Verhalen

Op het vliegveld van Kerry schrijf ik ‘Dursey Head’ op de achterkant van een geprint routekaartje. Voordat we het beseffen, zitten we bij twee Duitse vrouwen in de auto die elkaar veel te vertellen hebben. Een ananas van de Lidl als beloning vinden ze meer dan genoeg. Ze brengen ons maar liefst ...

De verkoper van de dierenzaak had het zacht-oranje, donzige, kwetsbare beestje voorzichtig tussen zijn wild en angstig fladderende kameraadjes uitgenomen en in een doosje gedaan, dat ik de hele lange weg door de duisternis en de kou in mijn tas had meegedragen naar de bejaardenwoning. Eerder had ik ...

Met grote toewijding deed de oude mandenvlechter nog steeds zijn werk. Hele dagen zat hij gebukt, mand tussen de knieën, bundels riet naast zich. Maar de laatste tijd deden zijn rug en nek vaak zeer. Het langdurig gebogen zitten werd allicht te moeilijk voor die oude spieren. Dikwijls masseerde zi...

Henk Kristalsuiker van Goldenzak was uroloog van beroep. Dat is een zeer mooi beroep. De studie van de mens zoals die van onderen is is een geheimzinnig vak. Urinewegen zijn wonderlijke wegen.Ze vinden uiteindelijk een uitgang. Henk als hij werkte in het ziekenhuis dan droeg hij altijd een bloempo...

Naast mij woont blonde Loes, een struise vrouw met lang blond krullend haar en een knappe verschijning. Ze was gescheiden en ongeveer dertig jaar oud. Terwijl ik de krant zat te lezen ging de huisbel. Wie zal dat zijn, dacht ik. Ik opende de deur en ja hoor, zij was het weer, gekleed in een doorzich...

Die Nacht werd ik wakker! Voor ik uit bed stapte, keek ik op de wekker hoe laat het was. Twaalf uur! Daarna zette ik m’n benen uit bed en liep de overloop op. Bij de trap aangekomen zag ik dat er beneden nog licht brandde. Ik hoorde verder geen geluid en begaf met een gerust naar beneden, ...

De veertiende november is een mistige, nevelige zondag; de eerste mist van het seizoen overvalt ons en de bomen zijn plotseling kaal na weken van een Indian Summer, een onverwachte, stralende nazomer die ons nog geschonken werd. De BoodSchappenPlusBus heeft ons op die dag meegenomen naar een klein,...

Het straatje waar ik woon is een leuk straatje, de stoep is één meter breed. De huizen zijn vlak na de oorlog gebouwd zonder badkamer. Later zijn die er wel gekomen en is de huur meteen verhoogd. Het zijn eenvoudige woningen bewoond door oude mensen. Hun kinderen wonen in de nieuwe wijken. Wat he...

En dan z’n dochter die achter mij zat, daar zou ik op terugkomen. Het gezin van meester H. was met flink wat kroost gezegend. Lida, die bij mij in de klas zat, was de jongste geloof ik. Haar broer Albert had ook bij mij in de klas gezeten. Echter door mijn eerder vermelde gebrek aan inzet en werkl...

Wim de bijbelvorser had gisteren tegen zijn vrouw gezegd, dat er een grote knol in zijn sokken zat en of ze die effen wil stoppen. Alie zou het doen, maar was het vergeten. Tijdens het koffie drinken, zei hij: ''Als ik straks thuis kom van biljarten moeten de sokken gestopt zijn, begrepen?'' Z...

Hij kwam aanstrompelen bij de bushalte. Zijn O-benen deden een hippisch verleden veronderstellen. Schijnbaar in overeenstemming daarmee verklaarde hij: "De paarden die de haver verdienen, krijgen haar niet" en hij liet me in het ongewisse of hij doelde op de miskende verdiensten van zijn echtgenot...

Zoals Jezus van hot naar her werd gesleept en niemand echt over hem durfde te oordelen, zeker die terecht argwanende Pilatus niet, die waste zijn bevende handen in onschuld en hij schudde schuldbewust zijn verkrampte tronie, terwijl hij en-passant naar zijn sexy vrouw knip-oogde, wat ze opving als e...

Wouter vierde de verjaardag van zijn echtgenote Mien samen met Wim en Alie. Wim geeft bijbel les in de gereformeerde kerk en kreeg Wouter zover na een aantal lessen te bekeren. Op een zondagmorgen ging hij mee naar de kerk, maar met een andere bedoeling. Hij had namelijk een mooie fiets achter de ke...

Bij de tweesprong gekomen zag ik mijn verleden aangeduid als “Point of no Return". Er waren twee wegen rondom ons huis. Het ene heette Riverdale. Het andere had de naam duivelspad. Het onderscheid tussen de twee was zo overduidelijk dat er van vergissing geen sprake kon zijn. Twee wegen…, g...

Toen de bloesems her en der in de tuinen met elkaar wedijverden in pracht en schakeringen toonden van helgeel tot oranje en van rose tot paars, vernam ik dat je in de hospice was opgenomen. De heraut van de dood trompetterde, wilde zich tot je nemen en je zou moeten gehoorzamen. Je bleef ongeloofli...

De honderden bonte neonlichtjes van de vele gokautomaten toveren de grote, vierkante ruimte als het ware om tot een soort futuristische kermis, die in tegenstelling staat tot de strenge, solide muren en vensters van het gebouw, die haar klassieke afkomst verraden. Een grijsaard nadert de speeltafel...

Het was prachtig weer, een mooie blauwe hemel met hier en daar een stapelwolkje en al vrij warm. Alle bomen en struiken zitten weer vol met frisgroene blaadjes en de grasvelden zijn bezaaid met die mooie paardenbloemen. Ik reed het dorp uit en zag het mooie vlakke land voor mij. De natuur is weer s...

Ik heb in de gaten dat ik mij teveel erger aan allerlei dingen en als ik mijn verhalen weer eens lees, denk ik hoe kon je dat opschrijven en doorzenden. Waar ik mij ook vreselijk aan erger is, dat sommige familieleden je niet uit laten praten, ze luisteren niet eens. Alleen wat zij vertellen vinden ...

De tijd van de befaamde, maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten, die in plaats van dierbaarder, afschuwelijker voor mij waren geworden en ik had er rondgedoold, tussen d...

Nu de zomer is losgebarsten staan alle deuren van het café open. Het straatje is te klein voor een terras buiten, maar binnen vinden we een plekje waar de zon op valt. Druk is het niet. Achter mij hoor ik wat geroezemoes, vrienden die samen een drankje drinken. Links voor ons rammelt een zwangere d...

Een ouder echtpaar hoorden op de radio een dokter zeggen, dat roken en weinig bewegen, de oorzaak is van vroeg dood gaan. ''Man, snap jij dat nou, jij bent al tachtig en je zit de hele dag op je kont en je bent zo gezond als een vis.'' ''Je zegt het al, ik eet vaak vis. We gaan twee keer p...

Dat schrapen van de keel was ook een belangrijk ingrediënt van een grap die hij eens vertelde. Het ging over een weddenschap tussen drie mannen waarbij degene zou winnen die de grootste fluim, dat woord bezigde hij, kon produceren. De eerste, een stevige gezette man, schraapte zijn keel en spoog ee...

Tijdens mijn ronde door de plaatselijke supermarkt, trof ik onderweg in een van de gangen een oudere vrouw, die ik voor de schappen met het zoete beleg zag staan. Ik zag haar niet tot een keuze komen - ze leek te twijfelen, niet te weten wat te kiezen. Het maakte dat een keuze er niet van kwam. D...

Mijn hobby om naar de wolken te kijken ging vandaag, de tweede Pinksterdag, volledig de nattigheid in, de hele dag gestadige regen. Ik ben de deur niet uit geweest, maar ik zag wel een duif vlak voor mijn raam in de dakgoot neerdalen en toen ik naar het raam toeliep bleef de duif mij gewoon aankijke...

Het toeval wilde die dag dat ik op de zitplaats die ik altijd bezette als ik terugkwam van mijn vriend, een ring aantrof; deze lag daar min of meer onopvallend, maar zijn aanwezigheid kon me toch niet ontgaan. Hij bleek bezet te zijn met een guirlande van kleine, schitterende, lichtpaarse steentjes....

Het was een prachtige zomeravond en nog zwoel. Wouter had zin nog een ommetje te maken in het park. Mien: ''Het al tien uur man en het wordt al donker.'' ''Nou en, dat is juist romantisch, darling.'' Ze liepen richting park aan het einde van hun straat. ''Kijk uit Mien, niet langs het...

''Lekker weer schat, zullen we langs de weilanden gaan?'' ''Weet je dan wel de weg terug, vorige keer kwamen we in het bos terecht, weet je nog?'' ''Maak je maar niet bezorgd, ik weet nu de weg. Ik heb je nog vergeten te zeggen, dat ik vanochtend een telefoontje kreeg van de kabelmaatsc...

Na het ontbijt van twee bruine boterhammen met kaas, vertrok Piet zittend op de bok van zijn paard en wagen om boodschappen naar zijn klanten te brengen. In zijn beige kruideniersjas is hij een bekende verschijning met zijn lange donkere baard en snor. Hij heeft plezier in zijn werk. Niet achter de...

September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen. De Kampina is met gras overwoekerd, waar eens heide was, is nu gras alom. We bereiken de Beerze, de li...

Vreselijk zat was ik het nog bij mijn ouders te wonen in die van hout opgetrokken boerderij met slechts één vertrek, waarin soms ook nog de kippen en een varken binnen kwamen lopen. Mijn ouders sliepen op stro in een met doeken afgesloten ruimte en mijn elf broertjes en zusjes lagen kriskras ergen...