Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Twee heren.

‘Dezer dagen stuurt de overheid de keuzes die wij, vrij en zelfstandig, menen te maken door onze portemonnee te beheersen.’ Deze gedachte bleef hangen, nadat ik een vrouw had ontmoet op een zandpad tussen de boerderijen, waar ze haar collie uitliet, gehuld in een joggingpak en zonder haar kindjes. Een oppervlakkig contact was al gelegd via haar prachtige hond, en deze keer sprak zij mij aan: ’U wandelt hier veel hé?’

Hoe we het over geld kregen kan ik me niet meer herinneren. Misschien omdat het ons beiden bezighield? De vrouw vertelde mij dat zij en haar man zoveel verdienen dat ze niet in aanmerking komen om een huis te huren. Ze vertelde dat de belasting hun vermogen mag inkijken en vervolgens besluiten kan dat je in staat bent een hypotheek af te sluiten. En zo moet zij drie dagen in de week werken, als moeder van twee, nog niet schoolrijpe kinderen. Twee dagen werken is haar ideaal, als ze goedkoper hadden kunnen wonen. Dat dit haar dwars zit, was duidelijk.

En zo vertelde ik haar hoe ik geld heb gespaard met een inkomen van krap 900 euro netto per maand voor twee personen; gespaard door tv, radio en vaste telefoon af te zeggen, alle abonnementen op te zeggen, behalve internet, niet meer naar de Natuurwinkel voor biologisch eten, geen tweedehandse kleding meer kopen en geen snuisterijen. Vervolgens vindt de belastingdienst dat ik 600 euro kan betalen omdat mijn - van mijn uitkering gespaarde - vermogen ietwat boven de 1000 euro is. Dat dit mij dwars zit, was duidelijk.

‘Sociaal huren’ lijkt overigens ook niet meer dan een woord. Want op sleeptouw van dit hardwerkend jonge echtpaar, slopen de woningbouwcorporaties de goedkope huurhuizen. Onze stad is dezer dagen een bouwput. Dus ook de minder bedeelden mogen, tegen wil en dank, boven vermogen wonen met huursubsidie, een vriendelijk ogend koekiemonster dat je het dak boven het hoofd wegvreet, onder het mom van een tegemoetkoming. Ik ben een van de laatste mensen in onze stad, die nog écht goedkoop woont. De nieuwe armoede zit verslagen in een luxe koud huis, dat van buiten schittert, maar van binnen is het licht uit.

Het zou niet verkeerd zijn eens pas op de plaats te maken ter overweging dat wij, niet alleen geen twee heren kunnen dienen, maar dat een van hen ons niet goed gezind is.

Schrijver: Qieneke Elzenhout, 15 september 2013


Geplaatst in de categorie: economie

4.0 met 1 stemmen 186



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)