Tweeslachtig
Ontroerd gewonde parkieten verzorgen, maar wel in staat tot traag slachten van een varken. Of voldoende gedreven om op internet moeiteloos redeloze scheldpartijen of klaagzangen te plaatsen, maar wel een mooie rouwbrief schrijven. Lichte en donkere kanten van mensen bestaan in wisselende combinaties. Gelukkig overheersen edelmoedigheid, gevoel voor naasten, en neiging tot nederigheid. Voor de omgangsvormen op internet geldt dat ook.
Is gedrag gebonden aan een leeftijdscategorie? Helaas ben ik geen socioloog. Maar wel melden echte onderzoekers, dat vooral babyboomers in grote getale internet bevolken met dagboeken, blogs, al of niet boze commentaren, en andere pogingen tot literaire doorbraak. Mogelijk hebben zij daar ruim tijd voor door pensioen, vroegpensioen, deeltijdwerk, of anderszins.
Los daarvan, zijn er altijd schrijvers, die gevoelig schrijven over naastenliefde en respect, maar die bij kritiek of tegenspraak, onbarmhartig en kil kunnen uithalen. Gelukkig zijn dat uitzonderingen. Hoewel ik een fout voorbeeld heb. Zo spreekt mijn achternicht Thera, uitvaartleider van beroep, vaak mooie, stichtelijke woorden bij begrafenissen. Velen huilen dan van ontroering. Een paar uur later verzuipt Thera net zo gemakkelijk pas geboren katjes, omdat zij voor de aaibare vachtjes geen ruimte heeft op haar woonboerderij.
Op de site woordenstromen.nl tref je deze extremen nauwelijks aan. Vreemd eigenlijk, omdat virtuele paradijzen op internet niet bestaan. Toch is het op deze onbekende schrijfsite opvallend rustig. Stomtoevallig kwam ik erop terecht tijdens virtuele zoektochten voor andere onderwerpen. Schrijvers bejegenen elkaar daar op inhoud of vorm, in soms scherpe, milde, of juichende bewoordingen. Niks bijzonders, zou je zeggen.
Maar nooit mokken op deze schrijfsite langdurig van boosheid vervulde schrijvers over een kritisch commentaar. Zelfs al is een reactie niet onderbouwd met argumenten uit boeken of wetenschap. Ook kort omschreven gevoelens worden geaccepteerd, uiteraard binnen fatsoensnormen. Een paar uur lang bezocht ik deze site. Ik las er uiteenlopende bijdragen van schrijvers over geschiedenis, heimwee, respect, liefde, of filosofische zaken.
Voor amateurschrijvers betekent zo’n schrijfsite extra veiligheid, waardoor woordenstromen.nl een publiek platform vormt voor allerlei typen schrijvers. Dus ook voor meer spontane, minder ‘literaire’ schrijvers, die hun levensvisie op eigen wijze verwoorden. Nu ja, de tegenstellingen zijn soms scherp. Liefhebbers van siervissen krijgen ironisch commentaar van vishaters. Ach, een dergelijke wisselwerking doet niet echt zeer en hoort bij een volwassen site.
Weinig sites bieden een zo correct evenwicht, en een zo veilige plek om het schrijven te beproeven, zonder dat schrijvers, mentaal gekielhaald worden door wraakzuchtige medeschrijvers. Of onbegrijpelijk laag worden gewaardeerd als ‘straf’. Woordenstromen.nl is al met al een goed podium voor schrijvers. Geloof het of niet, maar de site is onvindbaar, ook na lang zoeken. Ik had blijkbaar geluk met die ene treffer.
Ik dacht na mijn zoektocht nog eens na over ruzietjes op schrijfsites. En trof elders op internet wijze woorden. ‘Soms worden mensen boos terwijl je alleen maar een mening uit die verschilt van de hunne, of een voorkeur van jezelf aangeeft. Zorg ervoor dat je niet handelt vanuit een verlangen om macht uit te oefenen of te manipuleren en laat hun boosheid geen pijn in jou activeren.’
Bron: mariannuh.blogspot.nl
Geplaatst in de categorie: psychologie
Mariannuh.blogspot.nl trof ik aan op de eigen weblog van Hendrik, die van deze site een 'volger' is, volgens een lijstje op zijn blog.
Zo zijn er hele volksstammen die digitaal tekeer gaan tegen cyberpesters en een respectvolle houding tegenover andersdenkenden preken, maar zelf compleet uit hun dak gaan als ze kritiek te verduren krijgen. Managers en politici worden door hen wekelijks neergesabeld, maar ondertussen is geen moeite hen te veel om mensen, met wie ze vaak zelf conflicten zijn aangegaan, met allerlei pseudoniemen te treiteren in de hoop dat hun opponent de pijp aan Maarten geeft.
De gespletenheid van veel internetters geef je dus treffend weer. Een minpuntje kan zijn dat je verwijst naar sites die niet bestaan, zoals woordenstromen.nl en mariannuh.blogspot.nl. Waarschijnlijk wil je daarmee aangeven dat de ideale situatie waarbij bloggers elkaar volledig respecteren gewoon niet bestaat. Daar heb je gelijk in. Wat dat betreft ben ik ook niet optimistisch. Het bestrijden van anderen zit de mens in het bloed. Het internet is niet meer dan de virtuele verdubbeling van de strijd die met knots en speer is begonnen, en misschien ook wel zo zal eindigen :-)