Alle inzendingen over vergetelijke

...keek hem getroffen aan. En ik heb een onvergetelijke zoon, antwoordde ik. Ik kon hem nog net een knuffel geven, voordat ik hard de deur uitrende. In de weekendbijlage van de Trouw lees ik een interview met een bekende acteur. Zijn toneelteksten onthoudt hij heel goed, maar in het...

De afgelopen week kwamen twee dingen bij elkaar. Aan de ene kant was er het onderzoek van Limpach, waaruit bleek dat het Nederlandse leger tijdens de oorlog die we politionele acties noemen, structureel misdadig is opgetreden. Kampongs werden verbrand. Verdachten werden standrechtelijk...

Ik heb het koud en ik schrik, het is al weer 15.00 uur en ik heb eerlijk gezegd nog niets gedaan. Ik zit al weer uren achter de computer, het lijkt wel een zaak van leven en dood. Zelfs vergeten de kachel iets hoger te zetten, zodat ik nu zit te rillen achter mijn bureau. Gelukkig ik heb toch...

Wat we zijn vergeten moet ons worden herinnerd door het licht van onze ziel, de stem van ons hart en de betekenis van liefdedragende woorden.

En zo komt er in de mailbox een berichtje: logisch natuurlijk want daar is die digitale box voor, dat: vanwege een aanstaande afspraak in het ziekenhuis ik ‘even middels digid moet inloggen’ om wat vragen te beantwoorden? Nou heb ik daar een bloedhekel aan, om via dat digid gebeuren sowieso...

Onze leraar Nederlands nam ons, figuurlijk gesproken, op in de weldadige "omhelzing" van de literatuur. Als een vader was hij voor ons scholieren die als zijn kinderen waren. Hij vertelde over de Middelnederlandse literatuur, over Karel en de Elegast, over de Minstrelen, de Rederijkers en de...

Subtitel: 'k Was drieëntwintig en kwam terug Hippocampus; hier vindt de langetermijngeheugenopslag plaats Nieuwsgierig was ik in 2001, twaalf jaar na dato, hoe de 'Tank Man' zich twaalf jaar daarvoor had gevoeld; een iconisch beeld van een Chinese demonstrant pal voor vier zich...

''Weet je wat ik ga doen, darling?'' Mien keek hem aan, omdat hij zei, dat hij wat ging doen, de luiwammes. ''Binnenkort zie je je man blaken van gezondheid, want ik ga wat aan mijn conditie doen en daarom elke dag op de stoep gymnastiek doen.'' ''Goed idee Wouter, maar begin dan...

Zij weet donders goed dat haar tijd er bijna op zit, klampt zich vast aan mijn wekelijks verschijnen. Soms valt ze om en wil ze het niet weten, geheimpje dat ik moet bewaren. Vandaag wist ze niet meer welke dag, verslapen bracht ik haar terug naar bed, dankbaar de rust trok ik gordijnen naar...

Is of was het zo gewoon, al die meiden die trouw in de verpleging in de wijk zaten? Is of was het zo gewoon dat zelfs de fysiotherapeut aan huis de behandelingen kwam doen? Is of was het zo vanzelfsprekend dat ook de vaste hulp in de huishouding elke week trouw kwam om de uren ons huishouden te...

Op dit moment zit ik met drie ietwat opgezette tenen van mijn rechtervoet voor het beeldscherm, hetgeen me een nogal zeurend stekende pijn bezorgt. Met mijn slingerende rechtervoet raakte ik vanochtend, achter de rollator lopend, fors een iets omhoog stekende stoeptegel. Niets onoverkomelijks en...

Een klein gesprekje brengt me op het idee om er even iets over neer te zetten, want: afgelopen twee dagen hoor ik steeds: wat voor dag is het nou? Je zou er compleet van-van de leg raken, immers voelde gisteren ook al als zondag en tja, dat kwam omdat het Nieuwjaarsdag was natuurlijk. Mensen zijn...

De gedachte aan wat volgt doet clusterbommen onderhuids ontploffen. De schokgolf galmt, in kieren en gaten. Is dit een doodlopend spoor in en lichaam dat zich ondertussen vult met marcherende soldaten? Dit is niet het eindstation! Hier stoppen is nauwelijks te verkroppen. Bestrijd dan toch dat...

Het moest er maar weer eens van komen. Dus hier sta ik dan voor de, o zo hoge drempel van het fitnesscentrum. Een van mijn voeten twijfelt en staat nog een beetje gedraaid, klaar om zich uit de voeten te maken desnoods in zijn eentje, bereid meteen gehoor te geven aan mijn intuïtieve gevoel,...

Jaap en Lia, een bejaard echtpaar, woonden in een klein, liefelijk huisje middenin het bos. Ze leefden van de opbrengsten van hun groentetuin. Op een zonnige ochtend zaten ze samen aan de beek, die achter het bloemkoolveldje stroomde. "Heerlijk om naar die heldere stroom en die kolkjes te...

