Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

.....aan de zoom van het woud gezeten....(?)

Op de lommerrijke en ruimschoots overschaduwde binnenplaats van de verpleeginrichting ontmoette ik mijn broer en zijn verpleger, Jeroen genaamd. In een krankzinnigeninstituut kan men nauwelijks idyllische taferelen verwachten en de dichtregel in de titel van deze tekst, uit een schoolboek, kan ook niet van toepassing zijn.

Maar mijn broer was ontroerd en Jeroen, lang en slank en met een tonsuur en een sigaartje paffend in de stalen, antracietgrijze tuinstoel onder het lommer verhaalde over zijn carrière in het leger en op kantoor en over zijn uiteindelijke, definitieve keuze voor de verpleging.

Maar nee, het was "de zoom van het woud" niet waar we in verkeerden en hij vroeg me ook niet "word de mijn, liefste" zoals het vervolg van het genoemde gedicht aangeeft.

In tegenstelling daarmee smeet mijn broer het glas waaruit ik mijn limonade gedronken had, triomfantelijk kapot op de harde stenen en hij riep daarbij uit: "kapot"!

Zo was ons voorlopige afscheid tot mijn terugkeer binnen afzienbare tijd.....

En de pontificale, feestelijke kaart met felicitaties voor mijn broers zestigste verjaardag wordt nu spoedig verstuurd......

Schrijver: I.Broeckx, 25 april 2018


Geplaatst in de categorie: individu

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)