De caleidoscoop van mijn geheugen
Uit mijn zwaar verouderde brein dat als een oude wijn ver over de datum is, ontsnapt soms als het ware een langgerekte ponskaart als uit een ouderwetse massieve computer; een ponskaart waarin gaatjes geperforeerd zijn die staan voor gebeurtenissen en belevenissen uit een lang, vervlogen verleden.
Zo was er eens die avond, toen we samenkwamen in het huis bij de rivier en we praatten tot de nacht was gevallen. En zo draai ik de caleidoscoop van mijn geheugen rond en rond en zie ik een werveling van veelkleurige, bonte beelden, alle uniek, alle bijzonder.....
Geplaatst in de categorie: individu