Alle inzendingen over weg

...de obstakels voor dat functioneren uit de weg zijn geruimd. Hoe kun je leren zonder conditioneren? Heel simpel: door alleen de hulpmiddelen ter beschikking te stellen en te zorgen dat de omstandigheden voor leren veilig, divers, vriendelijk, aanmoedigend en plezierig zijn. Dus je geeft...

...ze flikten het toch. Ik loop bij de trombosedienst, dus er zullen wel blauwe plekken te zien zijn. Wat was ik blij, dat ze weg gingen. Gauw pakte ik de jonge borrel en at van de kaasblokjes, die de dames niet hadden aangeraakt.

...Neen, neem er dan eentje aan een doorgaande weg van 50 jaar oud, die kosten minder. En ach, met drie dubbele beglazing, isolatie en een nieuw dak erop kom je een heel eind om lawaai buiten te sluiten. En dat laatste, het dak, dat is waar het schoentje knelt. Toen we hier kwamen wonen,...

...bevolking is massaal op de been en op weg naar de kunstuitstalling in ons goede, gemoedelijke Tilburg, waarin de atmosfeer kennelijk (nog) niet wordt verziekt of bedreigd door meldingen van terreur en misdaad elders. De Koepelhal die ik tenslotte bereik en voor het eerst bezoek vandaag...

...tegen de ramen, als slakken gaan ze over de weg. Vlak voor het einde van de busrit staat de man plotseling naast haar, zegt gebiedend, ‘geef die krant, geef eens!’. Hij wijst naar de sportpagina. Ze geeft hem zonder weerwoord de krant. ‘Kijk’ wijst hij haar op de voetballer, dat is...

...weet dat we daar, liever vroeger dan later, op weg naartoe zijn. En dat we nu in een chaotische en gewelddadige overgangstijd zitten, waar we zo gauw mogelijk doorheen moeten zien te komen. Maar laten we alsjeblieft ons best doen, beste politici, om de situatie niet verder uit de hand te...

...is verwijderd. Jazeker de pijn is echt 100% weg en hij is er blij mee. Nooit gelukkiger dan ik natuurlijk maar dat hoeft ook niet! Inmiddels zit ik tien jaar in dit traject als je het zo noemen mag en simpel gezegd denk ik dat het wel zo zal blijven ook. Maar een ramp is het niet immers:...

...met grote ogen aan wanneer de laatste klanken weg galmen. Hij begint te lachen, steeds harder, tot ze allemaal met hem meedoen. Dagelijks klinkt nu vanuit de rietkraag een ingetogen Danklied. Op dat moment knijpt koe tevreden even haar ogen toe. Vervolgt vos zijn pad met zekere tred en...

...naast de scheepsschoorsteen. "Moet ik maar domweg kleine rondjes maken op dit meer?" dacht ze verdrietig. "Vroeger op zee kon ik mij tot in de verste verte laten horen. Straks houden die hoge bergen rondom het meer mijn stem tegen. Die bergen... Het zijn geweldige, kwaadwillende reuzen, die...

...vraagt de kapper of hij ook zijn neusharen wil wegknippen. ‘Niet prettig om ouder te worden,’ mompelt hij. ‘Hoezo,’ vraagt de kapper, die zelf een jaar of vijfentwintig is en geen last heeft van neusharen. Om dat te compenseren draagt hij een ring in zijn neus. ‘Omdat, als je ouder...

...ligt helemaal niet in je aard. Je vervolgt je weg. Mopperend kom je thuis en doet je verhaal. Je immer kalme echtgenoot pakt zijn mobieltje en tikt ‘Fakka’ in op Google. Het is inderdaad straattaal, maar het betekent wel: ‘Hoe gaat het met je?’ Met een vraagteken erachter dus. Je...

...is ook een crime. Het zal toch een middenweg moeten worden, zolang er geen alternatieven zijn. Wat het milieu betreft, waarom waren er vroeger kleine ijstijden? Als je het waarschijnlijke waarom leest zet je vraagtekens bij het hoe en waarom van tegenwoordig. Ook nu staan we weer op een...

...enz. enz. Dan laat de arts me zien wat er is weggehaald. Jemig, die zag ik niet aankomen want dat heel kleine plekje dat voor mij zichtbaar was, was in werkelijkheid een plek in de rondte van meer dan 1 centimeter! Daar schrok ik toch wel van en de arts zei, toen ik vroeg of ik niet te...

...Aan mij werd verder niets gevraagd. De taxi reed weg in de nacht met de dronken Emma op de achterbank. Misschien had ze het toch allemaal niet begrepen. de aanhankelijke liefde, de prachtige kunst van Peter, de rijke meneren die haar weer op de been hielden. Een amusante vrouw met een grillig...

...lagen die ik in mijn rieten mandje kon meenemen. Ma, pa, broers, zus en ik, wandelend langs de aarden wegeltjes, op weg naar mijn grootouders. Naar hun tuin met massa’s bloemen, waar de tuinkabouter mij begroette.

...Dode kameraden aan weerszijden van de oneindige weg naar nog meer ellende. De Duitse trots verloren in de zwarte toendra nacht. Ik kruip in het lichaam van de nog jonge soldaat. Mijn krachteloze corpus drijft voort op energieloze honger en bevroren dorst. Doordat mijn voeten gevoelloos zijn begin...

...iets van gezegd. Eenmaal ingestapt ging alles om me heen in het Spaans. De auto bonkte een eind weg. Benauwend en de pastis kwam nog m'n neus uit – waar was ik aan begonnen?

...raad mee! Overdag waren de landlopers altijd weg. En àls de bijen voor even ontwaakten, was dit midden op de dag. Ze konden dan ongestoord smikkelen. Zoals gezegd, verbleven de landlopers gewoonlijk alleen 's nachts in de schuur. Dan sliepen ze op een stapel jutezakken. Maar voor hen was dat...

...weg van behandeling, een compleet onbekende weg voor het kind en meestal ook voor de ouders. Kinderen vrezen vaak het onbekende, ze denken soms dat een situatie slechter is dan in de werkelijkheid. Verklaar hen het behandelingsproces op een manier die gepast is voor hun leeftijd, op een...

...zei “Ik loop even daarheen”, en terwijl hij weg was, heb ik Raquel meegenomen naar het huisje, zonder Ramon gedag te zeggen, en zonder een tijd af te spreken. Dat had ik ook niet slim aangepakt, stom van me. Snel probeer ik een plan te bedenken. Het had totaal geen zin om Raquel, 12 jaar,...

...nieuwe afspraak en zal daar de reden van haar weglopen uit de doeken doen. Dit is wat Tuurke kan opmaken van haar uitleg die ze in deze brief naar hem doet. Toch roept dit enkel meer vragen bij Tuurke op. Hij heeft geen flauw idee wat er die avond mis is gegaan maar beseft dat alle bruggen...

...pijnscheut ging door zijn lenzen. De waas trok weg. Ze leidde hem over de drempel van een ruim huis met een smeulende haard, een varen op een eiken wandtafel, rode gordijnen, een versleten parket. Er hing een spiegel aan een ketting in het midden, een windorgel tegen het raam. Ze liet de spiegel...

...het aan zou kunnen zonder hem. Dat ze voor haar op de juiste manier afscheid had genomen. Ze zwom naar de kant en trok haar jurkje en slippers aan. Ze vervolgde haar weg terug. Nog een keer draaide ze zich om. Ze wist niet of ze hier ooit nog terug zou komen, maar dat deed er niet meer toe. Het...

...nacht achter de rug had. Mijn blik gleed weg naar de pony, maar die stond nog steeds op vier benen. “Marga is de naam en ik ben 48,” zei ze en wij stelden ons ook voor alleen noemden wij onze achternaam in plaats van de leeftijd. “Ik ben geschejen van mijn man, al vijf jaar en heb...

...Ik voel je, ervaar je en toch ben je al zo ver weg, want je gaat. Aan mijn vinger glimpt de ring die ik jou ook net gegeven heb. Onze gezichten verscholen in onze omhelzing. als je me loslaat val ik met een harde bons op de straat, op mijn kont. ik voel het niet. ik voel enkel de warmte die je...

...bus eraan kwam, maakte iedereen aanstalten om de weg over te steken. Het oude mensje niet. Haar hoofd was op haar borst gezakt maar haar handen omknelden nog steeds de plastieken zak en de stok. De chauffeur claxonneerde nog even. Tevergeefs (ze keek niet op) en reed dan verder,...

...weer terug te komen. Pierre voert ons aan op weg naar de top van de Pic de Bastan. Bovenop is het genieten. We schieten onze digi's vol. Mijn Woemi is er niet bij. Die hoort niet bij de elite, bevindt zich ergens achter in het peloton. En dat heeft een rustochtend genomen, en is niet ver...

...ik hem vertelde, wel een blokje om te lopen op weg naar huis om zo de buurman te ontlopen. Ik had na zo'n daad altijd een dubbel gevoel. Schuldig, want als me thuis met de opvoeding één waarde zeer zeker was meegegeven, dan is het toch wel om niet te stelen, maar ook stoer, want ik had het...

...en keek de albatros boos aan en vroeg hem weg te gaan. De albatros weigerde, daarop sloeg de vuurvogel woest met zijn gloeiende vleugels in het rond. De albatros vloog toch maar op, bang dat de vuurvogel in brand zou vliegen. Terwijl de vuurvogel klapwiekte lukte het de albatros twee...

...mompelend in. Hun moeder reed met een vaart weg. “Help me eraan herinneren dat als we thuis komen ik een oppas regel” mompelde ze. Het was inmiddels vrijdag en de meeste kinderen zaten op school, Lex zat in de kamer in zijn box op een minipiano te timmeren en Sebastiaan was vrij tot...