In de kapsalon (vervolg)
In het helle, schelle, onbarmhartige en ijzingwekkende witte licht dat reflecteert in de spiegel van de kapsalon vallen me lijnen op in mijn verouderde gezicht die ik voorheen nog niet had waargenomen. Zijn het de sporen, de beddingen, uitgesleten door mijn tranen die als riviertjes over mijn gezicht hebben gelopen, de diepe tekenen van het verdriet?
Hoe dit ook zij, ergens op de achtergrond zijn in de salon florissante jonge meiden bezig met onduidelijke werkzaamheden. De kapster die mijn vergrijsde haar behandelt met heel veel mahoniekleurige verf heeft kennelijk het verlangen dat de conversatie als een onstuitbare, onvervalste melodie van mijn lippen rolt. Maar verstijfd, als een harlekijn, als een ledenpop grijns ik tegen mijn spookachtige beeld in de spiegel......
4 augustus 2021
Geplaatst in de categorie: individu