Verhalen

Er zijn mensen die mij voor asociaal verslijten, want ik rook. Alsof het niet asociaal is dat ik, elke keer als ik zo'n longdrijvertje opsteek, eraan herinnerd word wat mij en mijn omgeving te wachten staat. En dat, louter en alleen, omdat ik verslaafd ben, daar kan ik toch ook niets aan doen?! W...

Een prachtboek van Hector Malot. Remy heette de jongen die heel veel meemaakte en toch na een enorme omzwerving weer bij zijn moeder terecht kwam. Ik heb toen ik jong was heel erg genoten van dit boek. Er gebeurt daadwerkelijk veel in een mensenleven. Soms is het heel leuk om te zien hoe de aflo...

Er zijn heel wat mensen, in en buiten Nederland, die te kampen hebben met een zwaar gemoed. Ze lachen te weinig. Die stakkers krijgen van de dokter meestal een paar kilo Prozac voorgeschreven: dat klaart het gemoed, en de patiënt lacht weer wat af. Maar er bestaat een veel goedkopere therapie. Ki...

Het is een drukte van gelang in het te koop zijnde kinderhuis. Advocaat Advocaat is er met drie koters die nu al electronisch hun voorkieskamer ontoestapbaar maken. Dat kan makelaar Kind niet over zijn hoofd laten gebeuren. Hij opent de meterkast om de stroomoverlast te hinderen. Niet dat iets ...

Vanmiddag was ik in een gebouw, waarvan ik nooit had kunnen dromen daar ooit op visite te gaan. Vorige week las ik een artikeltje in de krant over een verhalenvertelster, die een rondleiding gaf door het 200 jaar oude Bronbeek. Bronbeek is een tehuis voor ex-militairen van het Koninklijk Nederlan...

Ik droom soms van een wereld waarin geen verlies bestaat. Een wereld waarin kinderen hun ouders nooit verliezen. Een wereld waarin ouders nooit afscheid hoeven te nemen van hun kinderen. Het is een mooie wereld, maar een wereld die alleen maar bestaat in mijn dromen. Of tenminste: hij bestaat alleen...

Het derde loket Administratie bijhouden is niet echt mijn favoriete bezigheid, daar heb ik het volgende op gevonden: ik heb een map aangelegd ‘Nog te doen’. Dat geeft een opgeruimd gevoel totdat de map bijna uit elkaar barst. Dan geeft het weer rommel die nodig opgeruimd en uitgezocht moet wo...

Mevrouw Klinkenberg was mijn hospita. Zij was weduwe en haar man had een goeie baan bij de Post gehad, zo zei ze altijd. Ik was op zoek naar een kamer omdat mijn ouders mij de deur hadden gewezen. Hier kon ik niet om rouwen want ik had het ook met hen gehad. Mevrouw Klinkenberg bood mij woonruimt...

Sommige mensen maken zich druk over van alles, zoals het verspreidingsgebied van de vuursalamander, de teloorgang van een ondersoort van de steenbreekfamilie of de habitat van de Indische olifant. Ze willen beschermen, vasthouden aan wat eens was maar nu dreigt te verglijden in de tijd. Men gaat v...

Jij weet dat niet, wat allemaal gebeurt met en rond mij. Dat komt omdat jij in de wereld van Daar bent, niet in de wereld van Hier. Daar is: Dood. Wat een vreemd woord met betrekking tot jou! Het hoort niet, het bestaat niet! Daarom zal ik je even bijpraten; ik zie jou enkel in mijn gedachten, i...

Joost Ravoo is de PR-directeur van de Nederlandse Spoorwegen. Zijn werk is dus de NS een positief imago te bezorgen. Dat is natuurlijk een bijna onmogelijke opgave. Veel treinen komen te laat, als overstappende reizigers op het perron arriveren rijdt hun aansluiting letterlijk voor hun neus weg en...

Ik volg het journaal niet zo intensief meer. Het maakt mij somber en ik wil mijn verworven rechten behouden. Vroeger zeiden oudere mensen: “Vroeger was alles beter dan nu”. Ik vond mijzelf tamelijk modern en zou dat nooit zeggen, want ik vind deze tijd toch wel heel bijzonder. Toch is er wel...

Okee, ik zal het maar eerlijk opbiechten. Het viel allemaal niet mee, want we moesten er een half uur van tevoren zijn en er stond al een enorme rij te wachten. Het schoot ook allemaal niet op en bovendien was het koud en het begon te miezeren, daar werd ik dus niet vrolijk van. Ik had onmiddelli...

"Heb de zon in je hart…" - hier pauzeerde hij. We wisselden even een korte blik van verstandhouding. Ik knikte en stak mijn hand op ten teken dat ik zou gaan - … "en uien in je buik" ging hij verder, terwijl ik mij omdraaide en me losmaakte uit de rij omstanders. Kort daarop hoorde ik nog ne...

”Zou ik wel of zou ik niet”; dit bedacht ik me toen ik van boodschappen doen de winkel uitliep. Ik ging dus niet op visite bij mijn pleegvader. Het gevolg was, dat ik een andere route naar huis nam en op een gegeven moment achter een vrouw aanliep die iets met haar been trok. Ik liep een halv...

De zuid-afrikaanse wijn, die gisteren nog als middel diende om mijn angsten te bedwingen, heeft mij vanmorgen gewekt met een misselijk gevoel. Zo begin ik mijn dag met paracetamol 500 mg en mijn vaste vitaminepillen. Doorgeslikt met een restje kaapse pracht. Ik wilde een gedicht schrijven vanmor...

”Wat je zegt ben jezelf, met je kop door de helft. Met je kop door de muur….” Zo ging een versje dat wij als kinderen op het schoolplein gebruikten. Hoe ouder ik word, hoe meer waarheid ik ga ontdekken in al die oude dingen. ”Wat je zegt, ben jezelf!” Ik vertaal dat tegenwoordig als...

Ach, ze wilden zo graag een poes en riepen: Hè, mam, toe nou! Ah, waarom nou niet? Nou, dat was voor mij helder en klaar, ik had geen zin in een klein vies katertje dat steeds maar overal op of tegenaan pieste. Nee, voor mij hoefde het helemaal niet! Maar ja, zij waren met twee en verbazend vasth...

De blanke toppen gloeien nog na, het duin glooit mij zachtjes, doch dwingend, naar het brede strand in laagtij, langzaam afkoelend zand streelt mijn voeten. Een late zon schildert de lucht, in vogelvlucht, aquamarijn naar vermiljoen en goudgerande grijsreeksen. De zee kabbelt fluoriserend en komt, g...

Ieder bedrijf heeft een paar klanten waar het wat extra’s voor doet. De kroeg op de hoek schenkt wat vaker een gratis biertje voor Kareltje die het nou eenmaal niet zo breed heeft, de boekwinkel geeft een krant aan de leestafel van het buurthuis en de bakker bewaart zo nu en dan een overgebleven...

Eindelijk…het WK zit er weer op. Wekenlang heeft de tv niet anders laten zien dan voetbal. De kenners zullen het ongetwijfeld een goed toernooi hebben gevonden, maar ik kan het er helaas niet mee eens zijn. Want zeg nu eerlijk, wat was er nu werkelijk te halen voor de vrouwelijke voetbalfan? ...

Vrijheid van meningsuiting is een duur verworven goed in Nederland. Ik besef dat ook ik me er aan moet en wil houden. Ondanks mijn "blauwe plekken" uit het verleden, veroorzaakt door fanatisme en verkeerde leerstellingen van mijn zeer "gelovige" ouders. De moslimgroeperingen bijvoorbeeld prote...

‘Sporten’ raadde de jonge cardioloog me aan, ‘uw conditie is bedroevend’. Ik had de fietsproef slecht doorstaan. In amper twee minuten hield ik het voor bekeken. Mijn hart bijna ook. ‘Sporten, mevrouw’ gebood hij streng en hij hield me een lijstje voor: fitness, fietsen, stevig wandel...

Tring ... triiiinnnggg ... ‘met de bondscoach ...’ ‘Ja hallo Marco, met de goeroe, maar zeg jij maar Johan tegen mijn, want we hebbe toch allebei voor Ajax gespeeld, wij zijn echte 020-jongens. Marco jongen, ik wou je effe zeggen dat die vroege uitschakeling niet jouw schuld is. Hun van de...

Kent u die plaatjes nog van die Europarlementariërs die ’s ochtends even hun paraaf kwamen zetten, en daarna weer maakten dat ze wegkwamen? Zakkenvullers waren het, en volkomen terecht stak een storm van kritiek op. Maar dat gebeurt heus niet alleen in Brussel en Straatsburg. Ook in Den Haag is a...

Ooit schreef ik korte verhaaltjes met een behoorlijke regelmaat op deze site totdat ene Trijntje haar wel zeer opdringende gedachten mij overspoelden. Mijn zin om te schrijven verdween. Ik besloot gisteren toch weer te gaan schrijven. Waarom en waarvoor dat zou ik niet weten, misschien om gedachte...

Mijn beste vriendin Carry was enig kind, had een oom en tante in Amerika en kreeg als eerste een echte Barbiepop. Zo één met een metalen standaard waar de pop elegant in kon hangen en zelfstandig kon staan. De Barbiepop had een groene baljurk aan met een satijnen lijfje en de rok was overtrokken ...

Over wie mijn beste vriend is kan ik, Lydia, kort zijn: dat is de Inspecteur der Directe Belastingen! Steeds als ik uitgeput ben van bijvoorbeeld het schrijven van verhaaltjes voor jullie en een heerlijk rustig weekeinde tegemoet wil gaan, schrijft hij mij een liefdesbrief, gestoken in een paarse e...

Dit is het verhaal van de koe, het olifantje en de muis. Alledrie bijnamen voor vrouwen die ik liefhad. Zij brachten mij in beroering maar nu ik vandaag terugkijk en die namen, een voor een troetelnaampjes van de ergste soort, opnoem, klinkt het vooral als een slechte mop waarvan de clou nog moet ko...

Ik ben verdrietig want om mij heen verwatert de taal, men klatert en schatert mijn moerstaal naar z'n (haar?) mallenmoer. Als en/of dan, het ziet er naar uit, dat niemand meer onderscheiden kan wat goed is, een slecht voorteken. Ik beticht de redactie van dit tabblad dan ook van onkunde, men zou ...