(voor Chaim Soutine (1893 - 1943)) Je bent geboren in Smilavichy nabij Minsk. Je was de op één na jongste van elf kinderen. Je vader heet Salomon en je moeder Sarah. Je ouders wilden dat je ambachtsman zou worden, maar zelf schilderde je veel liever. Je oefende zelf en je nam tekenlessen aan...

Het moet een uur of drie zijn geweest toen ik wakker werd van een gerucht vlak naast mijn bed. Het klonk alsof iemand zijn keel schraapte. Slaapdronken sloeg ik de ogen op, maar in het halfduister van de slaapkamer kon ik niets bijzonders ontdekken. Gerustgesteld draaide ik mij om in een poging...

Het is oudjaarsdag tien uur in de morgen wanneer de eerste carbidbus schieten wordt gestart in ons altijd rustige dorp in Friesland. Het gaat beginnen, oudjaarsdag een ietwat druilerige dag en koud maar dat is voor de jeugd geen reden om af te zien van hun jaarlijks terugkerend...

Den Haag. Weer was een jaar bijna om. Het was Kerstavond. Het sneeuwde zachtjes. Marie moest even een mandje appels uit de schuur halen. Die zogenaamde schuur was echter meer een grote loods, die haar bazen verhuurden als winterstalling voor kampeerwagens en caravan ‘s. Normaal was het er altijd...

Het was een warme zomerdag, de korte broeken liepen goed bij de kringloopwinkel. Je vond voor jezelf een rode, een beetje opzichtig, waarschijnlijk de reden dat iemand de broek niet wilde, en naar de kringloopwinkel had gebracht, om er iemand anders gelukkig mee te maken. Jouw vriend was...

Het drietal van de punkgroep 'Pussy Riot' mag dan voor een groot deel uit het wereldnieuws verdwenen zijn, het is goed om je zo af en toe nog eens de protestbeelden van hen te herinneren. Een kort, maar zeer krachtdadig optreden in een kerk, waarbij zij vooral het schietgebedje voor Moeder...

Bij het kraaien van de haan schijnt het eerste daglicht door de armzalige beschimmelde gordijntjes waarin kleine gaatjes zitten die door motjes zijn achtergelaten; ze geven een okergeel licht af op de muren van ons piepkleine kamertje. Mijn kop hangt schuin op de grond vanwege de lucht die uit het...

Het was onduidelijk waar ik het kon vinden. Ze hadden mij er wel over verteld, maar ik had te veel aan mijn hoofd om het te onthouden. De laatste tijd waren de indrukken vermoeiend, er was zoveel tegenslag onderweg. Ik stond in een telefooncel in een land zonder naam. Ik belde je op, maar je was...

Zij die niet weten, zullen snel vergeten. Zij die gaan vergeten, worden gepasseerd. Maar Hij, die schreef via mijn handen... Zíjn boodschap wordt geëerd. Het zal alles zijn wat ik heb geleerd.

De struisvogel. Opgewekt klapt de struisvogel met haar vleugels vol kostelijke pennen en veren, maar als ze haar eieren op de grond heeft gelegd om ze te laten koesteren in het zand, vergeet ze dat een voet ze vertrappen kan en de poten van de wilde dieren ze kunnen vertreden. Zij behandelt haar...

Zo breekt de pleuris uit in de vergaderzaal, ontploffen op scherp gezette granaten als deeltjes-versnellers met een oorverdovende knal. De schokgolf galmt door kieren en gaten, de muren bloeden. Dit is nauwelijks nog te stelpen. Dan volgt een oorverdovende radiostilte met de kop vol marcherende...

Best een grappige aanhef, op 't verkeerde been in de storm, want hoe kun je nou in 's hemelsnaam op een verkeerd been staan: en dan al helemaal in de storm. Met het verkeerde been uit bed stappen: ook al een leuke want je ligt geheid op je snufferd. Maar toch: kan het gebeuren dat ik op mijn...

Eerst overvalt ons het nieuws dat Johan Cruijff is overleden, maar per toeval kom ik erachter dat Jan Borst eveneens is overleden. Ivan Grud gebruikte hij ook wel als soort van pseudoniem. In mijn radio-tijd heb ik maar WAT veel werkjes van hem in de uitzending "meegenomen" en wat was hij daar...

”Ik ben een vriend” Ik wil geen vriend worden, ik ben een vriend. Ik dacht hierover na en besefte dat dit eigenlijk het mooiste is wat de mens kan zijn. Als men weet dat je een vriend bent, ben je nooit alleen. Dan heb je altijd mooie herinneringen aan lieve mensen. Dan voel je je...

Zolang als Zamu zich kon herinneren, had hij het gevoel dat hij iets vergeten was. Iets belangrijks, waar hij maar niet de vinger op kon leggen. Als hij uitging met vrienden vroeg hij of hij niets vergeten was. Op doopfeesten en begrafenissen vroeg hij wat hij toch vergeten kon zijn en op zijn werk...