Verhalen

Kennen jullie de heer Bartels nog? De rijke, lelijke zakenman die alles heeft, behalve de mooi gestructureerde, tenger gebouwde vrouw, meegaand, alles doend wat hij haar zou bevelen? En altijd, altijd maar weer pech hebbend? Nee? Eens kijken of hij het er deze keer beter vanaf brengt? Lees dan...

Gerrie, een knappe man van in de dertig, was erg verdrietig, want zijn vriend Joop had de verhouding met hem gisteravond uitgemaakt. De hele nacht moest hij met tranen in zijn ogen daaraan denken. Ze hadden elkaar ontmoet in een homobar. De volgende morgen besloot Gerrie een wandeling te maken in...

Op een sombere middag, een vage zon hangt grijs achter kaal gewaaide kastanjebomen, staart Machteld Slootwijk naar buiten en hoort dat er achter haar in de huiskamer wederom een stoomtrein vertrekt. “Tjoeke tjoeke, puf puf, huu huu!” doet een vrouw tegen het kind op haar schoot. Het kereltje...

‘Houdt Katja van herfsttekeningen?’ vraagt Nancy. We zitten, vijf famkes en ik, op de grote bank tegen de schutting en doen tekenwedstrijd. Het is zonnig octoberweer. Ik verklaar naar waarheid veel van herfsttekeningen te houden. ‘Mijn tante vroeg aan mij of ik een herfsttekening wou maken,...

Toen de ergste rommel was opgeruimd nadat de dreumes het dienblad met koffie en beschuitjes boven op de slaperige moeder in bed had laten vallen werd het tijd voor de cadeautjes. “Kijk eens mama, gisteren heb ik samen met papa een cadeautje voor moederdag gekocht,” sprak de kleine vent. “Ach...

De geboorte van Jezus Lucas 2: 1-7 En het geschiedde in die dagen, dat er een bevel uitging vanwege keizer Augustus, dat het gehele rijk moest worden ingeschreven. Deze inschrijving had voor het eerst plaats, toen Quirinius het bewind over Syrië voerde. En zij gingen allen op reis om zich te...

Als ik ergens een hekel aan heb, is het boodschappen doen op een zaterdagmorgen. Ik vloek mezelf de tering tegen vrouwen die hun belevingen van de week midden in het gangpad staan te verkondigen. Mijn handen gaan jeuken bij het horen van jankende kinderen die buiten zinnen raken, omdat moeders geen...

De volgende grap die ik eens in een boek van Jan Cremer las, vind ik nog altijd ‘onbetaalbaar’. Iemand vraagt aan een man: ‘Wat vindt u van Rembrandt?’ Antwoordt die man: ‘Ik weet niet, ik hou niet van sport.’ Hieraan moest ik denken toen ik enige tijd geleden op de verjaardag...

Als de dag van gisteren zie ik ze voor me. Zodra de eerste Sinterklaasboekjes in de bus vielen, werden alle begerenswaardigheden aangekruist en op een groot vel papier gezet: de verlanglijst. Met rode koontjes waren ze bezig, de zonen. Spannende tijden. Langzamerhand is dat verdwenen....

Het huwelijk is een heilig sacrament waarin man en vrouw in de echt aan elkaar verbonden worden en spartelen om los te komen. Deze woorden zijn niet van mezelf. Ik heb ze van een erg wijze vrouw. Mijn oma. Hoewel deze opmerking ons destijds deed schateren van het lachen heb ik me vele jaren...

Toen ze haar fiets op hun stoep parkeerde schrok hij. De blos op haar gezicht en haar rode konen zeiden genoeg. Oké, om nieuw leven in je relatie te blazen moet je risico’s nemen. Soms zit na zoveel jaren een relatie een beetje op dood spoor. Sleur bedreigt de liefde. Dan moet je iets nieuws...

< Kannietverstan > (1809) Johann Peter Hebel, geboren te Basel (1760-1826) De mens heeft dagelijks de gelegenheid, in Emmendingen en Gundelfingen als ook in Amsterdam, zich aan bespiegelingen over de omstandigheden van alle aardse dingen over te geven, zo hij dat wil, en zich te verzoenen met...

Lekker lui liggend op de divan. De tv heeft de volle aandacht van mijn lief, terwijl ik niet echt geïnteresseerd een tijdschrift inkijk. Gedachten als hoe kunnen we ons leventje nog wat attractiever maken, houden me meer bezig. Als plots een artisjokkengerecht mijn volle aandacht trekt. Naar mijn...

Waar blijft ze nou. Staan we met z'n vieren al een hele tijd op de afgesproken plaats langs de route, ontbreekt mammie. Hebben we eindelijk een keer een goede plek en dito uitzicht, is zij in geen velden of wegen te bekennen. Voorgaande jaren waren we meestal te laat en stonden we altijd ergens...

Sommige verhalen verzín je niet. Ze gebeuren gewoon, met het dagelijkse leven als regisseur en jezelf als onderdeeltje ervan. Men hoeft ze slechts op te schrijven, de vermeende humor iets te belichten en namen of privacygevoelige gegevens een fictief karakter te geven. Dinsdag 17 juli 2007: ik...

