Verhalen

Op de Grote Toverschool begon het op te vallen dat Liselore niet meer naar colleges en tentamens kwam. De tovenaardocenten hadden dit doorgegeven aan de tovenaarprofessor en die sprak Liselore hierop aan. "Is de studie te zwaar voor je, Liselore?" "Nee, tovenaarprofessor, ik vind het juist heel l...

Terwijl de zoete, roomwitte bonbons smelten op de tong babbelen de dames van het gymclubje opgewekt over de gezwellen, over de chemo-kuren en de bestralingen en over de talloze vrienden, familieleden en kennissen die hieraan nog onlangs ten prooi zijn gevallen.... De gespreksstof breidt zich af e...

Nadat Liselore en Aran verhuisd waren naar hun nieuwe woning aan het toverpark, ging het met de relatie steeds minder. De jonge heks kwam erachter dat de jonge tovenaar in veel zaken vastliep, als het ging om emoties, en ook in de intieme relatie. Was ze in het begin nog enthousiast geweest over all...

In het jaar dat Liselore twintig werd, kwam haar slang naar haar toe. Deze kwam vrij vroeg, nog voor de zomer, terwijl haar verjaardag pas in de winter zou zijn. Op de dag van de ontmoeting, liep Liselore van de tovermarkt naar huis door het toverpark. Opeens hoorde ze een sissend geluid vanuit een ...

Maar: je eigen leed is meestal het ergst, het hardste, het gemeenst, het meest " binnenkomend" zeg maar en toch: wanneer je zoals ik opgenomen moet worden omdat artsen dat nodig vinden en je eigenlijk ook best wel ziek bent, kom je pas achter de narigheden van anderen en wordt je met de neus ( n...

Liselore moest die ochtend haasten om op tijd op het hekscollege te komen. Gelukkig vloog Hoorntje haar er snel heen en redde ze het nog net. Het was de avond ervoor flink laat geworden, en eenmaal thuis had ze een en ander te verwerken gehad, waardoor de slaap niet meteen was gekomen. De jonge tove...

De kleine man was in feite niet zo klein. Tenminste, zo ervoer hij dat niet, nee, hij vond zichzelf qua lengte normaal. R. zat op een avond met zijn gezin in de woonkamer toen de voordeur bel ging. De kleine man keek even naar zijn vrouw, liep naar de voordeur en deed open. Er stonden drie agenten...

Een aantal weken, feesten en rondleidingen later, gingen de hekswetcolleges voor Liselore van start. Tussen alle feestgedruis en introducties door had ze al wat zitten lezen, en dat maakte haar duidelijk dat ze toch de goede studie gekozen had. Ze had ook over een andere studie nagedacht, waarbij ze...

Jiwa stelde Liselore voor aan een paar vrienden. Ze was blij verrast een aantal mensen al te kennen uit haar geboortestad. Ze wist niet dat die hier ook studeerden, en het gaf haar een gevoel wat meer thuis te zijn. Er waren ook heksen en tovenaars die wel uit haar geboortestreek kwamen, maar die ze...

De wereld lag roerloos en lam onder de broeierige, benauwende, loodzware deken van een gesloten wolkendek, in de wurgende, verzengende houdgreep van een onverwachte en langdurige tropische episode. Nergens meer de joyeuze schaduwen, die twijfel of melancholie kunnen symboliseren; de wereld gaf zich...

Liselore werd wakker in de heksstudentkamer die ze boven de kapsalon gehuurd had. Het was de eerste ochtend in haar nieuwe leven in Triastad. De tovenaarcolleges begonnen over een paar weken pas. Maar ze wilde meedoen met alle activiteiten die het nieuwe studiejaar in de stad zouden inluiden, en die...

Eind vorig jaar en begin dit jaar, is op deze site een begin gemaakt met de publicatie van het verhaal van Liselore. Vervolgens nam de schrijfster tijd om offline verder te schrijven. Er zijn nu nieuwe delen klaar die geplaatst kunnen worden. Gezien de eerdere reacties, kan het belangrijk zijn om te...

Het honderdjarige park moet aan haar zoom een nieuwe, kolossale villa verwelkomen. Maar deze villa is in feite een restaurant, met het uiterlijk van een gigantisch, uitvergroot herenhuis met talloze vierkante ramen op haar twee verdiepingen en een kolossaal grijs puntdak van leistenen waaronder een ...

Gelukkig hield het al gauw weer op met sneeuwen. Leo en Ida merkten dat ze bovenop een hoge, spitse bergtop waren beland. Verwezen keken ze om zich een. Onbewust hielden ze hun skistokken toch vast. "Ach, Leo," kermde Ida wanhopig. "Hoe moeten we hier ooit vanaf komen?! We zitten hier op een to...

Ik geloof in mijn situatie in reïncarnatie en wordt er vaak moe van als ik die beelden van mij uit vroegere tijden terugzie, vooral als ik de inhoud van een paar glazen whisky door mijn mond zijn gegaan, zoals nu ook weer toen ik zag, dat ik in 1870 twintig jaar was en met de trein uit Polen na...

