Levensplan
Niet langer leef ik
voor het verhaal
ik mag beginnen
met het verhaal,
mijn leven....
Wanneer ben je eigenlijk iets? Wanneer je er de erkenning voor hebt genoten?
Is iets pas realiteit als het bevestigd is? En zo ja, waar baseert het bewijs zich dan op?
Ik praat mezelf klem in mijn hoofd, besef dat deze monoloog nergens heen gaat, en staak hem, voordat hij mij staakt.
Niet langer verlies ik mijn focus op de realiteit, doordat er zoveel wolken voor zijn gaan staan.
- De gefantaseerde realiteit in een doosje opgeborgen, misschien voor later.-
Als een soort nep anti-depressivia die mij het hoofd op hol brengt. Immers als ik later oud, grijs en bejaard ben, zal ik me toch moeten zien te vermaken....
Nu is het tijd voor de naakte waarheid, het leven aan de rand van de afgrond.
Ik sta niet langer te dansen op de rand, flirtend met de grenzen tussen het leven en de dood.
Ik heb mijn kleren rechtgetrokken, en probeer een plan op te stellen.
een plan.voor mijn leven.
of een leven,
voor mijn plan....
Geplaatst in de categorie: individu