Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

RECENSIE (KOKEN MET PACO)

Maar weer eens buiten de deur eten. Logisch, het was mijn kookbeurt en mijn Bretonse panfrietjes op basis van gekookt elandsoor op een bedje van gestoofde brandnetels had te lang in de oven gestaan. Voordeel was wel dat ik per direct mijn schuur opnieuw kon teren.

Samen met compagnon Ab zit ik in een restaurant in Volendam. We zitten aan een mooie tafel uitkijkend op een ambitieuze landelijke steeg met veel potentie voor de toekomst.
Links van ons een schilderij aan een geel behangen muur. Op het schilderij is met veel passie een dood varken, van boven tot onder opengesneden, hangend aan een katrol gesitueerd.
Het geeft ons een uitstekend beeld van de inwendige machinerie van een varken.
Ergens rechts van het varken zie ik een man met een hakmes.De man lijkt zelf op een varken.

Eigenaar Klaas ziet ons kijken en wijst met trots op de prent. 'Mooi hè? Eind achttiende eeuw. Let eens op de details. Ze konden er wat van hè? Toen al.
'Hangt dat daar om de honger op te wekken?,' vraagt Ab.
'Nou, eigenlijk wilde ik een schilderij van een vis daar hebben maar dat is toch een stuk minder spectaculair. Minder inwendige onderdelen, zal ik maar zeggen. Ik bedoel, dan valt er toch een stuk minder te zien.'
Ab probeert hem uit te leggen dat een in tegenlicht geschilderd bord erwtensoep ook heel goed zou uitkomen op het gele behang. Mijn suggestie om, om het bord snert heen, een lichtpaars bos te schilderen in vals licht, wordt goed door Klaas ontvangen.
'Als je het raam dan openzet zie je door de weerschijn de snert drie keer geprojecteerd,' merk ik ten overvloede op. Dat geeft een ruimtelijk effect.'
Klaas schrijft het op.Hij gaat er iets mee doen, zegt hij.

Als voorgerecht kiest Ab de op het vel gebakken palingmoten, overgoten met een lichte suggestie van met terpetijn geflambeerde kokoskoeksiroop.
Daar kun je geen buil aan vallen.
Zelf neem ik de met de hand in Ijsland gevangen stafmakreel besprenkeld met een licht mousserende rabarbermoes. De makreel werd door de rook van een onlangs in werking getreden vulkaan gehaald en dat is te proeven.
Ik drink er een Cola on the rocks bij met een geitenwollen afdronk met een zweem van iets te lang gelegen kabeljouwfragmenten.

Alles bij elkaar een fantastisch restaurant hoewel er ook nog wel wat kleine tekortkomingen moeten worden weggewerkt.
Zo zou het bijvoorbeeld handig zijn dat je het toilet kan doortrekken zodat je niet hoeft te worden geconfronteerd met de afterparty's van collega-eters.
Verder zou een werkende kraan alsmede een handdoekje niet misstaan.
Daarnaast zou het slot van het toilet wel eens een spuitje olie kunnen gebruiken zodat Ab de volgende keer niet via het raampje naar buiten hoeft te klauteren omdat hij de deur niet openkreeg.

Kortom; deze nieuwkomer krijgt een 8- van mij, met een neiging naar boven als aan bovengenoemde tekortkomingen snel iets wordt gedaan.

Vooralsnog: gefeliciteerd!

Schrijver: paco, 3 september 2010


Geplaatst in de categorie: voedsel

3.2 met 5 stemmen 502



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Fred
Datum:
4 september 2010
Doe mij maar een patatje oorlog met een zweempje versuikerde bermzurebomgordelroosblaadjes.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)