Verhalen over literatuur

Graaf Garret de Kock is volledig in zijn nopjes met zijn landhuis 'De Haer' op de Haerstraat 125 in Oldenzaal, waar hij al ruim dertig jaar woont. Zijn uitgebreide bibliotheek bevat een schat aan boeken over theologie, esoterie, filosofie, parapsychologie en occultisme. Naast een eerste druk uit...

Het is in het landhuis 'Woelwijk' aan de Zwartewegsend in Tietjerk altijd een gezellige boel, want het wordt bewoond door de deftige, maar niettemin hoogst vrijgevochten Iebeltje van Eysinga en haar meestal melige dienstbode Tietske Warners, die zich iedere dag voor haar meesteres in het zweet...

Niet dat er veel kerkelijke activiteiten in Schettens zijn, maar de journalist van de maandelijkse dorpskrant 'Viaduct' Rauwerd Doys van Mauderic gaat geregeld bij dominee Hedse Alemans langs om nieuwe gegevens te bemachtigen. Het liefste heeft hij schokkende of sensationele verhalen over...

Het is niet helemaal duidelijk waarom de 70-jarige, Nederlandse schrijver Oek de Oude naar Lviv is gereden, maar het heeft hoogstwaarschijnlijk met zijn laatste roman 'Toch nog een rijbewijs' te maken. Hoe mooi hij zijn weg naar het vergaren van een rijbewijs op zijn oude dag ook heeft...

De bloedmooie actrice Anke Veen bestudeert het script voor haar nieuwste film 'Dutch Paradise' van de cineast Peter Greenaway. Af en toe schatert zij het uit van het lachen. 'O, die Peter toch, nog even fantasierijk als voorheen!', verzucht ze, terwijl ze heel deftig uit haar portglas drinkt....

De wereldberoemde componist, organist en harpist Ouwe Feith bewoont sinds enige maanden samen met zijn gezin de oude kosterij uit 1764 op het Kerkpad 1 in Krewerd. Zijn vrouw Hadewieg Brons is een gerespecteerde sopraan en organiste, die liever niet al teveel opvalt, maar van nature wel erg...

Niemand weet precies waar Gekke Angela vandaan is gekomen, maar zij was er zomaar ineens en heel Nuis kent haar inmiddels, omdat zij van Nuis zo ongeveer haar woonplek heeft gemaakt. Overdag gaat zij meestal naar de dorpen in de wijde omgeving, maar tegen de avond keert zij meestal terug naar Nuis....

Wanneer ik geen zin heb, doe ik het doorgaans niet, tenzij het een verplichting is want tja, een verplichte zin is wel even iets anders dan: geen zin hebben vanzelf…en als ik het woord 'loos' erachter zet wordt het ineens een heel ander woord, qua omvang, begrip en inhoud behalve als het om...

(voor Nynke Laverman) Het is hoog tijd. Levensdronken en stuurloos struin ik door de dikke mistflarden, die over de sompige weilanden hangen. Met mijn groene laarzen bagger ik door de wegzakkende aarde. De kreten van meeuwen en kieviten dringen tot mij door en bieden mij houvast. Aan alle kanten...

Op en rond kasteel Oolde dwarrelen de dikke sneeuwvlokken minzaam naar beneden, terwijl Jeroen Klaverblad voor de vijfde keer op de bel drukt en daarna snel in zijn verkleumde handen blaast. 'Godallemachtig, zeg, dat mens zei dat ze er zou zijn en er brandt licht op de bovenste verdieping!',...

Iemand vroeg me laatst hoe het mogelijk was dat ik zoveel verschillende verhaaltjes kon bedenken; ‘Je moet wel over een grote fantasie beschikken.’ Nou zei ik tegen die iemand: ‘Wees maar gerust, zoveel zijn het er toch niet? En ik heb helemaal niet zo’n grote fantasie hoor.’ ‘Dat zeg...

'In Nederland gaat sentiment blijkbaar boven kwaliteit als het om de literatuurbeoordeling gaat', zegt Richard Müller, die van adel is en een kasteel in Stuttgart bewoont en een paar dagen bij zijn minnares Elsa logeert. 'Hoe kom je daar nu bij?', antwoordt de kinderboekenschrijfster Elsa den...

‘Nee, ik wil er niets meer me te maken hebben; ik ben weg.’ Na deze woorden stopte mijn vriendin haar betraande ‘kop in het zand’, zoals de Romeinse denker Plinius de Oudere al beweerde en liet mij perplex achter. Ik boog me naar de kuil die ze met haar snavel al dieper schraapte om een...

Nu Huis ten Bosch al lange tijd in de verbouwingsperiode verkeerd, is de bescherming van het koninklijke object door de marechaussee op een lager pitje gezet. Er rijden veel vaklui heen en weer om het verloederde paleis weer een beter aanzien te geven. De zilvervisjes en de muizen worden verdreven,...

Het gaat de laatste tijd flink bergafwaarts met Sjoerd Kastelein, want hij worstelt met een fikse writers-block, terwijl schrijven zijn lust en zijn leven is. Twee maanden geleden woonde hij nog in hartje Amsterdam, waar hij aan de Universiteit van Amsterdam Nederlandse taal- en letterkunde...

