Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

SKUTSJESYLE

Een moderne Robinson Crusoe aan boord van het skutsje 'het Bruine Leven'.

Aye aye maatje daar ga je dan jongen! Foppe stapt aan boord van het honderd jaar oude skutsje 'het Bruine Leven' van de moeder van Simone van dsw pi. We zijn wel met 16 man. De broer en zus van Simone besturen de boot. De boot is van staal en weegt 33 ton en heeft een hanomag diesel motor van 48 pk. Terwijl ik dit typ begin ik weer duizelingen van de golven in mijn hoofd te voelen, het schermt beweegt als een skutsje.
Dat was een pittig dagje!

Eerst moest ik mij veilig voelen. Ik lag alleen op bed in de kajuit achter het roefke. Geluiden dringen tot mij door, het gepraat, het watergeklots en de dieselmotor die zachtjes bromt. Als in de buik van mijn moeder voel ik mij, heerlijk rustig en veilig en ontspannen, ik denk eindelijk eens niet meer na. Het is fijn en een spannend avontuur maar ook wel rustig en gewoon tegelijk, vertrouwd voelt de energie aan.

Het weer is prima, de stemming opperbest. Het is twintig graden en een mooi windje. We varen door naar Eernewoude en dan een meer op. We leggen aan op een onbewoond eiland waar ik Vrijdag Niels tegenkom en die wil mij kielhalen en muiten die zoetwatermatroos. Later moet Niels als een gek aan de touwen hijsen om de grote zeilen aan te trekken. Er staat een harmonicatrekzak op de witte zeilen van drakarnylon.

Vroeger waren die zeilen bruin van een smeerseltje met teer als bescherming. De boot is overigens zestien meter lang en heeft een zwaard aan de zijkant om rechtdoor te gaan en geen kiel en een diepgang van veertig centimeter. Wel een groot roer en die krijg ik later ook in handen. Als een kleien kapitein Rob sta ik daar en probeer te sturen, maar je moet de andere kant opsturen als je denkt en dat snap ik niet zo goed. Wel vind ik het een machtig gevoel.

Maar, maar, dan komt het: we varen met twee zeilen het meer op. Zelf draai ik aan het rad om ze te hijsen en houd het touw stevig vast. Maar het is te zwaar voor mij helaas… gelaten kruip ik weer in het gezellige roefke waar ik al tekeningen maakte en foto's nam. Nu word ik niet helemaal lekker, de boot beweegt nogal, nee dit is niets voor mij man! Fierstene te roeg! Wat duurt het ook lang zo'n dag en dan al die mensen om mij heen met hun gebabbel, het wordt draaierig in mijn hoofd en ik steek maar weer een sjekkie op.

Eindelijk komen we weer in rustiger vaarwater terecht en dan ineens terwijl ik weer in de veilige boeg lig zijn we er. Skutsje syle is myn nocht. Je wordt er rustig van en je bent buiten en dat is wel eens goed voor een overspannen doctorandus die nooit met vakantie gaat. Zeilen kan ik niet maar een beetje schrijven wel, nu net vers van de pers na het eten in tien minuten tijd. Dit was mijn aantekening in het logboek van mijn pi-jaren. Een heel fijne dag die bijzonder was, het virus van Simone heeft mij aangestoken en ik kom graag terug!

Schrijver: foppe oostenbrug, 23 juni 2008


Geplaatst in de categorie: vakantie

2.5 met 8 stemmen 726



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)