Een licht dat schittert in de avond/Als monniken in hun cel
Het is ongeveer een jaar geleden sinds Anouk het flatje in ons appartementencomplex betrokken heeft en twee glazen deuren scheiden ons nu van elkaar. De oversteek naar mijn portiekflat heeft Anouk nooit gewaagd echter en iedere avond schitteren en schemeren haar lichten door beide deuren en zij bereiken mij. Haar bezigheden zijn mij onduidelijk. De koffie die ik haar eens aanbood, drink ik zelf in arren moede maar op. In het portaal klinkt vaak haar vrolijke, welgemeende groet.....
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid