Alle inzendingen over verlichting

Lopend naar de metro kom ik langs een verpleeghuis. Ik moet er al tig keer langsgelopen zijn, maar deze keer nam ik de tijd om omhoog te kijken en hetgeen wat ik zag ook echt in me op te nemen. Ik zag in de - voor de vroege ochtend - iets te fel verlichte kamer, in de verte een familieportret...

Als iemand dit ooit leest, vergeet het dan maar snel. Ik ben namelijk niet iemand die je zult onthouden. Ik ben geen held uit het geschiedenisboek, ik heb nooit in de top 40 gestaan, geen medailles behaald, niets uitgevonden dat niemand nog kende. Ik ben gewoon een mens dat het leven leeft, en op...

...dan vijftig dollar, kan ik u garanderen dat De zwarte hand blijft re(a)geren. Stelselmatig zal ik uw zorgen blijven delen, voor sommigen een verlichting maar een loden last voor velen, dragen wij niet allen een mombakkes ?! Jantje lacht, Jantje huilt, de wereld een toneel.

Het was maar goed dacht `t schrijvertje, dat het geheim sporadisch zich liet meten. stel je voor dacht `t schrijvertje. dat iedereen bij the sound of silence jankend op de werkvloer zou zeggen ik begrijp het eindelijk en je collega vraagt, wat? de tekst ouwe de tekst Hallo vriend...

Waar de nacht valt aan de eindeloze horizon voel ik de herinnering aan groen gras. Blauw zwervend in het jongensboek. Ik herinner mij de mooiste dromen over de grillige natuur van Jeroen tijdens zijn zwerftochten over het woeste buitenland. Puur en ongewassen kwam hij bij mij om aardbeien te...

Nu, op deze Kerstavond, verbeeld ik me dat we nog samen zijn, zoals in de voorgaande jaren, zoals in heel mijn voorgaande leven..... De oude eiken meubelen waren dan als door een geheimzinnig waas omfloerst, alsof ze spraken van Vader, van broer en zus en in de voorafgaande dagen had Marianne het...

In de Bredase buitenwijk Muizenberg bevindt zich een bescheiden, maar zeer welkome zaak van de welbekende Albert Heijn. Voor wie tijdens het winkelend rond zien een beetje moe zijn, is hier smakelijk vertier bij even rustig zitten. Over een smalle kleine tafel dansen koffiedamp en bloemengeur...

De MacAllisterstraat in Tilburg is ongetwijfeld vernoemd, zoals ook de straten in haar omgeving, naar een van die generaals of bevelhebbers die 75 jaar geleden zo manmoedig onze stad mede bevrijdden van haar brute overheersers.... Mijn taxi met spraakzame chauffeur bracht me daar en daar bevindt...

Kinderen met hun sterke verbeelding wanen zich in een gevaarlijk en eindeloos bos. Tijdens hun speurtocht worden ze beloerd door heksen en kwaadaardige tovenaars... Moeten ze daar tegen strijden? Welwillende aardmannetjes komen tevoorschijn en helpen. Alles komt goed. Veel mensen werken hard en...

Het scheen me toe dat ze aan een stuk door op de toppunten van wanhoop verkeerde, als een onwillige koorddanser die voortdurend van het koord van het leven af dreigt te vallen, maar ze zweeg; zweeg voortdurend zodat haar innerlijk voor mij afgesloten bleef als een onontdekte schat in een...

...op de zg. hooiberg, die tijdens de toenemende verlichting aan het oostelijk halfrond meer detail liet zien. “Wij kunnen écht alles, reageerden beiden gelijktijdig, zelfs jouw hond in mensentaal laten praten, niet waar, Wodan?” – WOEF - reageerde Wodan hetgeen Kees bijna een lachstuip...

...een strook met olijfgroen neonlicht voor enige verlichting. Tegen de wand is een collectie van tientallen zonnenbrillen bevestigd en op een groot desplay tonen enkele indrukwekkende fotomodellen met een (zonnen-)bril op hoeveel persoonlijkheid c.q. sex-appeal ze bezitten.... Meneer vindt...

Het was half drie in de nacht. De overgordijnen waren verlicht door de volle maan. Opeens een harde bonk. Dini schrok wakker en richtte zich half op en wilde Kees wakker maken, maar hij lag niet naast haar. Ze schrok, waar kan hij zijn, dacht ze. Ze deed het lampje op het nachtkastje aan. Toen...

Hoe verlichtend het soms voelt van weer een stukje achter te laten..... In de broze vergeelde bladzijden van het oude versleten dagboek, vervagen de aaneengeregen letters tot nog slechts schimmig verleden. Als trosjes spelende beelden worden ze verdrongen door het nieuwe heden en verdwijnen ze...

He meisje ligt behaaglijk in de badkuip, beweegt in min of meer draaiende beweging haar benen. Het prikkende zeepwater streelt die schaamlippen, wil haar zuivere schede binnendringen. Haar overdenkingen en gevoelsleven spelen eensgezind samen. De natte tegels van de badkamer zijn opeens...

Door de duisternis die de wereld ook in de vroege morgenuren overspoelt ben ik opnieuw op weg gegaan en passeerde ik de gebouwen van de GGZ. Onder meer die heilloze, nu verlichte vergaderzaal waarin ik eens mijn zinloze en onbetaalde notuleerwerk verrichtte terwijl de andere deelnemers aan de...

We naderden onze zusterstad 's-Hertogenbosch, die sinds eeuwen ingebed ligt in groene landerijen. De toren van de kathedraal die zich verheft boven de overige indrukwekkende panden begroette ons al als het ware. Het monumentale gebouw van het Noord-Brabants Museum ligt enigszins afzijdig van de...

(voor Edna Anne Wheeler Ballard (1886 - 1971)) Jij bent geboren op 25 juni 1886 in Burlington, Iowa, net als de schrijfster Helen Ricker Beebe, die het pseudoniem Elswyth Thane gebruikte. Jouw moeder was Anna Hewitt Pearce en jouw vader was Edward G. Wheeler, een spoorwegbediende. In 1910 woonde...

...weinig toevoegde aan mijn zoektocht naar verlichting wilde ik het resultaat van deze afspraak toch mild beoordelen en u deze ervaring ook niet onthouden, want Neeltje heeft een goede naam en was deze middag wellicht niet zo in vorm. Want zoals mijn Zen-Goeroe al zei: ’de tong is als...

...Als u meer wilt weten adviseer ik u het verslag daarvan na te lezen(overal te vinden op internet). Maar, ook niet onbelangrijk voor mij, kom ik dichter bij verlichting hierdoor? Zoals mijn Zen-goeroe al eerder opmerkte: ’De waarheid is nergens lid van dus laat al je verwachtingen los want...

Vandaag bezoek ik een ervaringsdeskundige op het gebied van depressie en angststoornis. In zijn advertentie zegt hij jou/mij op een andere, nieuwe manier, te leren kijken naar de aannames over je leven. Klinkt lekker opgewekt dus ik ben benieuwd. Hij schudt mijn hand als ik binnenkom. Hij doet...

...ik haar de fatale sprong van het flatgebouw welhaast moet toewensen (waarna zij het onbekende doodsrijk kan betreden, dat haar wellicht rust en verlichting brengt)? In tegenstelling met deze veronderstelling schilder ik haar het land van haar toekomstig herstel in bonte kleuren........

Zo was Hij voor mij; Degene, die nooit mijn minnaar was. Degene, op wiens schouder ik mijn hoofd eens legde. Degene, om wiens schouders ik mijn arm eens sloeg; gebaren die de schuchterheid aanduiden, die ons belette minnaars te worden; gebaren, die voor mij alles betekenden, evenals zijn warme,...

In alle seizoenen ben ik naar je toe gegaan; als vogels hun nesten bouwden in de hoge bomen en hun kleintjes voorzagen van het voer; als de rode rozen van de zomer je tuintje verfraaiden, als het groen van de bomen reeds verlevendigd werd door enkele gele bladeren.... En je zat vóór me; je...

Een optocht van auto's komt mij tegemoet op de snelweg naast mijn huis. Vanuit mijn hoge uitkijkpost, vanachter mijn bureau, observeer ik hun koplichten die oplichten in de donkerte, waarna de voertuigen passeren en hun weg vervolgen. Is ons leven hiermee niet vergelijkbaar: een kort, hel...

...jaren hielden ze dit kwijnende bestaan vol? De dood -ziekte of slager- was een zegenrijke verlichting. Hoe kunnen we deze dieren gedenken?

...ik haar de fatale sprong van het flatgebouw welhaast moet toewensen (waarna zij het onbekende doodsrijk kan betreden, dat haar wellicht rust en verlichting brengt? In tegenstelling met deze veronderstelling schilder ik haar het land van haar toekomstig herstel in bonte kleuren.....

“’Crisis, wat een crisis”, zegt de vrouw die voor me loopt lachend tegen haar metgezellin. Aan hun lichaamstaal te zien hebben ze het niet over de recessie. Me zwoegend door een meute die in een druk verlichte winkelpromenade zijn weg koopt, blijven de woorden van de vrouw lang en onwerkelijk...

Het schijnt overigens een belevenis geweest te zijn wanneer Ravel zelf zijn Boléro dirigeerde. Want dat deed hij zonder gêne, en op zich vind ik dat weer een stunt, om je ondanks alle kritiek in de pers van die tijd en je eigen kritiek op het stuk niets van dat alles aan te trekken. Dat staat...

...primitieven is de wereld een ware hel, maar verlichting is sterker en overwint alle zinloze leegte. Heilige nederigheid vertoont zich niet in het openbaar, maar houdt zich schuil achter vele muren van zelfbescherming. Hij wilde de wereld vergeten, maar de wereld vergeet niemand, die dat wil....