Op een winteravond in december
We waren genodigd in een huis, in een appartement, in een van die straten die gekenmerkt worden door de strakke, functionele, rechtlijnige en haast demonisch aandoende bouwsels, kortom door de architectuur die razendsnel verrezen is na het afscheid dat ik heb moeten nemen van de allerliefste, in een wijk waarin mijn jeugdherinneringen liggen opgestapeld als betrof het een desastreuze blokkentoren. Daar is ook de klokkentoren van de kerk waar wij onze tante ten grave droegen en aan de andere kant stroomt het zwarte water van het Wilhelminakanaal waarop de elegante rijnaken rusten.
We waren voortgejaagd door een gure decemberwind maar binnen wachtten ons warmte, koffie en een metershoge, fraai opgetuigde Kerstboom. Aan mij de edele taak het verslag van de avond te schrijven.
Aangevallen door een scherpe wind haastten we ons later op de avond weer huiswaarts
Geplaatst in de categorie: wetenschap