaide ik me om, en keek naar de plek waar hij gestaan had. Onze blikken hadden elkaar vluchtig gekruist. Hij was verdwenen voor ik het wist. Had ik het me dan verbeeld? Dat kon toch niet waar zijn! Ik versnelde mijn pas en liep de hoek om. Mijn blik zocht haastig de drukke...

Vijf over acht. Ik stond voor de lange spiegel in de gang en staarde naar mijn spiegelbeeld. Het was een ware metamorfose geworden. Even zag ik mijn moeder daar staan, de gelijkenis was verbluffend. Het zelfde donkerbruine lange haar, de hoge jukbeenderen, dezelfde lengte en een slank figuur,...

...die ik nog ruik, als ik het beeld voor me zie, hoe we in de behandelkamer zaten. Een voor een werden dan de hechtingen verwijderd uit mijn voet, en hield ik mijn vaders hand, tegen mijn tanden gedrukt. Mijn ogen dicht geknepen, tegen een realiteit die zo wreed was. Het kind dat ik was...

...van de voetbaljournalist Hugo Borst 'Over vaders en zonen'. Het meest benieuwd was ik naar het verhaal ’De jongenskamer van Van Basten’, maar er staan veel mooiere vertellingen in dit boek. Aangrijpende verhalen over voetballers die openhartig vertellen over hun zonen, hun liefde voor...

De nacht duurt lang. Gelukkig heeft Woemi een film. Femke blijft ook, en dan is er nog een Karina of zo. De film, er is toch genoeg seks en geweld in, verfilming van een wereldberoemde trilogie, kan niet echt boeien. Mannen spelen er een macabere hoofdrol. Ze moorden verkrachten, geen vrouw is voor...

Hersenen zijn eigenlijk een soort harde schijf die gevoed wordt met informatie door zintuigen die geen van alle perfect zijn. Hoeveel meer dan de halve waarheid kunnen wij dus weten? Nekelman glimlachte om zijn eigen gedachten, sneed zijn vader verder in plakjes, spoelde de restanten door het...

...ze anders nooit doen PP - papa praat dat doen vaders die weg zijn gegaan ze zitten in orgels komen met grote handen eruit rammen Bach en psalmen worden ziek gaan dood om jaren later gladgeschoren aan tafel te schuiven - wat woon je leuk - luidruchtig roerend in een kopje...

'Wat kom je hier doen? Betalen? Afdoen? Hoofdsom, rente en kosten?... "Zij" heeft je niet gestuurd, dat hoef je me niet te zeggen, dat begrijp ik uit mezelf donders goed, dat is niks voor "haar".' 'Zij', 'haar'. Ook deze sprak aldus van zijn moeder. En het legde eensklaps een band, hij...

Het trieste relaas op T.V. naderde zijn hoogtepunt. Zeg maar liever 'dieptepunt'. Als verstandige man van 40 verborg ik op dat moment de vrijkomende emoties voor mijn moeder die de glinsterende tranen van haar wangen depte. Toen de film begon zei ik nog : "Ma, is er nou echt niets...

Voor het eerst sinds lange tijd heb ik vrede met de dood van mijn moeder. Het verwerken van het verlies van mijn lieve mama was onmogelijk. Toen ze overleed was ze alleen. Ik zou willen weten wat haar laatste woorden waren… Wat ze ons wilde vertellen… Ik barstte van woede want ik vond...

‘Het is kanker. In zeer agressieve vorm. Met een beetje meeval kan hij dit nog een jaar overleven. Genezing is uitgesloten, daar ben ik zeker van! Enkel de pijn kunnen we bestrijden om zijn resterende maanden draaglijk te maken. Ook bestraling van de al aanwezige tumor kan nog wat uitstel...

Heel voorzichtig nam hij haar handen in de zijnen. “Niet huilen joh”; zei hij. “Je wordt er beslist niet mooier van”. Ze keek vanuit haar betraande ogen naar hem op. “Maar…..”; snikte ze, “ze is zo gemeen!”. Het beeld dat hij nu voor ogen kreeg, was er een van wel 40 jaar...

Op één van die mooie ochtenden van het voorjaar gebeurde het. Het was vroeg, de vogels zongen en eenmaal buiten op het erf repte ik me met mijn aktetas naar de auto. Niks geen weer, niks geen zin om aan het werk te gaan. Maar ja, de kost moest verdiend worden en ik had een afspraak bij een klant....

...het tafelblad over de hele breedte bereikt? Vaders leren met vallen en opstaan. Moeders ook, natuurlijk. Maar moeder is aan het werk en doet nu niet mee in dit verhaal. Vader heeft geleerd dat het weggeven van een lepel gevuld met eten in deze leeftijdsfase een slecht plan is. Het eenjarig...

...hoorbaar ‘... ons verhaal gaat verder.’ Geluk las hij in zijn vaders ogen. Geluk zag hij op zijn vaders gezicht. En zo zou hij zich zijn vader voor altijd herinneren.

Met een klik haal ik de stekker uit de stekkerdoos. De ster van Bethlehem dooft uit. Onze kerstster hangt voor het slaapkamerraam en licht hinderlijk op tijdens de slaap. Het is midden in de nacht en ik gluur even door de houten luxaflex naar buiten. Er loopt een meisje door de sneeuw. Haar...

...geen middagdutje wil doen. Al zijn dwaze vriendenvaders hebben baby’s die urenlange dutjes doen, maar hij niet. ‘Ach,’ zei de buurman die op alles raad weet, ‘hij wil wakker zijn. Prima toch?’ ‘Ja,’ antwoordde de dwaze vader – de sul – maar hij dacht: sliep de baby maar dag en...

Thuis weten ze alles van me, mijn verleden, waar ik wel en niet goed in ben, kortom wie ik ben en ik op mijn beurt hou rekening met mijn omgeving. Is m’n reactie iets anders als men gewend is, vraagt men zich meteen af wat er aan de hand is. Binnen de groep heb ik de vrijheid van een ingespannen...

Zondag 25 juli 2010. Toevallig zet ik de TV aan en aanschouw een heruitzending van het intervieuw/debat "5 jaar later" waarin Jeroen Pauw spelenderwijs Mart Smeets zichzelf laat zijn. Met bewondering aanschouwde ik dit hemels ongekunsteld gesprek van een man wiens sportuitzendingen ik voor geen...

‘Gaan we komend weekend naar het ponypark in Slagharen?’ vraagt de kleine Daniel Lohues afgelopen donderdag tijdens zijn show in Steenwijk aan zijn moeder en die antwoordt in de taal van mijn vader: ‘Jao, jao, dat wee’k nog nie, doar muit ik nog eev’n over denken.’ Vervolgens springt...

In een winkel stond ik een rij te wachten op mijn beurt. Voor me een man met zijn zoontje. Zijn zoontje liep wat door de winkel en vond alles wel mooi. Een klein mannetje. En nu komt het. De vader zei met de verschrikkelijkste woorden tegen zijn zoontje dat hij overal van af moest blijven en...

Soms is het moeilijk weer een onderwerp te bedenken waarover je kunt schrijven, maar als je om je heen kijkt is dat niet zo moeilijk.Je kunt over alles en nog wat schrijven, desnoods met fantasie. Toevallig zag ik gisteren in de schappen van de supermarkt Bolletje, een bekend beschuitmerk en dacht...

Somber tuur ik in de verte, in de hoop een geel stipje te ontwaren. Ik sta op het perron te wachten op de trein van Maarssen naar Utrecht. Ongeduldig klik ik met mijn hak op de grond. Mijn gedachten zijn bij mijn zoon die vanochtend snikte dat hij niet naar de bso wilde. Zijn verdriet voelde zo...

Mijn vader las de lucht. “We krijgen morgen regen”, zei die dan. En dan kwám er regen. Of niet. Maar dat deed er allemaal niet toe. Ik vond het prachtig dat mijn vader door naar de lucht te kijken wist wat voor weer het zou worden. Hij kon ook zeggen: “Weet je nog in ’72 met die storm?...

'Zonder mijn eigen vader... was ik ál die andere vaderfiguren nooit tegengekomen.'

De kerstdagen. Iedereen die mij kent zal het volmondig beamen dat ik me dan helemaal te buiten ga aan foute kerstmuziek en veel te veel versieringen. Op 6 december komen bij mij de kriebels. Sinterklaas is weer terug naar Spanje en de Kerstman in aantocht. Ik heb altijd al meer met de slee en...

Eindelijk het fotolijstje met het gebroken glas met de foto van de vader van mijn vader vervangen. Wist niet eens dat de foto origineel was. Blijkt er op de achterkant een tekst te staan. Van moeder. Voor Joop. Sinterklaas 1945. Dus tijdens de eerste Sinterklaas na de oorlog krijgt mijn vader...

Er was een brug over de rivier, waarover vroeger auto's hadden gereden, maar waar alleen nog fietsers en voetgangers over mochten, omdat de weg was afgesloten en de brug niet langer geschikt was voor autoverkeer. Het fietspad lag in het midden van de brug, aan de zijkanten stonden hekken omdat de...