Glimlach
Zij weet donders goed dat haar tijd er bijna op zit, klampt zich vast aan mijn wekelijks verschijnen. Soms valt ze om en wil ze het niet weten, geheimpje dat ik moet bewaren.
Vandaag wist ze niet meer welke dag, verslapen bracht ik haar terug naar bed, dankbaar de rust trok ik gordijnen naar vergetelheid. Een taske thee met koekjes, drie lieve kusjes, alles is gedaan, de vuilniszak buiten.
Die glimlach neem ik mee op mijn fiets, naar huis.
Geplaatst in de categorie: afscheid