Het touwtje van Terlouw
Jan Terlouw schetste onlangs een idyllisch beeld van het verleden. De mensen vertrouwden elkaar. Volgens hem kon je rustig een touwtje uit de brievenbus laten hangen. Leuk beeld, maar zo vals als wat. De mensen konden dat doen omdat er bij de doorsnee burger niets te halen viel. Geen computer, geen televisie en bij velen zelfs geen radio. Er stond of hing hooguit een luidspreker van de draadomroep in huis.
Naar hedendaagse maatstaven leefden velen nog in de jaren zestig ver onder de armoedegrens. Het leven van "den gewonen man" stond in het teken van roddel en jaloezie op ieder die het een beetje beter ging. Een klassenmaatschappij was het, waarin een arbeider door gezagsdragers werd aangesproken met "jij" en meneer notaris met "u". De winkelier op de hoek voelde zich al ver verheven boven de ongeschoolde arbeider en kroop zelf door het stof voor de dominee of meneer pastoor.
Voor zover er vertrouwen was, werd daar soms schandelijk misbruik van gemaakt. In meerdere opzichten. De gelegenheid maakt de dief, zegt men wel. En zo simpel was het dus. De mensen konden elkaar vertrouwen omdat er toch niks te jatten viel. Zodra dat veranderde, verdween ook dat vertrouwen.
Geplaatst in de categorie: actualiteit