Perikelen in een warenhuis/De Speelbal
Na een rondgang door een zaak waarin velen belangstellend rondneuzen naar de goedkope aanbiedingen had ik wat rinkelend en kwetsbaar aardewerk in de tas waarmee ik tegen haar opbotste bij de kassa waarop ze meteen maar in woede ontstak en mij "onbeschoft" noemde. "Geen olie op de golven!" dacht ik en "Wegwezen!" niet verwachtend dat de kassière tot conflictbemiddeling in staat of bereid was.
Eerder had ik met ogenschijnlijke belangstelling de keurig geëtiketteerde artikelen bekeken en mijn tranen hadden gevloeid tijdens mijn gang door de winkel, want mijn oog was ook gevallen op een speelbal in een uithoek van de zaak; hoe graag had ik niet het kind, de baby die mijn schoot niet heeft kunnen en willen dragen dit speelgoed geschonken! en weemoedig en vol van verdriet reciteerde ik stilletjes in mijzelf de verzen die mijn arme, overgevoelige, overleden moeder placht op te zeggen:
"Moesje, toe geef mij een speelbal!
Ik zal er heel zoet mee spelen,
Ik zal er zo zuinig op zijn!"
Geplaatst in de categorie: emoties