De redacteuren van het tabblad 'proza' zijn tot 1 september van hun vakantie aan het genieten! Tot die tijd is dit tabblad gesloten voor nieuwe inzendingen.

Wat had ik toch een ellende met dat mens. Mijn vrouw lag in het ziekenhuis, bevallen van een dochter, die veel te licht in gewicht was. Ze moest in de couveuse en mijn vrouw moest ook in het ziekenhuis blijven. Haar moeder, Sjaan, was bij mij in huis getrokken om de boel te verzorgen, want ik moest...

Ik zit lange tijd iets te schrijven over een bijzondere vriendschap over een vriendschap die helderder is dan de Niagara ik heb het over de vriendschap van een bijzondere vrouw die mij de kracht gaf om opnieuw te geloven in humanisme en in mijzelf en opnieuw mensen te vertrouwen Toen ik...

Wat ben ik toch blij met wulpse Alie. Ze is wel bijna zeventig, maar ze ziet er uit als zestig, echt wulps in haar korte leren rok met daaronder die roomkleurige dijen. Ze had bij de warme bakker twee slagroom gebakjes gehaald en die zaten we voor het raam gezellig op te peuzelen met een...

Al ben ik nog maar bijna 15 jaar, mij maken ze niets wijs. Kyrie, wil niets te maken hebben met al die poespas rond Kerstmis. Het is onzin om te geloven dat een goede vader zijn zoon laat doodmartelen voor het geteisem dat mensheid wordt genoemd. Het lijkt verdacht veel op een heidens mensenoffer....

Ik stapte de bus op. Al vallend wierp ik mijzelf in het meest nabije zitje, tegenover een oude vent. Nonchalant sloeg ik m'n benen over elkaar en stopte muziek in m'n oren. Ik zonderde me af van de buitenwereld. Niets zo rustgevend als luide rockmuziek, blazend in je oren. Tim Vanhamel kan...

Ik zie je aan komen rijden, o wat heerlijk, ik word al gek als ik je auto zie. Ik stap in… je rijdt meteen weg, kijkt me direct uitdagend aan... We praten over wat onbelangrijke dingen, maar weten allebei wat er komen gaat. Je kijkt me aan zegt hoe gek ik je heb gemaakt, en grijpt opeens… je...

Het is de laatste dag van het jaar, een afscheid van 365 dagen. Zoals ook elk jaar een jaar van hoogte- en dieptepunten. Het jaar waarin ik constateerde dat mijn vrije Nederland toch niet zo tolerant was als ik dacht. Het jaar waarin ik meehuilde met de kinderen van Bedir, die in mijn mooie...

( Deze column verscheen eerder in de NRC.) Een Hongaarse schrijft ons. Drieënhalf jaar geleden kwam zij hier studeren en ontmoette toen een Fin die hier al jaren werkt en woont. Ze kregen een relatie en ze wilden gaan samenwonen. Als keurige burgers wendden ze zich tot de...

(column uit De Gelderlander, 24 nov. 2001) Een Nederlandse man, Alex, trakteert zichzelf op een skivakantie in het Argentijnse Bariloche. Hij heeft het er naar zijn zin in het oord dat aan een Beiers Alpendorp doet denken - geen wonder want er wonen nogal wat ex-nazi's. En zoals dat gaat bij...

De dag na onze aankomst in Palma de Mallorca, waar we voor twee weken een zeilboot hebben gehuurd, besluiten we ‘s ochtends rond de klok van tienen te vertrekken. De zon schijnt zoals ie dat alleen in deze contreien lijkt te kunnen doen en er staat, zoals de Engelsen het zo treffend kunnen...

Met vaste tred stapte Sinterklaas, gezeten op zijn glanzend witte schimmel, het dak op. Achter hem liep Piet, achteloos zwaaiend met een zak vol cadeautjes. De jongen zag ze gaan, op het dak van de overbuurman. Het is dus tóch waar, ze bestaan écht, dacht hij bitter teleurgesteld, maar waarom,...

Of de onvermoeibare vriendschap tussen een meisje en haar hond. Het is zondagvoormiddag en ik rij met mijn wagen naar de hondenschool. Naast mij zit een meisje, een meisje dat ik vroeger graag “mijn kleine meid” noemde. Dat gaat niet meer zo goed, ze wordt groter, zie je. Achterin zit Wodan,...

Buiten is het donker. En erg koud. En het is diep in de nacht. Jip ligt in bed. Hij slaapt. Maar dan ineens: Boem, boem, toet, toet! Boem! Wat is dat? Jip wordt wakker. Hij zit rechtop in zijn bedje. En hij wordt erg bang. Want het is zo'n lawaai. Ze schieten. En hij hoort een boot in de...

Ze kon haar zelf even niet geloven, toen ze zichzelf hoorde denken: Thijs… ja die krijgt mijn roos met de valentijnsactie… Nee, nee, dat moest maar niet. Daar had ze het toch al een keer met zichzelf over gehad? En uit het hoofd gepraat? Het kon niet, om duizenden reden, in de eerste plaats...