De fuchsia

.....en zo legde oma in die zo lang-vervlogen tijd steevast iedere week de afstand af die ons van elkaar scheidde.....
Door de grauwe straten die geen schoonheidsprijs verdienen en via de oude draaibrug over het Wilhelminakanaal bereikte ze ons kleine arbeidershuisje.

De sfeer in onze kleine kring was dan vaak niet al te vrolijk of opgewekt als er weer eens klappen waren gevallen....

Op haar terugweg vergezelde ik oma dan wel eens en dan kwam het voor dat wij de langgerekte kassen van "Koetsenruyter" met hun glazen wanden passeerden, waarin een rijke weelde van exotische planten en bloemen zich aaneenreeg en eens mocht ik daaruit van oma de fuchsia kiezen voor op mijn kamertje; de fuchsia met haar elegante, neerhangende paarse en rozerode kelkjes, met haar witte meeldraden

En zo herinner ik me tevens hoe bij die gelegenheid immens verdriet en angst mij aangreep: want eens zou ik oma moeten verliezen......

oma fuchsia verdriet fuchsia verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 72