Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Een wandeling uit mededogen met onze stadsbomen.....

Tegen het decor van mijn vele, voorbije, eenzame zwerftochten, de Bibliotheek aan het Koningsplein te Tilburg, tussen de boeken die zich veelbelovend aaneenrijgen alsof zij de illusie willen scheppen dat zij alle iets nieuws te bieden hebben, waren we samengekomen: vijf oudere dames en twee aardige heren, zeer begaan met de natuur in de stad en met het bomenbestand dat de welhaast deerniswekkende stad, mijn geboortestad, herbergt en dat inderdaad, zoals zou blijken, slechts deernis kan verwekken.
De gemeente-ambtenaren hebben in hun uiterst gebrekkige beleid weinig oog of gevoel getoond voor de noodlijdende natuur en veel bomen zijn op sterven na dood of aangetast; de stammen tonen wonden en ziekten.
Welhaast teder betast tijdens onze wandeling een van onze gidsen het blad van de zilverlinde, inderdaad zilverig en zacht en hij noemt de bomen bij hun Nederlandse en Latijnse namen: "Platanus Acerifolium", "Aesculus Hippocastanum", zoals mijn goede zus, toen nog leerlinge aan de Middelbare Land- en Tuinbouwschool, placht te doen als zij mij, haar onwillige en koppige metgezel, kameraad en hardleerse leerlinge, trachtte te onderrichten in een verre, voorbije tijd,,,,,
We vervolgen onze tocht door de stad, de avond valt, de lucht is zoel en zwoel en in enkele woonhuizen gaan de lichten al aan.
Wonderlijk mooi en harmonieus en statig staan de hoge populieren zij aan zij met de zilverlinde achter de oude Pauluskerk die het jaartal 1822 op haar gevel draagt boven de inscriptie: "Nederlandsch Hervormde Kerk"
Op deze mooie avond in de vroege zomer bezichtigen we tevens de esdoorns met hun fragiele "gevleugelde" vruchtjes; de esdoorns die zoveel uithoudingsvermogen hebben, maar die ook zullen moeten bezwijken.
Overigens is de desolate Wassenaerlaan waar nog enkele kinderen spelen in de late avond niettemin gesierd door knoestige reuzen met de elegante naam: "Robinia Pseudoacacia".
De avond vordert en we beëindigen onze tocht waar we haar begonnen zijn: in de Bibliotheek....

Schrijver: I. Broeckx, 20 juli 2015


Geplaatst in de categorie: natuur

5.0 met 1 stemmen 61



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Priscelline
Datum:
12 november 2015
Goed idee, een gedicht op een boomblad. Het moet dan wel een klein gedichtje zijn, maar dat is dan misschien des te pakkender.
Ik herinner me de bomen in de stad, veel oude monumentale bomen.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
21 juli 2015
Ik was onlangs in je zo geliefde stad en ik zag die Pauluskerk ook even. Je stad smaakt naar een Westmalle tripel. Je bomenliefde doet me goed en doet me denken aan prinses Irene, die ik wel hoog heb zitten. Ik heb zelf ook veel met bomen gecommuniceerd. Zij schenken ons zuurstof, terwijl wij de aarde vervuilen met verstikkende koolmonoxide en roet. Zij schenken onze longen levensliefde, terwijl wij hen omhakken voor extra dollars. Boeken worden ook van bomen gemaakt, gelukkig is dat door de E-Reader passé. Of schrijf anders een gedicht op een boomblad!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)