Een onrustbarend panorama.....
Altijd had mevrouw me, kennelijk omhuld door stilzwijgende melancholische sentimenten, aan zitten staren tijdens de vergaderingen, maar nooit en te nimmer had ik de diepte van de beerput waarin zij gezonken was, het onmenselijke panorama van haar geestes- en gevoelsleven kunnen beseffen of peilen tot het bericht kwam dat zij niet meer te midden van de levenden was.
Geen liefde, geen vriendschap, geen medemenselijkheid, geen kennis, kortom; niets had haar nog kunnen troosten of bemoedigen.....
15 augustus 2020
Geplaatst in de categorie: individu