Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Bling Bling

Ik heb vanochtend afscheid genomen van mijn tweewieler. Toen ik op mijn weg naar het station bergopwaarts (nou ja berg?) fietste trapte hij plots door. Enige beweging voorwaarts was er niet meer in te krijgen. De ketting is versleten, de tandwielen ook, waren plots roestig geworden ondanks het dagelijkse gebruik. De pekel van de afgelopen dagen had zich er gemeen ingevreten.

In de constructie van deze fiets liggen ketting en tandwielen open en bloot op de fiets. Dat is erg handig voor het onderhoud aan de fiets. Maar ik moest ze in die jaren wel met een grote regelmaat vervangen omdat ze, zonder de bescherming van de kettingkast, heel erg snel versleten. Deze keer had ik daar te lang mee gewacht. Misschien deed ik dat wel bewust, omdat ik het vervangen van deze onderdelen te duur vind. Het is zuur geld! Of misschien deed ik dat wel omdat ik deze fiets misschien eigenlijk zat ben. Of omdat ik verlang naar een minder dure meer degelijke fiets, naar zo’n oer-Hollandse bakfiets waar de Duisters ooit mee aan de haal gingen.

Het beweegbare stuur van deze fiets was destijds een spectaculaire vondst. Het was, denk ik, de bedoeling van de fabrikant dat je wat comfortabeler op je fiets kan zitten als het stuur een beetje mee kan bewegen en de hobbels neutraliseert. Maar als je bergopwaarts wat wil aanzetten dan gaat er echter veel kracht verloren. Dat had men bij de ontwikkeling van deze fiets niet bedacht.

Op de plaats, waar het stuur aan het frame gemonteerd was, werd het in de jaren steeds beweeglijker. Maar ik had daarmee leren omgaan. De fiets kostte destijds wel 3500 gulden. Ik had hem op de valreep gekocht, in het Guldentijdperk, nog vlak voor we kinderen kregen. Een hele bak geld was het wel voor een rijwiel. In die tijd kon dat nog. Het was dan ook niet zo maar een rijwiel, het was een echte handgemaakte Koga Miyata, een zorgvuldig gemarketteerde terriër waarmee je zo de wereld mee rond kon fietsen, zo’n fiets die wel een heel mensenleven zou meegaan.

Ik herinner me dat de lak al in de eerste week was beschadigd. Dat verbaasde me wel, omdat de Giant, waarop ik die jaren daarvoor fietste, geen enkele lakbeschadiging had opgelopen. Dit merk stond toch voor de betere kwaliteit fiets?? Ook kwam ik er snel achter dat het systeem voor licht niet werkte. Het wieltje, dat op de band hoorde te draaien, schoof steeds over de band, waardoor er geen elektrische impuls werd afgegeven en het voor- en achterlicht het niet deden en eigenlijk nooit hebben gedaan. Dit was echter eenvoudig oplosbaar met een lampje, op batterij, van de Hema. Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling bij zo’n dure fiets. De zadelpin is bij gewoon gebruik in die jaren tot 2 maal toe afgebroken.

Ik kocht deze fiets toen we met de gedachte speelden ooit zelf de wereld rond te fietsen. We waren tot die tijd fervente vakantiefietsers. We trainden het hele jaar door voor de zomerse fietsvakanties in Europa. We droomden toen van kinderen en van nog grotere fietsreizen. Ik verslond alle boeken van Frank van Rijn, de welbekende wereldfietser. Toen we kinderen kregen kwam de klad er snel in. We gingen soms nog wel naar de beurs om sfeer te proeven en zagen daar “diehard”-vakantiefietsers een betoog houden deze hobby met kleine kinderen vooral voort te zetten. Dat dat zo leuk is. Ze schreven er zelfs boeken over: fietsen met kinderen. Dat zagen wij echt niet zitten. Ja, misschien op termijn, ooit, als de kinderen groot zijn.

Het is er dus nooit van gekomen om met deze fiets op fietsvakantie te gaan. In deze fiets leefde alleen de droom om de wereld rond te fietsen voort. Het gebruik van deze fiets was moet ik eerlijk zeggen geen nachtmerrie, het draaiwerk deed het erg goed, maar de onderhoudskosten vielen me wel erg tegen en de frequentie van onderhoud. Ik denk toch ook dat ik niet ver was gekomen met deze fiets als we wel de grote wereld waren in gefietst.

Ik heb besloten om ketting en tandwiel van deze fiets niet meer te vervangen. Het is klaar. Voor mij geen Koga meer. Teveel bling bling. Ik droom nu andere dromen. Ik wil nu een fiets die heel blijft, een duurzame fiets, waarvan niets zo maar afbreekt of beschadigd raakt, een fiets die vooral doet waarvoor hij gemaakt is, zo’n stalen ros waarmee ik kromgebogen tegen de wind in kan trappen, één die mij ten alle tijde van A naar B brengt. Hebben ze in Duitsland ook een markplaats.nl? Misschien staat er nog wel één te koop?

Schrijver: De Hertog, 14 december 2012


Geplaatst in de categorie: economie

2.3 met 3 stemmen 2.896



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)