Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

. . . ick evenzeer nogh van jou

Dat overkomt je blijkbaar als je ouder wordt. Naast een steeds meer in de gaten lopende vergeetachtigheid heb je overdag of ’s nachts onverwachts flashbacks uit vroeger jaren. Neem nou het voor mij nog onverklaarbare feit dat mij, zo maar uit het niets, de laatste twee regels van een oud Middelhoogduits minnelied te binnen schoten, waarvan wij de gehele tekst op de middelbare school in de literatuurles hebben moeten leren. In Wikepedia (waar anders, want zo diepgaand is mijn geheugen al geruime tijd niet meer) mocht ik met een gevoel van blijde herkenning lezen, dat het hier ging om regels uit een minnelied van een onbekende Duitse auteur uit de twaalfde eeuw, waarvan het origineel in de bibliotheek van het Tegernsee klooster wordt bewaard. De tekst ervan luidt:

Dû bist mîn, ich bin dîn:
des solt dû gewis sîn.
dû bist beslozzen
in mînem herzen.
verlorn ist das slüzzelîn:
dû muost immer drinne sîn!

Verbazend vind ik, dat er in negen eeuwen op het emotionele vlak van de beleving van verliefd zijn en liefhebben nagenoeg niets is veranderd; de culturele achtergrond, de invloed van de kerk van ieder willekeurig land en de rol van de vrouw door de loop der eeuwen heen tot en met haar tegenwoordige geëmancipeerde status in vele culturen even buiten beschouwing gelaten. Ook vroeger was de man bereid om door heldhaftige strijd of anderszins in de gunst van zijn aanbeden jonkvrouw te komen. Ook ik was vroeger, heftig verliefd, bereid om capriolen uit te halen om moeders voor mij te winnen. Vandaag, na 55 jaren huwelijk weet ik alleen met zekerheid, dat “het sleuteltje is verloren en zij daarom voor altijd in m’n hart zit opgesloten”.

In het eerste kwart van het volgende jaar hoop ik 80 jaar oud te worden en dan nog steeds samen met mijn lieve wederhelft van onze oude dag te mogen genieten. Dat zal dan o.a. geschieden op de nuchtere manier die haar (gelukkig) meer eigen is dan mij. Zij maalt om het feit hoe een en ander vroeger in minneliederen werd bezongen. De hoofdzaak is ook voor haar om samen zo lang mogelijk met een zo redelijk mogelijke gezondheid bij elkaar te blijven; ook zij zou mij geen dag willen en kunnen missen. Deze speciale gevoelens van verbondenheid zijn nog steeds wederzijds. Zou ik voor haar Hertog Jan van Brabant citeren: “Entzwischen Mase unde dem Rine is kein schoner danne dù mine”, dan zou reageren met: “Lief - zet jij even een bakje leut?"

Schrijver: Günter Schulz, 19 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: liefde

3.9 met 8 stemmen 231



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
16 november 2014
Email:
gabrielamommersyahoo.com
Ja Joanan, nu je het zegt, qua schrijfstijl zou Günter zomaar jouw leeftijd kunnen zijn.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
11 november 2014
En zelfs vele en vele eeuwen eerder waren wij mannen de wanhopige, heroïsche en gepassioneerde aanbidders van het schone vrouwvolk. Zij konden ons al in den beginne maken en breken met hun speciale sexappeal en hoogst handige, geraffineerde versiertrucs. Ze zijn de drijfveer van onze werklust en artisticiteit.
Toch moeten we niet steeds overdrijven, want ergens zijn wij als mannen net zo begerenswaardig, maar dat moeten we nog leren integreren. We lopen zeker achter, ook al denken we van niet.
Word jij echt al tachtig? Ik had je qua schrijverij veel jonger geschat. Je bent jong van hart gebleven. In dit compliment!...
Naam:
Günter Schulz
Datum:
27 oktober 2014
Lief van jou: uitroepteken.
Naam:
J.de Groot
Datum:
27 oktober 2014
Ik zing mijn lied voor jou alleen: punt!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)