Terwijl het flink sneeuwde, fietste Wiebe Troelstra langs de kolossale, witte landhuizen in het bosrijke Oranjewoud. Naast zijn baan als fietsenmaker ging hij als vrijwilliger voor het Oranjefonds op pad. Zijn vrouw Trijntje vond het gekkenwerk en zeker tijdens deze strenge winter, maar hij wilde...

Ik ben nooit in Caïro geweest en ik heb de stad niet gegoocheld voor eventuele sfeertekeningen. Ik put louter uit een droom, in mijn geval een heldere dagdroom, omdat ik een nachtdier ben. Een ex-vriendin uit een ver verleden was wel in Caïro geweest en daar heb ik nog een foto van. Ze zit daar...

Van Herman Brusselmans is het bekend dat hij tot zeven uur in de ochtend blijft schrijven, kettingrokend en alcoholpimpelend. Dat heeft hem inmiddels een imposant oeuvre opgeleverd, waar je U tegen kunt zeggen, zij het dat zijn onderwerpen en woordkeuzen veelal de straattaal bedienen, maar dat was...

Het vroor dat het kraakte en het oude kasteel stond er verwaarloosd bij. ‘Roep de ridders bij elkaar!, riep de kasteelheer galmend door de zalen. De wind vloog door de vertrekken en hier en daar viel iets om of vloog iets van de muur. De ridders, Griekse huurlingen, stonden er dapper bij....

Nadat Marjan, alias Coco lekker in haar bubblebad was opgewarmd, deed ze haar duurste lingerie en jurk aan en bestelde ze een Chinees gerecht. Ze kust haar opgezette jaguar en ze belt eerst naar al haar vriendinnen, ook Marijke Helwegen, die meteen wil langskomen, maar dat gaat even niet, want ze...

De kleine man was in feite niet zo klein. Tenminste, zo ervoer hij dat niet, nee, hij vond zichzelf qua lengte normaal. R. zat op een avond met zijn gezin in de woonkamer toen de voordeur bel ging. De kleine man keek even naar zijn vrouw, liep naar de voordeur en deed open. Er stonden drie...

Diep in de nacht kwam Eve terug van haar bezoek aan Madame de Sainte Boeuf. Ze keek rond in de armzalige ruimte die hun woongelegenheid bood maar weinig meer dan dat. In het centrum van een stad verdringt alles en iedereen zich. Voor een kunstenaar is het centrum van de stad de plaats om te zijn....

Onze kunstenaar wist niet wat te doen. Hij liep door het atelier en bekeek zijn werk. Hij deed dat wel vaker, maar nu, met de dreiging, de komende uitzetting en het verlies van alles, bekeek hij zijn werk heel precies, alsof hij nog nooit zo helder was geweest. Hij had een vrouw geschilderd, een...

Het huis van de prefect was een eeuwenoud huis. Het keek uit op een van de paleizen van de Koning die in de zomer het paleis bewoonde, het huis keek ook uit over het belangrijkste plein van de stad. Feitelijk, juist dankzij deze positie, was dit het belangrijkste huis van de stad. De salon van...

A Aargrond = aarde die op de grond onder Bomulavie gehaald wordt Aarstuk = landbouwlocatie in de boom, akker Akost = grote zware bijl met een speerpunt B Band-ensi = gezin of familie Blesda = eetbare bes die aan Bomulavië groeit Brombie = zeer agressieve wespensoort, leeft en jaagt in...

Op de steek, waar Elebout ontwaakte uit zijn meditatie, staat de safuun. Deze safuun is in de loop der eeuwen uitgegroeid tot een indrukwekkend bouwsel vol van pracht en praal. Men zegt dat de safuun een eigen leven is gaan leiden en zichzelf heeft laten uitgroeien en daarbij allerlei nieuwe...

Bomulavië is een wereld in de vorm van een eeuwen oude grote boom waarvan de vleugen altijd groen blijven. Het is een statige reus die in stilte zijn dagen slijt onder de zon en nooit lijkt te slapen. Altijd is er wel ergens in de toppen van de boom of diep in de vleugen een nieuwe spruit aan het...

Wanneer ik niets meer te zeggen zou hebben, zou mijn mond gesloten zijn, als ik niks meer te schrijven zou hebben, zouden mijn vingers niet meer het toetsenbord raken, zou ik evenmin een pen ter hand nemen! Maar er blijven altijd onderwerpen die me bezig houden, er blijven altijd dingen gebeuren...

‘Hallo, Ruby aan Aarde, Ruby aan Aarde.’ Hoe lang zweefde zij nu al boven het leven? Toch al gauw een maand of vier. Waarom reageerde er niemand? Ze begreep er niets van. Ze was dood en toch ook weer niet. Als zij naar de linkerkant van haar lichaam keek, zag zij enkel een ivoorkleurig...

De dichter Adam Bintjes loopt tegen de zestig en hij geniet de laatste jaren van zijn poëtisch geploeter enige landelijke bekendheid, wat hij overigens meer dan verdiend vindt. Tien jaar geleden is hij in Stedum komen wonen, omdat het huisje niet duur was en de stilte zeer inspirerend. Hij heeft...