Alle inzendingen over verpleeghuis

...verslag van het bezoek aan onze moeder in het verpleeghuis, een uur rijden bij ons vandaan. Eén persoon per dag, één uur, luidt de afspraak sinds enkele weken. Mijn moeder herkende hem, maar wilde niet direct mee, de lift in, naar de Brasserie. Ze zaten er nog geen vijf minuten aan tafel....

...naar de visvijver. Toen mijn moeder net in het verpleeghuis woonde, stond ze nog voor de spiegel, deed lippenstift op, wilde haar ketting om. Allemaal weg. Ook de man die ze voor mijn vader aanzag, interesseert haar niet meer. Andersom zoekt hij haar aandacht nog wel, vertelde de...

...En ze werkt ook als vrijwilligster in het verpleeghuis. Heeft Wilders dan toch een beetje gelijk? Ouderen potverteren net zo min als wij… ‘…de mate van beschaving in een samenleving is af te meten aan hoe deze de ouderen behandelt.…’ De stem van Wilders schrikt me op. Was ik...

... “Tja, weet u”, zegt hij. “Ik woon in het verpleeghuis vlakbij. Daar ben ik gekomen om te sterven.” Pfoeh, daar ben ik even stil van. Er zijn nog steeds mensen die dan als vanzelf okee zeggen. Ik kom niet verder dan, “dat is niet goed.” “Nee”, beaamt de man. ‘”Ik heb...

...week naar de dagbesteding in het plaatselijke verpleeghuis. Ze wordt opgehaald door een taxi-bus die rond negenen haar straat in rijdt. De chauffeur belt aan, wacht geduldig totdat ze de deur op slot heeft gedaan en haar sleutels veilig in haar tas zitten. Elke ochtend voor ‘het uitje’...

...dat wij ‘zoeken’ naar iets wat tussen het verpleeghuis en thuiswonen in zit. Prima, dat zijn dus de wegbezuinigde verzorgingshuizen, waar enigszins vitale senioren bij elkaar woonden, met in het gebouw een winkeltje, kapper en zorgkantoor. De babyboomers, waar maar een deel door de...

...op een briefje en vertrok meteen naar het verpleeghuis. Toen Paula arriveerde, zat Dries in zijn rolstoel en was bezig de laatste hand aan het portretje te leggen. Paula hield hem de brief aan moeder voor. Dries bekeek hem met vraagtekens in zijn ogen. Had hij dit geschreven? Er ontspon...

...wij in de wachtlijsten nog wel een plekje in een verpleeghuis. Waarvan het imago al jaren tot een dodelijk vriespunt is gedaald. Daar ga je slechts langzaam dood, terwijl je in je eigen uitwerpselen ligt de rochelen en de uitzendkrachten langs je heen fladderen met hun uitroepen, dat het zo druk...

...afgeven aan de handen van verplegers in een verpleeghuis waar hij elf martelende maanden moest doorbrengen vóór zijn dood. Ik vertel mijn tante hoe Vader (Mozart-liefhebber) uitgemergeld en met een luier aan op de ziekenzaal urenlang het telkens weer hardnekkig herhaalde, onzinnige chanson...

...de groep op de dagbesteding van het plaatselijke verpleeghuis. Mijn moeder lachte, keek schuchter rond maar reageerde als een bijdehand meisje. Ze pakte het racket, zei: ‘ik had zeven broers, ik ben wel wat gewend hoor.’ Goed zo ma, dacht ik. Mijn broer en ik zaten naast elkaar. Hij keek...

...vulden lang vele mediaverhalen. Buiten de groep verpleeghuis pechvogels schuifelden de senioren door het openbare domein. In de buurtsuper ontweken zij angstvallig de ‘anderen’, welke andersom vaak onverschilligheid toonden over het houden van afstand. Slechts in verlaten parken, uitgestrekte...

...wellicht met duwen en wrikken een plekje in een verpleeghuis. Maar daar lopen steeds minder zorgverleners warm voor. Ondankbaar werk soms en geen status op een verschrikkelijk verjaardagsfeestje. Dan kun je beter fluisteren, dat je consultant bent. 0f bezig met promoveren over het toekomstige...

...jeugdtijdschrift 'Kampvuur'. In 1964 verscheen 'Bruidstijd' en 'Het harde paradijs'. In 1966 stierf haar broer Frits, wat hard aankwam. Zelf stierf ze op hoge leeftijd in het verpleeghuis 'De Stichtse Hof' te Laren. Ze is begraven bij haar broer Frits, maar haar naam wordt nergens...

...waarop zich vroeger de gebouwen van het verpleeghuis verhieven waarin mijn oude, lieve, zieke vader de marteling van zijn laatste maanden heeft moeten ondergaan. In een klein, hoekig zaaltje dat mij eveneens van vroegere gelegenheden bekend is, vindt het evenement plaats; ik word erheen...

...kent haar verantwoordelijkheid. Ze werkt in het verpleeghuis en haar baas heeft haar en haar collega’s dringend verzocht geen bezoek te ontvangen of op bezoek te gaan. En dus komt er niemand meer binnen. Een uitzondering natuurlijk: de jongen. Die mag komen. Op gepaste afstand. Dat...

