Verhalen

Het ZKV (Zeer Korte Verhaal) is bedacht door de schrijver A.L. Snijders die er een kunst op zich van gemaakt heeft. In 200 tot 250 woorden een alledaagse bespiegeling of observatie neerzetten die een doorkijk biedt naar iets om over na te denken. In zijn stukjes zit altijd een extra laagje. Probe...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap De Vallei (waar adaptieve leersystemen binnenkort in een flexibel kader werden gezet), zat aan zijn tafel in lokaal D2-7 en haalde met een plechtig gebaar een enveloppe uit de binnenzak van...

Met een vreselijke angstkreet werd Wout midden in de nacht badend in het zweet wakker. Janneke naast hem schrok en zat rechtop in bed, en riep: ''Wat heb jij nou ouwe, zit een mus je achterna?'' ''Dat is ook erg, maar het was nu heel erg, ik droomde over satan en voel nog het suizen in mijn ...

''Wat is er met de bimbam aan de hand? Hij staat weer stil, darling. ''Dat is al de derde keer deze week, gisteren heb ik hem nog opgedraaid, toen deed hij het weer'', zei Janneke. ''Hoe lang hebben wij hem al? Ik dacht zeker ruim twintig jaar.'' ''Dat klopt ouwe, maar hij is veel oud...

Vannacht heb ik raar gedroomd. Ik las in een reclameblad een advertentie, waarin een man en een vrouw gevraagd werden een ruimtereis te willen ondernemen naar de planeet Mercurius. De hele onderneming zou ongeveer vijftien jaar duren, maar voor de voedselvoorziening zou een kleine supermarkt in het ...

Zilverblauw licht het stalen staketsel van de futuristische toren op het achterdak van de verbouwde, voormalige kerk op in de nacht.... De imposante stenen gestalte van het nieuwe multifunctionele wijkcentrum rijst als een massieve kolos op voor je ogen en toont trots haar nieuwe naam aan de voor...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton dat veel aan de fantasie overlaat) Deel 18 Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap de Vallei (waar assesments binnenkort prioriteit zouden krijgen), zat in de grote zaal van Pathé bioscopen en zag dat het zaa...

Mijn allereerste uitgever was ooit mijn kloostervriend Mathieu W., die in de abdij van Egmond-Binnen ineens zeer bevlogen raakte en mijn toenmalige gedichten kopieerde en tot een bundel samenstelde, met op de cover een zeemeeuw en met nietjes bij elkaar gehouden. Ik bewaar dit enige exemplaar nog st...

Het is naar weer, de hele dag al regen, afgelopen nacht zelfs onweer gehoord bij een harde wind uit het westen. Gelukkig is wulpse Alie op visite en ik kreeg twee zoentjes van haar en een klein geschenk, namelijk een grote reep puur chocolade. Dat is goed voor je hart, zei ze. Ik denk wel eens, dat ...

Toen ik nog een klein ventje was woonde mama en papa in een heel klein dorp in de kop van Noord-Holland. In onze straat woonde ook hoefsmid Klaas. Vaak ging ik kijken hoe hij het hoefijzer onder het been van een paard vast sloeg. Altijd was ik verbaasd hoe het paard zo stil bleef staan. Weglopen kon...

Er wordt altijd gezegd dat domme vragen niet bestaan, toch? Maar wat ik nu vertel is wel degelijk DOM met hoofdletters, want wanneer een kleinkind (10) bij ons logeert, is het in het begin nog lollig maar allengs wordt het antwoord irritanter. Dylan? Een verstrooid 'wie IK?' komt mijn kan...

Een bouwvergunning is niet aangevraagd, ze begonnen gewoon. Naarstig werd bouwmateriaal aangesleurd, personeel slecht voorhanden terwijl het economisch gezien best makkelijk is om aan een paar bouwvakkers te komen, maar dit terzijde. Ondanks dat de benodigde papieren niet door de bus waren gekomen, ...

De lente is weer begonnen ''Waarom is het nu weer zo koud, vanmorgen vroeg viel er nog een regenbui bij een harde noordwesten wind, Wout?'' ''Dat weer heb je vaak in maart Janneke, want maart roert zijn staart. De meteorologen laten de lente om praktische reden op één maart beginnen. De ...

Na de grote hitte is augustus koel en mild. Een helder licht koestert de aarde en liefkoost haar. De rode, roze en oranje rozen bloeien nog steeds. Op het terras van Café-Restaurant "De Moerse Hoeve" is het op vrijdagavond een drukke bedoening en als ik er die avond plaatsneem valt mijn oog op...

Toen Wout de gang inliep om de stofzuiger te pakken zag hij een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij had al zwaar de pest in dat Janneke hem opdracht had gegeven alle kamers te stofzuigen en nu dit. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest ha...

Mijn tocht door de halve stad had me via de kapper naar de opticien gevoerd en via de bibliotheek naar de broodjeszaak. Bij mijn onvermijdelijke thuiskomst zocht ik grondig naar mijn sleutels, die vergezeld waren van een kunstig geborduurd monogram met de dooreengevlochten letters "I" en "B" en...

Het was zondagmorgen en buiten was het koud en grijs weer. Wout zat voor het raam in de bijbel te lezen. Dat boek had hij gekregen van Wim, de bijbelvorser. Misschien was het mogelijk Wout in de toekomst te bekeren, dacht de gelovige man. Janneke ging tegenover hem zitten en dacht, had hij maar gele...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen ( Een feuilleton dat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap De Vallei ( waar men arrangementem voor gedualiseerd opleiden ging expliciteren), zat met een verhit hoofd aan de telefoon. ...

"Ik kom voor meneer Janssens", verklaarde ik nadat ik de deur van het biljartlokaal in het Wijkcentrum geopend had. De genoemde persoon trad onmiddellijk naar voren uit de rij van heren die hun beurt zaten af te wachten rond de biljarttafel. Het Wijkcentrum "De Ypelaer" is opgetrokken uit kr...

In mijn tienerjaren verbleef ik met mijn ouders en mijn jongste broer in een vakantiehuis in Nuth, niet ver van Maasticht vandaan. Het was een gewoon rijtjeshuis en in de keuken verbleef een wandelende tak. Onder in een koude, betonnen kelder stond zo'n fietsapparaat, wat ik maar een naargeestig ge...

Nikita zat op een top van de duin in Kijkduin en keek tijdens zonsondergang over de Noordzee. Met een diepe zucht was ze verzonken in gedachten van de afgelopen twee jaar. Ze kan nu nog de harde klap van het glazen potje horen in de portiek bij de voordeur van haar buurman, “Richard”. Tijdens...

Wout was naar de huisarts geweest. Hij klaagde over slapeloosheid en angstige dromen. De dokter onderzocht hem. ''Niks aan de hand man. Ga veel wandelen en zoek gezelligheid in een café. Drink een stevige borrel en rook een sigaar. Daar knap je van op.'' ''Bedankt dokter, ik ben het volledi...

Door merg en been ging de deurbel. Richard opende verdwaasd zijn ogen en moest zich eerst oriënteren uit zijn slaap. “Ik ga vandaag eerst iets aan die deurbel doen”, dacht Richard terwijl hij naar de voordeur strompelde. Toen hij de deur opende zag hij Nikita in de portiek van zijn deuropen...

In September 1943 woonde mijn moeder met haar vier zoons in Amsterdam Zuid. De oudste was ik, toen twaalf jaar. Mijn vader was in 1939 weer opgeroepen in militaire dienst en werd gelegerd op de Afsluitdijk aan de kant van Noord-Holland en moest het afweergeschut tegen vliegtuigen opnieuw beoefenen. ...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton dat zich onweerstaanbaar opdringt) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap de Vallei (waar de focus op kernprocessen kwam te liggen), lag uitgeteld in de woonkamer op de driezitsbank en hoorde de buitendeur openg...

Ergens in de kelder van het Museum van Schone Kunsten lag een sterk, maar sierlijk houten kistje. Daarin werd een heel oude schilderskwast bewaard. "Ik heb de eer om jou te bewaren en te beschermen," sprak het kistje tot wat het omsloot. "Wees maar blij dat je lange tijd binnenin mij mag blijven...

Niemand weet waarom halverwege de Dillenburglaan in Tilburg twee helgele, gelakte, metalen stangen uit de muur naar voren springen. Ze dienen ongetwijfeld toch een mysterieus doel dat mij althans onbekend blijft. Het geval wil dat ik bij nacht en ontij door een sneeuwlandschap op weg ben gegaan n...

Op de dag waarop het vijfenzestig jaar geleden was dat in Amsterdam en Den Haag een juichende menigte haar bevrijders begroette, was de hemel boven Tilburg afwijsselend staalgrijs en hemelsblauw. Wimpels, gesierd met het logo "T" wapperden aan de Spoorlaan aan lange, verticale vlaggenstokken en ...

Ik herinner mij nog het oorlogsjaar 1942. Ons gezin was nog compleet. Vader Arie moeder Coba en de jongens Kees, Gijs en Bennie. Ik was elf jaar en de oudste. In 1943 werd Arie nog geboren, een blond ventje met blauwe ogen. Vader werkte bij de tram als conducteur. Na de oorlog hoorde ik, dat hij ook...

Dat moet het zijn, het kleine witte huisje aan de rivier. Rivier? Eigenlijk meer beek, maar goed, het ligt er mooi. Maar wat zou er verder moeten in dit godverlaten oord, dat vijftien accommodaties moet kennen, maar niet hier. Goed, zomers zal het er drukker zijn, mooi ook misschien. Maar nu, in ...