Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Voor mij geen Bourgondisch Bosch leven

In dit lichttheater heeft de wind vrij spel. Fijnbesnaard dirigeert hij het hoge gras, als die beroemde pianospeler zijn teerhartige compositie. Het gras buigt elegant voor het ritme van dit bewind. Wilde bloemen delen de dans en geven het elastische groen de tint van het heersende seizoen. Wolken en zon bespelen het licht. Schaduwen glijden speels over het broek. Soms geeft de wind zich gewonnen en claimt de ochtendzon een vroege hoofdrol. Deze ontwaakt dan roodgloeiend uit de nacht als een koperen vuurbol, alsof de dag daar achter het provinciehuis dan niet mag starten. Dan licht het, die nacht in het broek in de lucht neergestreken nog slapende wolkendek, dieprood op; Het Bossche broek staat dan even in brand. "Brand in het broek!" "Brand in het Broek!" De dirigent van dit spektakel aan deze horizon sprankelt dan weergaloos.

Parels van inspanning gloren in dit licht. Na een korte aanlooproute sla ik rechts af het bruggetje over over de Dommel. Lekker opgewarmd voor de eerstvolgende ochtendvoorstelling van het broek. Mijn hardloopschoenen staarden mij al een paar dagen aan, lichtjes dwingend, om vooral toch maar te gaan. Wekker gezet. De kuiten gesmeerd. Kniekousen aan. Veters gestrikt. Lekker op pad. Op gevoel. Als altijd.

In de verte prijkt de Sint Jan, de statige eigenaar van deze horizon. Aan zijn voet is het goed toeven en proeven van het rijke Bourgondische Bossche leven. De mensen genieten. Flaneren over die gezellige markt, pakken een visje uit de hand, kopen wat spullekes, bezoeken het, bij artiesten, zo geroemde Theater, daar aan de Parade of gaan shoppen in die vele, vele strakke winkels in dit warme kloppende Hart van Brabant, daar, zo dichtbij het broek. Uniek! Daar heb je ook die gezellige Bossche cafés. Het goudgele gekoelde vocht serveren ze er dag en nacht, dat smaakt daar altijd net iets beter dan ergens anders. Maar als je een vers bakkie koffie of thee wilt, dat staat daar natuurlijk ook altijd klaar. Heerlijk! Men serveert er ook de wereldberoemde echte Bossche Bol van bakker Jan de Groot bij het station. Dat zijn de lekkerste. Ge bent in Den Bosch welkom op ieder uur van de dag. Vriendelijk!

Maar voor mij geen Bourgondisch Bosch leven. Daar geef ik niet zoveel om. Misschien straks weer. Ik heb liever de ruimte van het broek, de horizon en de endorfine die door mijn lijf giert, hormonen van geluk die kilometer na kilometer mijn ijver sporen. Ik draai dan terug naar Vught. Lekker nog even ik en mezelf in de inspanning, de zon, de wind en al die andere verrassende elementen van het broek in deel twee van een vruchtbare voorstelling. Terug naar de Dommel. Hardlopen; een prachtig synoniem voor wat je noemt vrijheid!

Schrijver: De Hertog, 4 januari 2019


Geplaatst in de categorie: sport

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 351



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)