Incompleet
'Ik mis je.'
Slechts drie minuscule woordjes, waarmee ik haar een blik probeer te bieden op het slachtveld van emoties dat zich binnenin heeft achtergelaten.
Een bijeenzetten van woorden dat nooit kan omvatten wat ik eigenlijk wil uitschreeuwen.
Hoe verwoord je immers de leegte die je ervaart?
Als een een soort knagend gevoel dat maar niet wil loslaten, maar dat je tegelijkertijd omhelst?
Een gevoel waardoor je jezelf geen 2 seconden kan focussen op om het even wat, omdat al waar je bovenkamer mee bezig is, het vullen is van de leegte met herinneringen aan haar?
Feit is dat de Fransen het mooier kunnen zeggen:
"tu me manques"...
Want zonder jou ben ik niet heel.
Eerder een puzzel, waarvan grootvader pesterig het laatste stukje heeft verstopt.
Geplaatst in de categorie: liefde