De Hanky-Panky en wat dies meer zij
.....en dan dansten we de "Hanky-Panky" in het patronaatsgebouw dat sinds lange tijd afgebroken is ("Come-on baby, dance the Hanky-Panky!"). We droegen witte kniekousen en mini-rokjes en waren veertien jaar oud.
Mijn vriendin Lucia moest ik verliezen. De reden daarvan bleef onduidelijk. Haar moeder bracht lange dagen door achter de naaimachine en vervaardigde een hippe garderobe voor haar dochter.Ze luisterde bij voorkeur naar het Duet uit de "Parelvissers": "Au fond du temple saint". Lucia en ik waren altijd blij met nieuwe kleertjes voor onze Barbie- en Midge-poppen en begonnen uit te zien naar Jeroen die in een band speelde en in de Fatimastraat in een hoog huis woonde met zijn moeder.
Ik raakte Lucia dus kwijt. Ze moet nu ook vijfenzestig zijn.
Het laatste dat ik, vijftig jaar geleden, over haar vernam is dat ze was gaan werken in een schoenenzaak aan de Korvelseweg......
Geplaatst in de categorie: vriendschap