Een avond in het Wijkcentrum
Toen de indigoblauwe nacht als een deken over de wereld lag en als een sprei de wereld toedekte, heb ik mij gehaast naar het nabijgelegen Wijkcentrum en ben ik aan het knutselen en kleuren geslagen te midden van mijn goedmoedige stadgenoten die het roddelen niettemin niet helemaal na kunnen laten.....
En zo plakte ik op de 3D-kaart een lullig maar lieflijk beertje, omringd door felrode hartjes.
Slechts de aanwezigheid van mijn medemensen zocht ik in mijn ontstellende eenzaamheid, slechts hun gestalten, slechts hun gezichten wilde ik zien, slechts hun stemmen en hun verhalen wilde ik horen.....
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid