Tablets, ipads, laptops en MP-spelers
Ik reisde onlangs weer eens met de moderne locomotief over de oude spoorrails door het alom bekende Nederland. Er bestaan speciale stilte-coupés, waar niet alle mensen zich op hun gemak voelen, want een silentium is natuurlijk een kloosterregel en het is dan ook heel merkwaardig dat de NS dat gedeeltelijk hanteert. Zou de directie misschien voor een groot deel uit vrome roomsen bestaan? Soms doorbreken ouderen die regel zonder argwaan, waardoor er altijd wel een klein, jeugdig Hitlertje opstaat, om de grijsaards te wijzen op de strenge regel, die op ieder treinraam netjes is geshowd. Ik voel me dan altijd plaatsvervangend schaamtevol voor die brute onderdeur. Krijg de neiging om als een gek te gaan krijsen, maar hou me in, droevig naar buiten kijkend, maar ondanks de snelheid zie ik toch nog enkele hertjes, waardoor de treinreis weer opbloeit.
Maar de stilte-coupés zijn allang weer overbodig geworden, want tegenwoordig zit bijna iedereen te staren naar een of ander electronisch apparaat, de vingers gaan sneltoetsend op en neer, buren genieten van hun gratis internetgebruik op hun laptops en jongeren luisteren naar popmuziek via geavanceerde luciferdoosjes. Niemand durft nog contact te maken met de daadwerkelijk anderen, laat staan hen even in de ogen te kijken, als dat al kan, want de meesten dragen zonnebrillen of andere camouflagemiddelen. We creëren met z'n allen een samenleving, die autisme, narcisme en egoïsme bevordert. Blijkbaar konden we niet direct met elkaar communiceren, maar dat het indirect wel gaat lukken is een fatale illusie, die ons allen dreigt mee te zuigen naar de ondergang van het straks onwrikbare eenzaamheidslijden.
Natuurlijk kunnen die apparaten, als het goed is, ook isolementen doorbreken, maar ik vrees volgens mij terecht dat er een grotere massa mensen zal zijn, die juist door al die schijncommunicatie in de emotionele kou komt te staan en in ernstige, geestelijke problemen zal komen. De natuurlijke, erotische aantrekkingskrachten worden in een modern, onderdrukkend, timide jasje gestoken. Mensen durven elkaar straks niet meer echt aan te raken en als ze het toch onverhoopt doen, dan maken ze rare toetsbewegingen, wat tragisch genoeg afstotend gaat werken, waardoor lichaamsgerichte therapieën in de toekomst zeer populair zullen worden, maar het valt te vrezen dat vele techniekverslaafden al te ver heen zijn om nog gered te kunnen en willen worden. Voor hen valt het te hopen dat hun surrogaat menselijk contact intact blijft.
Geplaatst in de categorie: actualiteit