Hoe mijn leven behouden werd
In een klein, heel curieus "museum" in Nijnsel, een van de acht "zaligheden", omringd door een grasgroen veld en met aanpalend riant woonhuis, bewaart men tal van artefacten uit vroeger jaren, onder meer een zilverkleurige koffer waarmee te vroeg geboren baby's in de vroegere tijd naar het ziekenhuis, naar de couveuse werden gebracht.
En zo moet het geweest zijn in 1953. Mijn vader had de assistentie van dokter Adeling te laat ingeroepen. Zes weken te vroeg zou ik het levenslicht aanschouwen. Ver van de armen van mijn vader en van de borsten van mijn moeder, als was ik al voortijdig verweesd, lag ik in het glazen broeikasje. Toch zou ik thuiskomen en mijn thuis zou de bovenverdieping worden in de Gerard de Bondtstraat. In de armen van oma zou ik haar borsten zoeken maar ze zou verklaren: "Ik ben een droge min".
Mijn tranen zouden vaak vloeien en de geslagen wonden door de vroege afzondering zouden mij tevergeefs doen verlangen naar de warmte die ik zou blijven ontberen; die ik mijn hele leven niet zou vinden.....
1 mei 2022
Geplaatst in de categorie: biologie