Leo, een jonge man, en Ida, een volwassen meisje, schaatsten met elkaar op het wijde, bevroren meer. Vriend en vriendin gleden bijna vanzelf voort, want de harde wind duwde tegen hun ruggen. "Heerlijk gaat dat!" riep Leo luid. "De wind doet nu haast al het werk. We hoeven onze benen nauwelijks ...

Maak je een ludiek, opzienbarend tv-programma, dan kom je geheid bij Jeroen Pauw in zijn late-night-show, die altijd gesmeerd verloopt, mij iets té. Maar enfin, onlangs zat daar ook weer de rasechte, Hollandse deerne Sophie Francine Hilbrand, geboren in de pittoreske kaasstad Alkmaar, tot haar acht...

Een lange zomer ging voorbij. Met zon, storm en regen. De dikke donkere mist van voorbijgaande jaren trok langzaam op. Na het pikzwarte duister, en de daarop volgende schakeringen van donkergrijs tot lichter wordend grijs, verschenen nu enkele witte lichten aan een verre horizon. In het aarzelende l...

Prachtig weer is het, nu het 1 oktober is, de hemel is helder blauw zonder een wolkje te bespeuren, nog wel fris in de vroege morgen, maar na een ontbijtje van twee boterhammen met kaas en een beschuitje met hagelslag en een kom hete koffie voelde ik mij opperbest en besloot een brood te gaan bakken...

De Nieuwe Koninklijke Harmonie in de Stationsstraat in Tilburg draagt het predikaat "Koninklijk" met verve en met recht. Het is gegrift in zilverkleurige letters in de chique plaat naast de zware toegangsdeur die ik open met een lichte druk van mijn hand; ze geeft gemakkelijk mee. Binnen in de chi...

Maar dan eentje die dagen en weken duurt. Het voelt aan als een slecht bevallen maaltijd, zo eentje die maar niet lijkt te willen zakken naar daar: waar het hoort en dus ligt het zwaar op de maag. Het voelt als een slechte film, zo eentje die je af moet kijken omdat het je anders niet ...

Zoals bijna iedere dag sta ik na het middaguur op, omdat ik tot diep in de nacht mijn schrijverseieren kwijt wilde. Door de schrijfvermoeienissen heb ik mijn bedgoed al maanden niet verschoond en liggen mijn hippieharen ongewassen op een stinkend kussen. Alles voor de kunst. De luizenkolonie maakt w...

Jaap laat scheten, door de zomerse stamppot die hij de avond ervoor heeft gegeten. Na het kennismakingsgesprek draait er een wereld van herinneringen aan jou voorbij. De kracht van de zomer blijft onaangetast, de zon heeft tijdelijk vakantie, dat zouden meer zonnen moeten doen. Het is nooit de bedo...

Weet je nog, de periode dat Caroline Tensen een bloemetje aan de deur kwam brengen vanwege het programma : Het spijt me? Is misschien wel een poosje geleden, maar om een idee te geven, als je tegenover aan ander iets uitgehaald had en daardoor ruzie kreeg of anderszins, dan kon je dus een brief, mai...

Hoewel ik 84 ben herinner ik mij nog veel voorvallen uit de tweede wereldoorlog, zoals een wateroverlast bij de buren beneden ons, het was in de zomer van 1943 toen ik de buurman vreselijk hoorde vloeken en zijn zoon Bennie, net zo oud als ik, hoorde ik ook schreeuwen, er moest wat aan de hand zij...

Wij woonden in een rustige straat in Amsterdam Zuid, op de ene hoek was een groenteboer en op de andere hoek een melkboer en tegenover de melkboer was een kruidenier, een kleine winkel waar van alles te koop was en het rook er altijd lekker. Aan de muur hingen bakken met grutterswaren, zoals bonen...

Vandaag ben ik niet zo in m'n hum, niet is m'n sas, evenmin zit ik echt lekker in m'n vel, wat een klinkklare onzin zit ik hier toch te typen. Maar weet je, ik ben vooruitlopend op: wat weemoedig aan het worden want ineens begrijp ik wat het betekent als mensen niet zo lekker zijn in de komende h...

Vroeger ging ik vaak met mijn achtjarige dochter Nelleke wandelen, zodat zij indrukken kon opnemen van wat ze zag, want volgens haar schooljuf kon ze goed schrijven, dus liet ik haar elke dag de krant lezen en er een onderwerp uithalen en dat uitdiepen en in een schrift optekenen, zodat ze na een ...

1958 Het licht van de Jugendstil lamp boven de eettafel weerkaatst in de geslepen vlakjes van de messenleggers en de verzilverde servetringen. Herfstavond, de schuifdeuren naar de zitkamer en de serre zijn dicht. Om de tocht tegen te houden is het zware gordijn voor de glas in loodramen geschoven. ...

Volgens het weerbericht in de krant zou het gaan regenen en toen ik wakker werd stapte ik mijn bed uit en liep naar het raam en schoof het gordijn opzij en een golf van blijdschap ging door mij heen, want het regende, mijn dag is goed en kleedde mij meteen aan, zette een kop thee en at een homp droo...