Een sterke man
In de supermarkt kreeg ik plotseling het vermoeden dat mijn sleutel, die zich toch zou moeten bevinden op de bodem van de jute tas waarin ik mijn boodschappen had opgestapeld (het bruine brood, de smeerkaas, de kersen) kwijt was
En inderdaad, toen ik de tas na het afrekenen leegruimde, bevond zich onder in de tas allerminst de zwarte, overbekende sleutel van de zware, groen-geverfde toegangsdeur van het appartementencomplex. Wat nu te doen? Informeren bij de kassières! En toch maar naar huis gaan en een beroep doen op de buren die zeker goedgunstig de deur voor me zouden willen openen. Bij thuiskomst trof mij echter een verrassing. Een "oerang-oetan" van een man met zware tatouages op de armen en spieren die daar als dikke koorden op lagen was als vanuit het niets verschenen. Hij had mij opgemerkt en de deur zwaaide plotseling open. Gedienstig maar met gemak sjouwde hij de zware tas de drie trappen op. "Zo'n man, zo"n sterke man, die alles kan" complimenteerde ik hem "zou ik ook wel willen" en hij glimlachte voldaan en geamuseerd.
Thuis vond ik de vertrouwde sleutel op mijn bureau. En mijn helper was plotseling in het niets verdwenen....
15 juni 2021
Geplaatst in de categorie: bedankt