Oplevering
En tenslotte, na de geduchte werkzaamheden die twee maanden hadden geduurd, zijn meneer de opzichter en zijn assistent aan de deur verschenen; twee stoere heren met het trotse vignet van de BAM op de borst. Ze verklaarden meteen al "dat ik mij" ondanks de rommel "nergens voor hoefde te schamen"...
Niettemin volgde de bekentenis, die men echter bezwaarlijk schandelijk kan noemen dat ik al dertig jaar in het flatje woon en al zeventig levensjaren tel...
Het flatje werd mij dierbaar. De seizoenen van mijn leven passeerden er en de gebeurlijkheden stapelden zich op. Bezoekers kwamen en gingen; passanten en vrienden. Weinigen van hen beleven nog de dag van vandaag met mij.
Vandaag mocht ik tekenen voor de oplevering: een slordige krabbel op een beeldscherm
Geplaatst in de categorie: woonoord