...de harddrugs af te kicken. Daarna kwam je in het verpleeghuis 'La Vallée aux loups' in Châtenay-Malabry terecht, waar je op 6 november 1929 een kogel door je hart hebt geschoten, terwijl je een liniaal gebruikte om er zeker van te zijn dat de kogel door je hart ging. Je werd 30 jaar en je...

...aan de bewoners niet op maat is. Zo ken ik een verpleeghuis, waar meer dan de helft van de bewoners op de één of andere manier wordt gefixeerd. Deze bewoners worden vastgebonden op hun bed of op hun leunstoel, of aan mildere vormen van beperking van hun bewegingsvrijheid onderworpen. Je zou...

...Wie zegt dat dat niet mag? Niemand! In het verpleeghuis waar ik werk zitten oude mensen die zestig jaar later nog wel een huilen om het verlies van een kind. Je hoort wel eens: ‘Ach, ze zijn al oud’. Maar wordt het verdriet daar minder door? Nee, zeker niet. Hoe ouder iemand is, hoe...

...niet erg. Als die bejaarden eenmaal in een verpleeghuis zijn opgenomen hebben zij praktisch geen geld meer nodig. Wat er overblijft gaat toch maar naar de kinderen. Een verstandig mens voedt de nakomelingen zodanig op dat zij voor zichzelf kunnen zorgen. Als je niet je vermogen aan een...

...89 jaar oud en verbleef sinds eind juli in een verpleeghuis. In de laatste maanden van haar leven had ik enkele gesprekken met haar over de dood en wat ons na de dood te wachten staat. Hoewel zij haar hele leven gelovig is geweest, begon ze af en toe toch te twijfelen aan een hiernamaals. Enkele...

...Saint Lazare. Een tante hielp je naar een verpleeghuis buiten Parijs en je advocaat zei dat je chronische depressie/manische depressie en je tuberculose je intelligentie had verwoest. Ook werd meegerekend dat Raymond niet met je wilde trouwen. Je kreeg zes maanden voorwaardelijke...

...het buitenland wonend, had haar inmiddels in een verpleeghuis ondergebracht. Ze voelde zich al jaren erg eenzaam. Mijn vader was al in 1990 gestorven en ze was bovendien ook haar jongste zoon verloren; hij werd slechts 39 jaar oud. Bij ons laatste bezoek vertelde ik haar op een moment, dat ik...

...heb je altijd behouden. Nijhoff overleed in 1953. Anna Blaman in 1960. In 1967 ging je naar een Amsterdams verpleeghuis en op 27 mei 1970 ben je daar overleden. Je werd 78 jaar.

...is streng. Maar dat is Woemi en dat is het verpleeghuis. Een andere wereld haast. Hard en zakelijk soms, maar ook intiem en warm. Echt vooral en betrokken. Daar heet je nog gewoon ome Piet, en kan je een aai over je bol krijgen. Hier, in het ziekenhuis is het meer een eindeloze optocht,...

...naar Wellington terug. Je bracht Derek naar een verpleeghuis, waarna hij later door een familie in Auckland werd verzorgd. Je werd redactrice van The Observer, waarin je o.a. over zwervende vrouwen en gaarkeukens schreef. Midden 1933 probeerde je jezelf te verdrinken. Je werd een vrijwillige...

...toegankelijk gemaakt, zodat zij niet naar een verpleeghuis moest verhuizen. Op een ochtend, in de tijd dat ze zich nog verbaal kon uiten maar dat voor haar de realiteit al zoek was, riep ze mijn moeder (voor haar: de zuster) en eiste van haar, dat ze onmiddellijk haar linker pantoffel aan haar...

...waar ze werkte verhuisden naar het nieuwe verpleeghuis. Graag was ze erbij geweest, maar in haar toestand was dat niet mogelijk. Na een tijdje gezellig te hebben gekletst over ditjes en datjes werden ze binnen geroepen. Een vlotte zuster vertelde haar dat ze een band om haar buik kreeg om...

...een handjevol bejaarden die rijp zijn voor het verpleeghuis en ook de pastoor ziet zijn vergrijzende schare met het jaar slinken. Alsof dat nog niet genoeg is worden veel kerken afgebroken en verbouwd tot studentenhuizen, wasserijen, kroegen of erger. Er zijn dus twee duidelijke trends...

...jij mijn vrouw?'. Je werd overgebracht naar een verpleeghuis in Wenen, waar je bijna volledig verlamd geraakte en alsmaar klaagde dat ze de geest uit je koker hadden gehaald, maar dat waren niet zij geweest, noch de intiem gekende vrouwen uit je leven, maar niemand minder dan jijzelf, al had je...

...lief voor de kinderen, voor wie je een kwartetspel tekende. Op 9 februari 1891 ben je na een beroerte en een gedeeltelijke verlamming in het verpleeghuis Soins Saint-Rambert overleden. Je werd 71 jaar en je bent in La Côte-Saint-André begraven. Joséphine overleed negen maanden later.