Maandagnachtklus
Diefstal is van alle tijden, maar de buit wordt alsmaar groter en de verdediging van de musea, zo blijkt al jaren, laat veel te wensen over. Via 'De wereld draait door' vernam ik dat er zeven topstukken zijn gestolen uit de Kunsthal in Rotterdam, schilderijen van Pablo Picasso, Henri Matisse, Claude Monet, Paul Gauguin, Meyer de Haan en Lucian Freud. Die Meyer de Haan kan me gestolen worden, want die zegt me niets. Ik wens ze er veel plezier mee. In het genoemde televisieprogramma werd ook laconiek gereageerd en was er ergens wel begrip voor de boeven, want wie wil nu niet één van die kunstwerken boven zijn luilekkerlandbank zien hangen. Het is professioneel gedaan, ja héhé, snuggere recherche, dat is altijd zo bij geslaagde overvallen. Verder roept de politie mensen op zich te melden als zij iets verdachts hebben gezien. Willem van om de hoek belt de politie en zegt, dat zijn teckel enkele keren alarmerend heeft geblaft, maar dat kon ook tegen een vrijend stelletje in de bosjes geweest zijn, dat weet hij niet goed meer, want hij had ém al aardig zitten. Wel schreeuwde er nog iemand met een Grieks accent 'Moet die lelijke Picasso nou echt ook mee?', maar Willem dacht er geen kwaad van. Een andere schreeuwlelijk antwoordde nog 'Moet ik deze Gaugain op je kop kapotslaan, oelewapper, het gaat wel om de pingping hé, niet om jouw kunstkennis!'. 'Sorry, Tom Cruise, geintje!', reageerde de eerste. Willem was allang blij dat zijn teckel een grote behoefte had gedaan. Hij was trouwens nog nooit in de Kunsthal geweest, hij keek liever naar de kunstvormen van types als Tatjana Simic en Katja Schuurman.
De gestolen werken waren trouwens eigendom van de familie Cordia, ooit verzameld door de rijke havenbaron Willem Cordia (1940 - 2011) en zijn erudiete gemalin. De waarde van de bewuste werken varieert van 50 tot 100 miljoen euro. Soms kunnen de dieven hun buit nergens kwijt en vernietigen ze de sporen uit pure frustratie. Van dat scenario krijgt iedere schilderskunstliefhebber slapeloze nachten. Zet dan op een genadevolle maandagnachtklus de gestolen buit ongezien terug voor de ingangsdeuren van de Kunsthal. Dan tonen jullie dat jullie als cultuurbarbaren toch nog beierende ballen hebt. Krijgen jullie ook een keer positieve aandacht! Het is alom bekend dat gestolen kunst van hoog niveau nergens afnemers heeft. Wat te denken van de wraak van de desbetreffende kunstenaars, die jullie botweg en onnadenkend duperen? Daar zou ik maar niet te licht over denken, want paranormaal gezien heeft dit grote effecten voor jullie zielenrust, als die er al ooit zal komen. De schilderijen zijn miljoenen waard, maar omdat er geen afzetmarkt voor is, hebben jullie heel veel moeite gedaan voor een flink krabbende kat in de zak. Een kleine juwelier had meer opgeleverd, al is dat karmisch en actueel gezien even verfoeilijk en lafhartig. Misschien kunnen jullie jullie diefstalintelligentie eens omkeren in verdienste-intelligentie!
De directrice van de Kunsthal, de diep geschokte Emily Ansenk, noemde jullie brutale roofactie 'heftig!', terwijl ze ergens in het buitenland vertoefde. Ik denk, wat zwak uitgedrukt voor een directrice, dus fantaseer ik filmisch door en verdenk ik haar als opdrachtgeefster. Ze zat vast ergens in China om al deals te klaren en inmiddels zijn de schilderijen in kokers opgerold per vliegmachine al geland. De Chinese maffia betaalde grof geld, al was het vele malen minder dan de werkelijke waarde, het gaf jullie en poor Emily (bezongen door Hot Chocolate) weer financiële armslag en de sporen waren zo professioneel uitgewist, dat het juiste effect rond was. Niemand verdenkt natuurlijk mevrouw Ansenk, behalve ik natuurlijk, want ik waan mijzelf graag een beroemde detective. Als auteur zie ik er meteen een literaire bestseller in en droom ik al in de onderhandelingen met Oliver Stone voor de verfilming, met mezelf in de rol van één van de kunstroofdieven, die natuurlijk uiteindelijk als enige berouw toont en heroïsch na Rambo-achtige gevechten met de andere dieven en de Chinese maffia de onschuldige kunstwerken weer ongeschonden terugbezorgt, terwijl prettig getimed Emily mij in haar armen sluit, waarna ik als een kunstminnende held verdwijn in de nacht.
Emily in tranen achterlatend. Dubbelbeloond. Eenzaam zonder mij.
Geplaatst in de categorie: schilderkunst
Kunsthal-schilderije
152
Geef je reactie op deze inzending: