Terug naar de Wethouderslaan
Het appartementencomplex is nu verbouwd en extra beveiligd.
De gangen bieden uitzicht op een binnenplaats met frutsels en fratsels die kennelijk bedoeld zijn om een gezellige sfeer te scheppen. Eens vloeiden hier mijn onstuitbare tranen om het naderende afscheid van de allderliefsten. Het flatje van mijn nieuwe vriendin toont dezelfde indeling als het huisje van Haar die ik prijs moest geven aan de eeuwigheid, twaalf jaar geleden en het is alsof ZIJ er nog is, alsof de toekomst er nog is; het perspectief, de stabiliteit, die echter nu nog slechts gestalte krijgt in het zuiver materiƫle, in het witte hout van de deurposten, in de ramen, in het kleine balkon.
Zo "overleeft" slechts de materie, zo zal de materie er nog zijn als het hart en de ziel zijn weggesneden, als de handen en de ogen hun boodschap niet meer kunnen overbrengen en de materie nog het enige toevluchtsoord is.....
Geplaatst in de categorie: afscheid