Een onstuitbaar verlangen naar Lanersbach....
....en zo beklommen wij eens die berghellingen, baadden wij in het zonlicht tijdens onze wandelingen over die slingerende paden tussen de groene weiden; zo was de zomer van ons zesentwintigste levensjaar en zo zou ik je weer willen zien, mijn Lanersbach!
Ik zou je kleine kerkje zo graag weer willen aanschouwen en het regiment van je dorpskapel dat uittrekt op zondagmorgen en het wilde onstuimige beekje dat haar weg en bestemming zoekt tussen rotspartijen.
Zo zou ik je eens weer willen zien, Lanersbach! (Maar die tijd zal niet meer komen....)
24 oktober 2020
Geplaatst in de categorie: reizen